Czy Mao Tse Tung był dobrym przywódcą? + Przykład

Czy Mao Tse Tung był dobrym przywódcą? + Przykład
Anonim

Odpowiedź:

To krótkie, ale jednocześnie ogromne pytanie.

Wyjaśnienie:

Mao był jedną z najbardziej wpływowych postaci w historii XX wieku i można twierdzić, że był zarówno dobrym, jak i złym przywódcą.

Pod względem przewodzenia partii komunistycznej odniósł wielki sukces. Przetrwając czystki w latach 20-tych, długi marsz lat 30-tych i zarówno wojnę domową, jak i wojnę przeciwko Japończykom, Mao ogłosił Chińską Republikę Ludową 1 października 1949 roku. W ten sposób potwierdził sukces partii komunistycznej przeciwko czasami niemal nie do pokonania.

Jego rekord jako lidera Chin jest bardziej zróżnicowany. Z pewnością przeniósł Chiny z państwa feudalnego do państwa, które teoretycznie było własnością proletariatu przez Komunistyczną Partię Chin. Gwarantowano podstawowe standardy. Były one bardzo proste, ale znacznie lepsze niż wcześniejsze arbitralne traktowanie chłopstwa.

Jednak Mao był odpowiedzialny za wiele niepowodzeń i śmierci. Jego próby ulepszenia produkcji przemysłowej i rolniczej w latach 50. w formie Wielkiego Skoku i organizacji ziemi w potężne gminy okazały się katastrofalne.

Skutkiem tego był powszechny głód i głód, a liczbę zgonów szacuje się na 25-35 milionów, chociaż nikt nie jest pewien prawdziwej liczby.

W latach 60. jego reakcja na próby reform przez jego następców doprowadziła go i jego żonę do uwolnienia Wielkiej Rewolucji Kulturalnej. Doprowadziło to do kolejnych 10 lat chaosu przemysłowego, politycznego i społecznego ze śmiercią szacowaną na ponad 100 000. Sukces umiarkowanej frakcji pokonał wdowę i sojuszników po jego śmierci, co doprowadziło do modernizacji Chin w ciągu ostatnich 40 lat.

jednak w kontekście pytania, chociaż Chiny zostały przekształcone ekonomicznie poza uznaniem, pojawiło się wiele problemów wynikających ze sprzeczności właściwych kapitalizmowi. To właśnie dotyczyło Mao, na przykład ogromnej nierówności, szerzącej się korupcji i wymiaru wspólnego dobra przeciwko indywidualnemu egoizmowi i chciwości.