Powiedzmy #f (x) = - 2x ^ 2 # Więc mamy # y = f (x) # i # y = f (x) + 4 #. Teraz jest bardziej oczywiste, że druga funkcja zostanie przeniesiona o 4 jednostki w górę. Innymi słowy #f (x) # jest tłumaczony przez wektor kolumny #(0),(4)# # y = f (x) #: wykres {-2x ^ 2 -10, 10, -5, 5} # y = f (x) + 4 #: wykres {-2x ^ 2 + 4 -10, 10, -5, 5}