Odpowiedź:
jak pęd i pozycja elektronu
Wyjaśnienie:
na przykład ….. elektron obraca się wokół orbitalnej bliskiej prędkości światła … więc dla obserwatora, jeśli obliczy on pęd elektronu, byłby niepewny co do jego pozycji, ponieważ elektron poruszy się do przodu … ponieważ światło potrzebuje czasu, aby powrócić..
i jeśli potrafi ustalić pozycję elektronu, nie może określić pędu tak dobrze, jak w następnym momencie zmienił się kierunek elektronu
Używając zasady nieoznaczoności Heisenberga, w jaki sposób obliczyłbyś niepewność w pozycji komara 1,60 mg poruszającego się z prędkością 1,50 m / s, jeśli prędkość jest znana z dokładnością do 0,0100 m / s?
3.30 * 10 ^ (- 27) „m” Zasada niepewności Heisenberga mówi, że nie można jednocześnie mierzyć zarówno pędu cząstki, jak i jej położenia z dowolnie wysoką precyzją. Mówiąc najprościej, niepewność jaką otrzymujesz dla każdego z tych dwóch pomiarów musi zawsze spełniać kolor nierówności (niebieski) (Deltap * Deltax> = h / (4pi)) „”, gdzie Deltap - niepewność pędu; Deltax - niepewność pozycji; h - Stała Plancka - 6,626 * 10 ^ (- 34) "m" ^ 2 "kg s" ^ (- 1) Teraz niepewność pędu można traktować jako niepewność prędkości pomnożoną w twoim przypadku przez masa komara. kolor (nie
Jaka jest zasada niepewności Heisenberga?
Zasada nieoznaczoności Heisenberga jest częścią podstaw mechaniki kwantowej. Jest to stwierdzenie, że nie można znać zarówno lokalizacji, jak i wektorów elektronu. Zasada nieoznaczoności Heisenberga stwierdza, że jeśli podjęto wysiłek w celu zlokalizowania położenia elektronu, energia użyta do zlokalizowania położenia elektronu zmienia prędkość i kierunek ruchu elektronu. Nie jest więc pewne, że zarówno lokalizacja, jak i wektory elektronu nie mogą być znane jednocześnie.
Jaka jest zasada nieoznaczoności Heisenberga? W jaki sposób atom Bohra narusza zasadę niepewności?
Zasadniczo Heisenberg mówi nam, że nie możesz wiedzieć z absolutną pewnością jednocześnie pozycji i pędu cząstki. Zasada ta jest dość trudna do zrozumienia w kategoriach makroskopowych, gdzie można zobaczyć, powiedzmy, samochód i określić jego prędkość. Jeśli chodzi o mikroskopijną cząstkę, problem polega na tym, że rozróżnienie między cząstką a falą staje się dość rozmyte! Rozważmy jedną z tych istot: foton światła przechodzący przez szczelinę. Zwykle otrzymasz wzór dyfrakcyjny, ale jeśli weźmiesz pod uwagę pojedynczy foton .... masz problem; Jeśli zmniejszysz szerokość szczeliny, wzór dyfrakcji z