Jak dotrzemy do innych galaktyk w przyszłości?

Jak dotrzemy do innych galaktyk w przyszłości?
Anonim

Odpowiedź:

Świetne pytanie bez dobrych odpowiedzi.

Wyjaśnienie:

Najbliższą gwiazdą Ziemi jest Alfa Centauri i znajduje się ona w odległości 4,3 lat świetlnych. Oznacza to, że dotarcie do celu zajęłoby co najmniej 4,3 roku, ale jest haczyk. Ilość energii potrzebnej do napędzania statku kosmicznego z prędkością światła jest nieskończona.

Rozważmy teraz, wykorzystując niektóre z naszych najnowszych technologii, że nadejście satelity New Horizons z Ziemi do Plutona zajęło ponad 9 lat, a nawet to nie jest koniec naszego Układu Słonecznego. Nowe horyzonty podróżowały z prędkością 36 373 mil na godzinę. Światło podróżuje z prędkością 669 600 000 MPH.

Galaktyka Andromedy, najbliższa nam, znajduje się zaledwie 2,537 miliona lat świetlnych stąd. Każdy kawałek światła obserwujemy przez nasze teleskopy pochodzące z Andromedy pozostawionej tam 2,5 miliona lat temu.

Co ciekawe, Star Trek zaproponował metodę, którą naukowcy uważają za realny sposób na pokonanie wielkich odległości. Idea „prędkości warp” oznacza, że w jakiś sposób wypaczasz, zmieniasz kształt przestrzeni przed sobą. Czarne dziury wypaczają przestrzeń, ale jak wymyślilibyśmy użyteczną czarną dziurę? Nikt nie wie.

Odpowiedź:

Musimy doskonalić sztukę kontrolowanego snu za pomocą naszych umysłów.

Wyjaśnienie:

Wszyscy doświadczyliśmy stanu snu, kiedy śpimy. Nasze sny mogą być tak realne pod względem percepcji zmysłowej, jak normalnie spotykalibyśmy się, gdy jesteśmy przebudzeni w naszym ciele fizycznym. Jeśli mamy pełną kontrolę nad naszym stanem snu, możliwe jest podróżowanie z prędkością umysłu do dowolnego wybranego miejsca. Oczywiście granice ciała fizycznego nie są już obecne, co stanowi ogromne ograniczenie dla podróży kosmicznych z dużą prędkością. Istnieją również bariery dla takich środków podróżowania, ponieważ ciało mentalne nie może pozostać zbyt długo podczas podróży kosmicznej w oderwaniu od naszego ziemskiego ciała.

Ponieważ nie możemy przenosić żadnych aparatów i narzędzi naukowych, oznacza to, że nauka musi znaleźć technologię, która umożliwia dekodowanie, rejestrowanie i wyświetlanie ludzkich bodźców wzrokowych na komputerze. Takie technologie, które brzmią jak science fiction, przyniosłyby inne ważne korzyści w dziedzinie edukacji ludzkiej, umożliwiając szybkie nauczanie przedmiotów i telepatii.