Odpowiedź:
Chroń komórkę + dodatkowe funkcje.
Wyjaśnienie:
Razem, fosfolipidy tworzą bardzo wszechstronną barierę (dwuwarstwę lipidową), która oprócz ochrony komórki przed potencjalnymi szkodliwymi substancjami, utrzymuje również wewnętrzne komórki przed rozlaniem i spowodowaniem uszkodzenia komórki (zniszczenie). W podwójnej warstwie lipidowej znajdują się również białka, które pomagają wnieść do komórki użyteczne elementy i substancje, komunikują się z innymi komórkami, przylegają do innych komórek itp. Pomaga to również w utrzymaniu jądra w bezpiecznym cennym materiale genetycznym.
Jakie są cząsteczki w błonie komórkowej, które zapewniają podstawową strukturę błony, tożsamość komórek i płynność błony?
Cząsteczki te nazywane są fosfolipidami (2 ogony kwasów tłuszczowych z grupą fosforanową „głowa”). Mają one tendencję do tworzenia dwuwarstw fosfolipidowych ze względu na fakt, że „ogony” kwasu tłuszczowego są hydrofobowe (odpychają / nie mieszają się z wodą), podczas gdy grupy fosforanowe są hydrofilowe (przyciągane / mieszane z wodą) ze względu na jego ładunek. Błony plazmatyczne komórek składają się z dwuwarstwy fosfolipidowej (hydrofilowe „głowy” są zwrócone ku wnętrzom i zewnętrzom zawierającym wodę każdej komórki, podczas gdy hydrofobowe „ogony” są zwrócone ku sobie). Dodatkowo w błonie kom&#
Jaka jest funkcja cząsteczek cholesterolu w błonie komórkowej?
Cholesterol działa jako stabilizator błony. Cząsteczki cholesterolu regulują płynność błony komórkowej, która jest niezbędna, aby komórka zachowała swój kształt. Jeśli cholesterol jest nieobecny w błonie komórkowej, to z powodu nadmiernej płynności mogą istnieć szanse na lizę komórek - rozpad komórki. Zatem cholesterol jest niezbędny dla stabilności błony komórkowej.
Która część błony komórkowej jest niepolarna? W jaki sposób ta właściwość przyczynia się do funkcjonowania błony komórkowej?
Ogony hydrofobowe. Struktura fosfolipidów składa się z głowy polarnej i dwóch niepolarnych ogonów. Te ogony nie pozwalają polarnym molekułom przejść do lub z błony. Nie pozwala to rozpuszczalnym materiałom, takim jak glukoza, białka, opuścić komórkę, co ogranicza niepotrzebne molekuły polarne do wejścia do komórki. Odgrywa ważną rolę, aby membrana była półprzepuszczalna.