Jaka jest różnica między dykcją a tonem?

Dykcja na piśmie wybór słowa używany w piśmie. Może wywołać konkret ton na piśmie, w zależności od wybranych słów.

Jeśli traktujemy poezję jako medium, to ton jest postawa przekazana w ciągu wiersz dla czytelnika przez wiersz lub sugerowane przez poetę. Czasami mogą to być dwa kontrastujące dźwięki.

Ton może ustanowić nastrój i może ujawnić postawę.

PRZYKŁAD POEZJI

Dla bardziej szczegółowego przykładu, zacznijmy od fragmentu Roberta Browninga Kochanek Porfirii, wiersz, w którym facet zabija swoją kochankę, by „zachować” swoją miłość:

#color (biały) (aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa) # (Linia)

W tej chwili była moja, moja, uczciwa, #' '#Idealnie czysty i dobry: znalazłem

Myśl do zrobienia i wszystkie jej włosy

#' '#jednym długim, żółtym sznurkiem

#' '#Trzy razy jej małe gardło wokół, (40)

I udusił ją. Żaden ból nie czuł;

#' '#Jestem pewien, że nie czuła bólu.

Jako pączek, który trzyma pszczołę, #' '#Ostrożnie otworzyłem powieki: znowu

#' '#Śmiał się niebieskimi oczami bez plamy. (45)

I nie rozpuściłem następnego warkocza

#' '#O jej szyi; jeszcze raz policzek

Zarumieniony jasno pod moim płonącym pocałunkiem:

#' '#Podniosłem głowę jak poprzednio, #' '#Tylko tym razem moje ramię się urodziło (50)

Jej głowa, która wciąż na niej opada:

#' '#Uśmiechnięta różowa mała głowa, Tak się cieszę, że ma największą wolę, #' '#Że wszystko, co od razu pogardziło, ucieka, #' '#A ja, jego miłość, zyskałem zamiast tego! (55)

Miłość Porfirii: nie domyślała się, jak

#' '#Słychać będzie jej ukochane jedno życzenie.

I tak teraz siedzimy razem, #' '#A przez całą noc nie poruszyliśmy się

#' '#A jednak Bóg nie powiedział ani słowa! (60)

DYKCJA

Jeśli przeanalizujemy to pod kątem dykcji, możemy skategoryzować niektóre terminy pod pewnymi tematami:

• Morderstwo: uduszony, ból
• Miłość / Urok: moje, uczciwe, czyste, dobre, pocałunek, różowe, miłość, życzenie
• Moralność: ból, ostrożnie, Boże

i są inni, jeśli szukasz dalej.

Terminy te mogą ujawniać wzór w procesie myślenia mówcy - przerażający mówca dąży do celu, jakim jest miłość poprzez morderstwo, i miał trochę sumienia, jeśli chodzi o moralność, ale kto wie, dokąd poszedł?

Używanie takiej dykcji sprawia, że osobowość mówcy jest bardziej zaawansowana. „Tress”, „płonący pocałunek”, „oped” i tak dalej, ilustrują więcej niż zwykłe „kocham cię”.

TON

Jeśli przeczytasz to kilka razy, w końcu zauważysz, że:

1. Mówca ma zabity jego ukochana kobieta udusiła ją.
2. Zrobił to ponieważ ją kochał.
3. Jego idea miłości jest prawdopodobnie związana z Wieczne piękno, jak teraz może podziwiać ukochaną osobę, gdy „na zawsze śpi” (nie żyje).
4. Być może przeciwstawiał się Bogu, a może spodziewał się kary od Boga, ale nie dostał żadnej. Tak czy owak idea kary Bożej jest znaczący.

Możesz to powiedzieć (2) ma dla niej pewne paradoksalne znaczenie, co oznacza, że prawdopodobnie w głowie mówcy wystąpił konflikt mentalny w odniesieniu do morderstwa.

Z powodu linii 60 możemy sugerować, że Bóg odegrał pewną rolę w konflikcie mentalnym mówcy - istnieje duża szansa, że mówca miał przynajmniej uważane on by był ukarany Jeśli zamordował kochanka, ale jednocześnie chciał zabić ją starać się zachować jej piękno.

Możemy to przyjąć jako kontrast pomiędzy ton mówcy i ton poety:

Chociaż głośnik ostatecznie decyduje o zabójstwie i wykonuje to, Brauning być może zawierał ostrożność działań mówcy, a także realizacja że Bóg „nie powiedział słowa” (60), aby narzucić swoje własne przesłanie zniechęca do mordowania ukochanej osoby.

Innymi słowy, dla Kochanek Porfirii, ton poety jest zupełnie przeciwny do tonu mówcy. Dlatego masz dwa różne odcienie w tym samym wierszu.

Dlaczego po prostu nie powiedział „kocham cię”? Cóż, nie byłoby to bardzo niuansowe, gdyby tylko to powiedział. W tej formie wiemy więcej o mówcy, a potencjalnie nawet o poglądach poety na temat mówcy.