Sekwencja arytmetyczna to sekwencja (lista liczb), która ma wspólną różnicę (dodatnią lub ujemną stałą) między kolejnymi wyrażeniami.
Oto kilka przykładów sekwencji arytmetycznych:
1.) 7, 14, 21, 28, ponieważ różnica wynosi 7.
2.) 48, 45, 42, 39, ponieważ ma wspólną różnicę - 3.
Następujące przykłady nie są przykładami sekwencji arytmetycznych:
1.) 2,4,8,16 nie jest, ponieważ różnica między pierwszym a drugim terminem wynosi 2, ale różnica między drugim a trzecim terminem wynosi 4, a różnica między trzecim a czwartym terminem wynosi 8. Nie ma wspólnej różnicy, więc nie jest sekwencją arytmetyczną.
2.) 1, 4, 9, 16 nie jest, ponieważ różnica między pierwszą a drugą wynosi 3, różnica między drugą a trzecią wynosi 5, różnica między trzecią a czwartą to 7. Brak wspólnej różnicy, więc nie jest to sekwencja arytmetyczna.
3.) 2, 5, 7, 12 nie dlatego, że różnica między pierwszą a drugą wynosi 3, różnica między drugą a trzecią wynosi 2, różnica między trzecią a czwartą to 5. Bez wspólnej różnicy, więc nie jest to sekwencja arytmetyczna.
Co to jest malejąca sekwencja arytmetyczna? + Przykład
Jest to ciąg liczb, które spadają w regularny, liniowy sposób. Przykładem jest 10,9,8,7, ... który spada 1 co krok lub krok = -1. Ale 1000, 950, 900, 850 ... to także jeden, ponieważ spada o 50 na każdym kroku lub krok = -50. Kroki te nazywane są „wspólną różnicą”. Reguła: Sekwencja arytmetyczna ma stałą różnicę między dwoma krokami. Może to być pozytywne lub (w twoim przypadku) negatywne.
Co to jest średnia arytmetyczna? + Przykład
Średnia, gdy mówią ci, że chcesz znaleźć środek arthemiczny, po prostu znajdź średnią. średnia jest sumą wszystkich liczb podanych nad ich ilością. na przykład : jeśli miałbyś znaleźć średnią w egzaminach, a twoje oceny wynoszą 100, 98 i 96, twoja średnia wynosi (100 + 98 + 96) / 3, czyli 98
Jaka jest różnica między „be” a „are”? Na przykład, które z poniższych jest prawidłowe? „Istotne jest, aby nasi piloci otrzymali najlepsze możliwe szkolenie”. lub „Ważne jest, aby nasi piloci otrzymali najlepsze możliwe szkolenie.”?
Zobacz wyjaśnienie. Be jest formą bezokolicznika, podczas gdy jest formą drugiej osoby liczby pojedynczej i wszystkich osób mnogich. W przykładowym zdaniu czasownik jest poprzedzony przez pilotów przedmiotowych, więc wymagana jest forma osobista ARE. Bezokolicznik jest najczęściej używany po czasownikach takich jak zdanie: Piloci muszą być bardzo wykwalifikowani.