Astronomia

Wewnętrzne planety utworzone z protoplanet. Ziemia miała czynniki środowiskowe, które okazały się sprzyjające, jeśli chodzi o podtrzymywanie życia. Protoplanety krążące wokół Słońca ochłodziły się, tworząc planety. Główne czynniki wspierające życie na Ziemi to odległość od Słońca, dostępność wody i obecność aminokwasów potrzebnych do wytworzenia życia. Czytaj więcej »

Postuluje się, że kwazary są supermasywnymi czarnymi dziurami, które są źródłami promieniowania, takimi jak promienie rentgenowskie. Kwazary lub quasi-gwiezdne źródła radiowe są najbardziej energicznymi i odległymi członkami klasy obiektów zwanych aktywnymi jądrami galaktyk (AGN). Kwazary są niezwykle świecące i po raz pierwszy zidentyfikowano je jako źródła energii elektromagnetycznej o wysokim przesunięciu ku czerwieni, w tym fale radiowe i światło widzialne, które wydają się być podobne do gwiazd, a nie rozszerzone źródła podobne do galaktyk. Ich widma zawierają bardzo szerokie linie e Czytaj więcej »

Według jego cech. Słońce jest ciałem gazowym, w którym fuzja przekształca wodór w hel. Powierzchnia jest gorąca, podobnie jak wnętrze. Jest to największy element Układu Słonecznego. Wszystkie te cechy sprawiają, że klasyfikujemy Słońce jako gwiazdę, a nie planetę. Wszystkie planety krążą wokół Słońca. (model heliocentryczny). a Słońce okrąża centrum Drogi Mlecznej. Słońce nie okrąża żadnej planety, np. Model geocentryczny zawodzi. Czytaj więcej »

Bezpośrednio. Teoria wykorzystana do określenia tych bardzo dużych odległości we wszechświecie opiera się na odkryciu Edwina Hubble'a, że wszechświat rozszerza się. W 1929 roku Edwin Hubble ogłosił, że prawie wszystkie galaktyki zdają się oddalać od nas.Astronomowie odkryli, że zgodnie z teorią Hubble'a wszystkie odległe galaktyki oddalają się od nas i im dalej się znajdują, tym szybciej się poruszają. Ta recesja galaktyk od nas powoduje, że światło z tych galaktyk zostaje przesunięte na czerwono. Można to ustalić, badając linie absorpcji lub emisji w swoim widmie. Te zestawy linii są unikalne dla każdego elementu Czytaj więcej »

92 miliardy lat świetlnych Naukowcy wiedzą, że wszechświat się rozszerza. Tak więc, podczas gdy naukowcy mogą zobaczyć miejsce, które leżało 13,8 miliarda lat świetlnych od Ziemi w czasie Wielkiego Wybuchu, wszechświat nadal się rozwijał przez całe swoje życie. Dziś to samo miejsce znajduje się w odległości 46 miliardów lat świetlnych, dzięki czemu średnica obserwowalnego wszechświata jest kulą około 92 miliardów lat świetlnych. Czytaj więcej »

Tak, sam „Wielki Wybuch” zrobił, ale materia była ograniczona relatywistycznymi ograniczeniami. Sam Wielki Wybuch rozszerzył się znacznie szybciej niż prędkość światła. Ale to tylko oznacza, że „nic nie może iść szybciej niż światło”. Ponieważ nic nie jest po prostu pustą przestrzenią lub próżnią, może rozszerzać się szybciej niż prędkość światła, ponieważ żaden obiekt materialny nie łamie bariery świetlnej. Czytaj więcej »

Poniżej znajduje się (bardzo) podstawowa lista: Asteroidy Komety Księżyce Planety Gwiazdy Układy słoneczne (planety wokół gwiazdy) Galaktyki (zbiór gwiazd) Wszechświat zawiera zorganizowane struktury we wszystkich różnych skalach, od małych systemów, takich jak Ziemia i nasz Układ Słoneczny, po galaktyki które zawierają biliony gwiazd, a na końcu niezwykle duże struktury, które zawierają miliardy galaktyk. Czytaj więcej »

Stosunek prędkości recesji galaktyki (z powodu ekspansji) wszechświata) do jej odległości od obserwatora jest nazywany stałą hubble'a. został po prostu wyprowadzony z ogólnych równań względności Czytaj więcej »

Grawitacja powierzchniowa białego karła jest bardzo wysoka, rzędu 200 000 razy silniejsza niż grawitacja powierzchniowa Ziemi i jej gęstość w podobnej proporcji. Typowy biały karzeł o masie około 0,6 razy większej od naszego Słońca, ale o wielkości Ziemi, miałby 200 000 razy większą masę Ziemi niż powierzchnia w tej samej odległości od środka. Dlatego grawitacja powierzchniowa byłaby 200 000 razy większa niż ziemska. Duża grawitacja powierzchniowa sprawia, że bardzo trudno jest uciec od grawitacyjnego przyciągania białego karła, nawet jeśli udało się zebrać z niego jakiś materiał - co prowadzi mnie do drugiego punktu ... Czytaj więcej »

Nie jesteśmy obecnie pewni, ponieważ wiele z tego, co wiemy obecnie o czarnych dziurach, jest teoretycznych. Ale sądząc po tym, co naszym zdaniem wiemy, jeśli czarna dziura wyparowała i coś się w nią wkroczyło, ona również wyparowałaby. Istnieje wiele teoretycznych informacji na ten temat i spekulacji na temat tego, co może się wydarzyć. Polecam przeczytanie tej książki Neila deGrasse Tysona, niesamowitego astrofizyka. Oto artykuł / strona internetowa, która zawiera sporo informacji o Black Holes z Berkeley. Czytaj więcej »

Gwiazda B jest bardziej odległa, a jej odległość od Słońca wynosi 50 parseków lub 163 lata świetlne. Związek między odległością gwiazdy a jej kątem paralaksy jest określony przez d = 1 / p, gdzie odległość d jest mierzona w parsekach (równa 3,26 lat świetlnych), a kąt paralaksy p jest mierzony w sekundach łuku. Stąd Gwiazda A znajduje się w odległości 1 / 0,04 lub 25 parseków, podczas gdy Gwiazda B znajduje się w odległości 1 / 0,02 lub 50 parseków. Stąd Gwiazda B jest bardziej odległa, a jej odległość od Słońca wynosi 50 parseków lub 163 lata świetlne. Czytaj więcej »