Jaka jest różnica między assonance a rymem? Jakie są przykłady każdego z nich?

Jaka jest różnica między assonance a rymem? Jakie są przykłady każdego z nich?
Anonim

Odpowiedź:

Assonance to powtórzenie dźwięków samogłoski tylko w słowach, podczas gdy rym jest powtórzeniem końcowych dźwięków słów.

Wyjaśnienie:

Assonance i rym to dwa urządzenia poetyckie, które polegają na powtarzaniu pewnych dźwięków w wielu słowach, aby połączyć ze sobą słowa lub linie i, poprawnie używane, aby nadać wierszowi (lub innej formie pisania) określony rytm po przeczytaniu.

Assonance to powtórzenie w samogłoskach w słowach w jednej lub więcej liniach, jak w zdaniu „Joe jęczy, żeby nie wrócił sam do domu”. Długi dźwięk „o” powtarza się w tym zdaniu, tworząc asonans.

Rhyme to dokładne powtarzanie samogłosek i spółgłosek, zazwyczaj na końcach słów, z różnymi początkowymi dźwiękami spółgłoskowymi. Może się to zdarzyć w przypadku wielu słów w linii lub wielu liniach lub tylko na końcach linii. Szybki przykład: „Z czasem wapno zamienia się w śluz”. Zobacz, jak końcówki, zarówno spółgłoskowe, jak i samogłoskowe, są takie same w czasie, wapnie i szlamie? Z drugiej strony spółgłoski, które towarzyszyły dźwiękom „o” w przykładzie asonansu, tak naprawdę nie mają znaczenia. Oba są używane w celu nadania pisaniu pewnego rytmu i wzorca podczas czytania na głos.

Istnieje kilka konkretnych wzorów rymowania, które są używane do różnych rodzajów wierszy i do tworzenia różnych wzorów rytmu i powiązania między słowami. Niektóre rodzaje poezji zależą nawet od ich schematów rymowanych, takich jak sonety i limeryki, i konieczne jest, aby wiersze takie przestrzegały ich schematów rymowanych.

Naturalnie, przykładowe zdania zostały celowo napisane, aby były naprawdę oczywiste, aby jasno pokazać pomysł. Czytając i analizując poezję, staraj się usłyszeć, jak te słowa współdziałają, aby przekazać pewien dźwięk, przepływ i uczucie oraz zrozumieć, jakie urządzenia poetyckie sprawiają, że to robią. Assonance i rym to dwa narzędzia w zestawie narzędzi pisarza, które sprawiają, że poezja jest czymś więcej niż przypadkowymi krótkimi liniami słów.