Pytanie # 398ea

Najlepszym sposobem na określenie, czy w roztworze są jony sodu i / lub potasu, jest wykonanie test płomienia.

Pętla z drutu, zwykle wykonana z niklu-chromu lub platyny, jest zanurzana w roztworze, który chcesz analizować, a następnie trzymana na krawędzi płomienia palnika Bunsena.

W zależności od tego, z czego składa się twoje rozwiązanie, zmieni się kolor płomienia.

Zdjęcie pokazuje kolory płomienia dla następujących jonów (od lewej do prawej): miedź, lit, stront, sód, miedź i potas.

Teraz nadchodzi trudna część. Żółta emisja sodu jest znacznie jaśniejsza niż emisja potasu, dlatego mówi się, że potas jest maskowany przez sód w roztworze.

Aby obejść ten problem, musisz użyć niebieskiego szkła kobaltowego, aby odfiltrować żółtą emisję sodu. Podczas oglądania przez niebieskie szkło potas zabarwi płomień purpurowo-czerwony.

Tak więc, jeśli twoje rozwiązanie barwi płomień na żółto, gdy jest widoczne gołym okiem, a purpurowo-czerwone, gdy jest widoczne na niebieskim szkle, obecne są zarówno jony sodu, jak i potasu.

Oto link do bardziej szczegółowego badania widm emisyjnych dla różnych elementów:

webmineral.com/help/FlameTest.shtml#.VLhSctKsVZh

Film z testu płomienia:

Uzupełnienie

Warto wiedzieć, że test płomienia ma pewne ważne ograniczenia, takie jak fakt, że nie można wykryć niskich stężeń jonów. Inną ważną wadą jest fakt, że zanieczyszczenia będą miały wpływ na wyniki.

Co więcej, test nie może odróżnić wielu elementów, które wytwarzają ten sam kolor płomienia, lub w ogóle nie dają koloru.