Odpowiedź:
To zależy od kilku rzeczy.
Wyjaśnienie:
Jeśli piszesz o czymś, co (wyraźnie) przydarzyło ci się w przeszłości, jako rodzaj wspomnień, i opowiadasz tę historię publiczności, zazwyczaj używasz czasu przeszłego.
Ale jeśli angażujesz swojego czytelnika w coś, co oni mogą teraz świadczyć, jakby byli jego częścią, używasz czasu teraźniejszego.
Trudno zdecydować: czy chcesz, aby Twój czytelnik oglądał z daleka (w czasie i miejscu), czy chcesz, żeby on / ona był z tobą?
Czy „ton” jest opowiadany z punktu widzenia pierwszej osoby?
Brzmienie to stosunek autora do tematu. Dźwięk jest we wszystkim bez względu na punkt widzenia. Z punktu widzenia pierwszej osoby ton może być bardziej widoczny. Wiesz dokładnie, co czuje mówca o danym temacie, ponieważ go opowiadają. Jednak każdy punkt widzenia będzie miał ton.
Co to jest narracja pierwszej osoby, drugiej osoby lub osoby trzeciej?
Pierwsza osoba używa mnie, mnie, mojego itd. Druga osoba używa ciebie, twojego, jesteś itd., A trzecia osoba używa go, ona, to, oni itd.
Dlaczego epilog „Zaćmienia” Stephanie Meyer, napisany z punktu widzenia Jacoba? Jeśli cała sprawa jest napisana z punktu widzenia Belli, to dlaczego jest tylko epilog napisany z widoku Jacoba?
Mówiąc ogólnie, epilog będzie zawierał informacje, punkty fabularne, punkty widzenia itp., Które nie były częścią głównej historii, a zamiast tego pomagają zawijać rzeczy lub tworzyć inną historię. Po pierwsze, krótka uwaga - nigdy nie czytałem „Eclipse”, nie wiem nic o pracy Stephanie Meyer i nie wiem, kim są Bella i Jacob. To powiedziawszy, porozmawiajmy o epilogach! Epilog jest kontynuacją opowieści, kończąc niektóre punkty, konfiguracja następnej jest serią itp. Kluczową kwestią jest jednak to, że materiał w epilogu nie został uznany za część głównej historii - dotyczy z następstwami