Odpowiedź:
Kret to tylko nazwa opisująca, ile jest „rzeczy”.
Wyjaśnienie:
To nie jest tak mylące, jak się wydaje, więc dam ci przykład.
Tuzin, jak wiesz, jest popularnym terminem używanym do opisania czegoś, co zawiera
Tuzin jaj właśnie mówi, że mamy
Podobnie kret opisuje to
Możesz nawet użyć moli, aby opisać, ile włosów jest na twojej głowie, ile jest moli ziaren piasku itp.; krety to tylko nazwa opisująca, ile masz „czegoś”.
Dla chemików wygodniej jest opisywać reakcje i cząsteczki przez krety zamiast mówić: „Reagowaliśmy
Co to jest przykład rzeczownika policzalnego, niepoliczalnego, policzalnego lub niepoliczalnego i zawsze liczby mnogiej? Uczę się angielskiego i nie znam żadnych przykładów czterech grup.
Tree Weather Coffee Clothes 1) Zawsze możesz mieć kilka drzew. „Ile drzew jest w twoim ogrodzie?” Countable Nouns 2) Nie możesz mieć kilku pogody. „Jaka jest pogoda w Anglii?” Rzeczowniki niepoliczalne 3) Możesz mieć zarówno niepoliczalną, jak i policzalną kawę Niezliczone - „Ile kawy pijesz codziennie?” Policzalne - „Kupię trzy kawy proszę” Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne 4) Zawsze, gdy mówisz ubrania, jest to zawsze liczba mnoga. 'Gdzie są moje ubrania?' Zawsze liczba mnoga rzeczowników
Jak to się nazywa, gdy nadajemy nieożywionym przedmiotom ludzkie cechy lub cechy? Na przykład w kreskówkach, w których zwierzęta lub rzeczy mówią i zachowują się jak ludzie?
Uosobienie. Nadawanie ludzkich cech żywym istotom, które nie żyją. Gniewne fale uderzyły w małą łódkę. gniew jest ludzką emocją. przypisywanie gniewu falom oceanicznym jest przykładem personifikacji. Mgła pojawiła się na stopach kota. choć nie jest to do końca personifikacja, przypisuje ona cechy żywej istocie żyjącej.
Które urządzenie literackie miałoby być powtórzone: składnia, szczegółowość czy dykcja? (na przykład, „Śmiał się, śmiał i śmiał się.”)?
Składnia Składnia sama w sobie odnosi się do ułożenia słów w zdaniu, ale w literaturze jest to specyficzny układ słów w zdaniu w taki sposób, że osiągany jest cel lub pożądany efekt. Spójrzmy na zdanie: „Śmiał się, śmiał i śmiał się”. Zdanie to nie ma regularnej składni, ponieważ słowo „śmiał się” jest używane wielokrotnie, aby podkreślić coś, co nie jest w stanie wyjaśnić tego zdania. Jednak powtarzające się użycie słowa „śmiech” i niekonwencjonalne użycie spójnika „i” można przypuszczać, że zostało dokonane celowo przez pisarza, aby osiągnąć pożądany efekt, poprzez uporządkowanie słów w zdan