Koszt krańcowy to dodatkowy koszt poniesione przy produkcji jedna dodatkowa jednostka dobra. Rozważmy przykład. Powiedzmy, że sprzedam lemoniadę w mojej okolicy. Aby zrobić jedną szklankę lemoniady, potrzebuję:
- 1 cytryna
- 200 mililitrów wody
Powiedzmy, że 1 cytryna kosztuje 50 centów, a 200 mililitrów wody kosztuje 50 centów. Koszt krańcowy lub dodatkowy koszt wyprodukowania jeszcze jednej szklanki lemoniady wynosi 1 $ (50c + 50c).
To jest przykład wymiany ciepła przez co? + Przykład
To jest konwekcja. Dictionary.com definiuje konwekcję jako „transfer ciepła przez cyrkulację lub ruch ogrzewanych części cieczy lub gazu”. Gazem tym jest powietrze. Konwekcja nie wymaga gór, ale ten przykład ma je.
Jakie są przykłady kosztów długoterminowych? + Przykład
Długoterminowa jest złożoną koncepcją ekonomii; koszty długoterminowe prawdopodobnie dotyczą kosztów, których nie można zmienić w krótkim okresie. Rozróżnienie między długoterminowym a krótkoterminowym jest horyzontem czasowym, a koszty zwykle określamy jako „stałe” lub „zmienne”, w zależności od tego, czy możemy je zmienić w krótkim okresie. Jak długo trwa krótki lub długi okres, zależy od tego, jak myślimy o naszych kosztach. Jeśli zbuduję fabrykę, by produkować jakieś dobra, ogólnie uważam fabrykę za koszt stały, ponieważ już ją zbudowałem i nie mogę tak naprawdę zmienić fabryki w
Jaka jest różnica między „be” a „are”? Na przykład, które z poniższych jest prawidłowe? „Istotne jest, aby nasi piloci otrzymali najlepsze możliwe szkolenie”. lub „Ważne jest, aby nasi piloci otrzymali najlepsze możliwe szkolenie.”?
Zobacz wyjaśnienie. Be jest formą bezokolicznika, podczas gdy jest formą drugiej osoby liczby pojedynczej i wszystkich osób mnogich. W przykładowym zdaniu czasownik jest poprzedzony przez pilotów przedmiotowych, więc wymagana jest forma osobista ARE. Bezokolicznik jest najczęściej używany po czasownikach takich jak zdanie: Piloci muszą być bardzo wykwalifikowani.