Odpowiedź:
Był pierwszym literackim detektywem, który w swoich sprawach wykorzystał naukowe i medyczne badania.
Wyjaśnienie:
Sherlock Holmes jest archetypem - detektywem o równych częściach wiedzy encyklopedycznej i czysto dedukcyjnym rozumowaniu. Jego autor, Arthur Conan Doyle, był marginalnie odnoszącym sukcesy lekarzem, który zapoczątkował pomysł zastosowania technik dochodzenia medycznego w dochodzeniach karnych; wcześniej policjanci realni i literaccy polegali na zeznaniach naocznych świadków i wymuszonych zeznaniach.
Naprawdę nie dostrzegamy umysłu Holmesa (Holmes opowiada tylko jedną historię, „Przygoda lwa grzyw”), a zamiast tego opieramy się na narracji doktora Watsona, który jest znacznie bliższy postaci identyfikującej czytelnika niż Holmes.
Co oznaczają terminy „charakterystyka bezpośrednia” i „charakterystyka pośrednia” i jak są one używane w literaturze?
Bezpośrednia charakterystyka oznacza, że masz precyzyjne słowo, aby opisać postać. W „Dumie i uprzedzeniu” Jane Austen, na stronie 72 „Pan Collins nie jest rozsądnym człowiekiem”. Jest to przykład bezpośredniej charakterystyki. Czytelnik jest konkretnym pomysłem, kim jest pan Collins. W Rozważności i wrażliwości w rozdziale 9, tom I Willoughby zostaje przedstawiony czytelnikowi, nie podano dokładnego opisu. Tylko jego zachowanie pozwala czytelnikowi poznać jego osobowość. Charakterystyka dotycząca niego jest pośrednia.
Czym jest „charakterystyka”? W jaki sposób charakterystyka przyczynia się do zrozumienia tematu opowieści przez czytelnika?
Charakterystyka to proces ujawniania osobowości postaci. Podając szczegóły dotyczące osobowości postaci, autor pomaga czytelnikom lepiej zrozumieć tę postać. Pokazując, jak reagują na różne sytuacje, autor rzuca okiem na ich spojrzenie na różne tematy. W dynamicznych postaciach (postaciach, które przechodzą przez jakąś zmianę w historii) te szczegóły i odpowiedzi zmieniają się od początku do końca. Jeśli czytelnik może zinterpretować, czy zmiany te są przedstawiane jako pozytywne, to temat nie jest odległy. Powiedzmy, że Jerry jest palantem na początku opowieści, ale w końcu jest miłym i wyrozumiał
Które zdania używają najbardziej pozytywnej konotacji: plaża była spokojna; Plaża była spokojna; Plaża była cicha; lub plaża była nadal?
Spokojna lub spokojna praca zadziałałaby, ale poszedłbym spokojnym, cichym i wciąż nie zawsze dobrym. Jednak spokojny oznacza spokój i spokój, co zawsze jest dobre. Używanie słowa spokojny daje czytelnikowi lepsze wyobrażenie o tym, jak próbujesz opisać plażę.