Jak Hitler był w stanie zamordować tylu Żydów?

Odpowiedź:

Miał absolutną władzę i dużą ilość ludności i zasobów państwa niemieckiego, zorganizowanych dla zabijania Żydów w najbardziej efektywny sposób.

Wyjaśnienie:

Naziści posiadali rekord za zabicie dużej ilości ludzi w krótkim czasie. Dopiero ludobójstwo w Rwandzie spowodowało, że liczba zabitych osób mogła zostać przekroczona.

Naziści poświęcili wiele czasu i pieniędzy na opracowanie systemu komór gazowych, do którego przekształcili się w 1942 roku. Zrobili to po zauważeniu, że strzelanie do ludzi było nieefektywne i noszenie żołnierzy wykonujących strzelanie.Nadal zabrało im to ponad 3 lata, by zabić 6 milionów Żydów i prawdopodobnie 3 miliony innych (Polaków, Cyganów, rosyjskich jeńców wojennych, chorych psychicznie, homoseksualistów itp.) Na różne sposoby, łącznie z pracą na śmierć i głód obok komór gazowych.

Znaczna część systemu kolejowego była wykorzystywana do priorytetowego transportu Żydów do obozów śmierci. Do 1945 r. Zabrakło im Żydów do zabijania, ale do tego czasu strażnicy SS próbowali utrzymać ich przy życiu, aby usprawiedliwić ich odwiezienie od walk na Wschodzie. Celem było uratowanie strażników, a nie Żydów.

en.wikipedia.org/wiki/The_Holocaust

img.4plebs.org/boards/tg/image/1419/95/1419952710631.pdf

Odpowiedź:

Istnieje wiele przykładów masowego mordu w historii. Tym, co sprawia, że nazistowskie masowe mordowanie Żydów jest inne, jest systemowe stosowanie organizacji przemysłowej i priorytety, które jej nadały.

Wyjaśnienie:

Dwie przydatne książki o Holokauście obejmują Martina Gilberta „Never Again: A History of the Holocaust” (2000); „Smak wojny: druga wojna światowa i bitwa o jedzenie” Lizzie Collingham (2011).

Masowe mordowanie europejskich Żydów miało trzy fazy: pierwsza (1939-1941) była brutalna, przypadkowa iw dużej mierze ograniczona do Polski. Przedwojenne prześladowania niemieckich Żydów przez nazistów były wystarczająco złe, ale polegały na rozmyślnej degredacji i izolacji … rzeczy, które były wcześniej widziane w historii Żydów, a wielu Żydów posiadało opinię „To też musi przejść”.

Inwazji na Polskę towarzyszyło przypadkowe zabójstwo i improwizowane przypadki masowych strzelanin; często lokalnie organizowane przez wojska (Wehrmacht lub SS). W latach 1939-40 życie było bardziej ryzykowne dla polskich wykształconych elit i właścicieli nieruchomości. Niemcy wciąż próbowali zdecydować, co zrobić z 3 milionami polskich Żydów.

Faza 2 połączyła plany inwazji na ZSRR i niepokojącą notatkę komisarza ds. Żywności Reicha, Herberta Backe, na początku 1941 r. Ustalił, że niemiecki plan samowystarczalności żywnościowej, zwłaszcza w Rosji, wymagałby wyeliminowania dziesiątek milionów ludzi. Różni urzędnicy SS dostrzegli możliwość zintensyfikowania niszczenia Żydów - a także radzieckich cywilów i jeńców wojennych.

Po inwazji na ZSRR racje żywnościowe dla polskich gett zostały ponownie odcięte, a oddziały egzekucyjne Einsatzgruppen zostały uwolnione. w ślad za armiami. Do jesieni 1941 r. Zamordowali setki tysięcy osób, ale stwierdzili, że jest to zarówno nieskuteczne, jak i stresujące. Zamiast tego - jak pokazuje konferencja Wannsee ze stycznia 1942 r. - zastosowane zostanie podejście bardziej przemysłowe. W całej Polsce utworzono sześć obozów śmierci, aby systematycznie mordować miliony ludzi, ze szczególnym uwzględnieniem europejskich Żydów.

Pod koniec 1943 r. Prawie wszyscy Żydzi w zasięgu ręki (z wyjątkiem Włoch i Węgier) zostali wyeliminowani, a wojna w Rosji zwróciła się przeciwko Niemcom. Pięć obozów śmierci zostało zamkniętych, ale Auschwitz-Birkenau pozostało otwarte. Wielu Żydów wciąż żyło, wykorzystywano ich jako niewolniczą siłę roboczą, ale esesmani byli nieustępliwi w stosowaniu kombinacji głodowych racji żywnościowych i ciężkiej pracy, aby utrzymać wysoką śmiertelność do końca wojny.