Odpowiedź:
Gwiezdne czarne dziury powstają w rdzeniach gigantycznych gwiazd, podczas gdy supermasywne czarne dziury tworzą się w centrum galaktyk i pozostają tam.
Wyjaśnienie:
Supermasywne czarne dziury są ENORMOUSOWE i mogą rozciągać się na prawie 2 miliardy mil! Gwiezdne czarne dziury są jednak znacznie mniejsze i rozciągają się na około 20-100 mil w poprzek. Przemierzają pustkę przestrzeni, pożerają gwiazdy. Supermasywne czarne dziury pozostają w centrum galaktyk i utrzymują je razem.
Jakie są dwa rodzaje tkanki łącznej? Jakie są główne różnice między tymi dwiema klasyfikacjami?
Gęste i luźne tkanki łączne W gęstej tkance łącznej prawie cała przestrzeń między komórkami jest wypełniona włóknami białkowymi i kolagenowymi, tworząc ściśle upakowaną strukturę (więzadła są często gęstą tkanką łączną). Jednak w luźnej tkance łącznej istnieje niewiele włókien między komórkami, co sprawia, że jest to nazwa nazwana, bardziej otwarta i „luźniejsza”. Gęsta tkanka łączna jest silniejsza niż luźna tkanka łączna i może być dalej podzielona na dwie podkategorie: gęsta regularna tkanka łączna, która ma równoległe wiązki białek i gęsta nieregularna tkanka łączna, z mniej uporządkowany
Co stanie się z czarnymi dziurami, gdy wszechświat nie będzie się już rozszerzał?
Nikt tak naprawdę nie wie. Czarne dziury rosną w (teoretycznej) masie, gromadząc materię. Kiedy wszechświat przestaje się rozszerzać, jest również dyskusyjny, więc jeśli wszechświat przestanie się rozszerzać, oznacza to, że materia rozciąga się tak daleko, że czarne dziury nie będą już konsumować materii i po prostu „tam pozostaną”.
Jaki jest główny powód, dla którego astronomowie uważają, że kwazary są czarnymi dziurami?
Postuluje się, że kwazary są supermasywnymi czarnymi dziurami, które są źródłami promieniowania, takimi jak promienie rentgenowskie. Kwazary lub quasi-gwiezdne źródła radiowe są najbardziej energicznymi i odległymi członkami klasy obiektów zwanych aktywnymi jądrami galaktyk (AGN). Kwazary są niezwykle świecące i po raz pierwszy zidentyfikowano je jako źródła energii elektromagnetycznej o wysokim przesunięciu ku czerwieni, w tym fale radiowe i światło widzialne, które wydają się być podobne do gwiazd, a nie rozszerzone źródła podobne do galaktyk. Ich widma zawierają bardzo szerokie linie e