Odpowiedź:
Ponieważ nawet światło nie może uciec z czarnej dziury, są one widoczne tylko z powodu ich wpływu na inne ciała niebieskie.
Wyjaśnienie:
Nie widzimy żadnej czarnej dziury. Widzimy kwazary. Widzimy efekt soczewek grawitacyjnych (gdy coś takiego jak galaktyka przechodzi za czarną dziurą światło z tej galaktyki jest zniekształcone przez grawitację czarnej dziury). Gdyby więc czarna dziura została odizolowana sama w sobie, a grawitacja nie miała na nią wpływu, nie zobaczylibyśmy jej.
Próbowałem dodać link do symulacji soczewkowania grawitacyjnego, ale nie chciałem pracować, więc teraz jest opublikowany w komentarzach poniżej.
Jak myślisz, co by się stało, gdyby zderzyła się czarna dziura i biała dziura?
Nie ma dowodów na białe dziury, są one czysto hipotetyczne. Niestety, teoria często przewyższa dowody empiryczne. Tak więc, chociaż teoria jest nieograniczona, jak być może powinno być, wiele teorii jest niezweryfikowanych, a niektóre mogą nawet być niesprawdzalne.
Jaka jest różnica między czarną dziurą a supermasywną czarną dziurą?
Supermasywne czarne dziury są wielokrotnie większe niż inne czarne dziury. Czarna dziura zazwyczaj powstaje, gdy odpowiednio duża gwiazda zapada się pod wpływem grawitacji. Zazwyczaj są to 10 mas słonecznych. Supermasywna czarna dziura jest rzędu wielu tysięcy mas Słońca. Uważa się, że istnieją w centrach większości galaktyk. Mają tak duże masy, że muszą być wynikiem połączenia czarnych dziur i pochłaniania ogromnych ilości materiału.
Dlaczego dyfrakcja światła jest trudna do wykrycia?
Ponieważ dyfrakcja nie występuje w normalnych warunkach Dyfrakcja w świetle występuje, gdy rozmiar przeszkody jest porównywalny z jej długością fali, która jest śmiesznie mała (rzędu 10 ^ (- 10) m)