Czym są czarne dziury, białe karły i gwiazdy neutronowe?

Odpowiedź:

Trzy przykłady gwiezdnych pozostałości.

Wyjaśnienie:

Gwiezdna pozostałość jest tym, co pozostało po fuzji, zatrzymuje się wewnątrz gwiazdy. Ponieważ fuzja utrzymuje gwiazdy w górę przeciwko grawitacji, gwiezdne pozostałości tworzą gwiazdy zapadające się w siebie. Jaki pozostały rodzaj zależy od masy gwiazdy.

Gwiazdy z masami #.07# - #8# razy masa słońca kończy się jako białe karły. Zwyrodnienie elektronów jest jedyną rzeczą, która utrzymuje gwiazdę w górę względem jej własnej wagi. Białe karły mają masy porównywalne ze słońcem, ale są o promieniu Ziemi, co czyni je niesamowicie gęstymi.

W przypadku czerwonych karłów dzieje się to po zatrzymaniu fuzji wodoru i rozpoczęciu kurczenia się gwiazdy. Nagrzewa się, ale nigdy nie osiąga temperatury wymaganej do syntezy helu. W przypadku żółtych gwiazd karłowatych, takich jak nasze słońce, dzieje się to po fuzji helu. Rdzeń staje się białym karłem, a reszta gwiazdy zostaje wysadzona, by stać się mgławicą planetarną.

Gwiazdy z masami #8# - #20# razy masa Słońca kończy się jako gwiazda neutronowa. Gwiazda neutronowa jest obiektem tak masywnym, że nawet degeneracja elektronowa nie jest w stanie jej utrzymać. Elektrony są wyciskane do jąder atomów, tworząc neutrony. Ponieważ degeneracja neutronów jest jedyną siłą utrzymującą gwiazdę w górze, kurczy się do wielkości miasta, około # 11 „km” #.

W przypadku wystarczająco ciężkich gwiazd nawet degeneracja neutronów nie może utrzymać ich ciężaru. Te gwiazdy stają się czarnymi dziurami. Czarna dziura jest obiektem tak gęstym, że prędkość ucieczki jest większa niż prędkość światła, więc nic nie jest w stanie wydostać się z jego grawitacji. Gwiezdne czarne dziury powstają podczas supernowej, ale są też inne rodzaje czarnych dziur, w tym supermasywne czarne dziury, które znajdują się w centrach galaktyk.