Odpowiedź:
Myślę, że najlepiej opisuje to teoria powłoki - idea, że nukleony (a także elektrony) zajmują kwantowane powłoki.
Wyjaśnienie:
Ponieważ zarówno protony, jak i neutrony są fermionami, również przestrzegają zasady wykluczenia Pauliego, więc nie mogą zajmować identycznych stanów kwantowych, ale istnieją w „powłokach” energii.
Najniższy stan energii pozwala na dwa nukleony, ale ponieważ protony i neutrony mają różne liczby kwantowe, dwie każdego może zajmować ten stan (stąd masa 4 amu.) To wyjaśnia dlaczego
Teoria stanowi zatem dobre wyjaśnienie opisywanego efektu, ale także wyjaśnia „nieuzasadnioną” stabilność wapnia i innych jąder. Uczę tego w przyszłym tygodniu i znalazłem tutaj dobre wideo (choć nauczanie trwa dość długo, więc może h / tydzień dla moich studentów!)
()
Jaki jest ogólny termin wiązania kowalencyjnego, jonowego i metalicznego? (na przykład wiązania dyspersyjne dipol, wodór i londyn nazywane są siłami van der waala), a także jaka jest różnica między wiązaniami kowalencyjnymi, jonowymi i metalicznymi a siłami van der waala?
Tak naprawdę nie ma ogólnego określenia dla wiązań kowalencyjnych, jonowych i metalicznych. Oddziaływanie dipolowe, wiązania wodorowe i siły londynskie opisują słabe siły przyciągania między prostymi cząsteczkami, stąd możemy je grupować i nazywać albo siłami międzycząsteczkowymi, albo niektórzy z nas mogą nazywać je siłami Van Der Waalsa. Mam lekcję wideo porównującą różne rodzaje sił międzycząsteczkowych. Sprawdź to, jeśli jesteś zainteresowany. Wiązania metaliczne to przyciąganie metali, kationów metali i morza zdelokalizowanych elektronów. Wiązania jonowe to siły przyciągania elektrostatyc
Dlaczego wiązania kowalencyjne są nierozpuszczalne w wodzie?
Nie ma wyjaśnienia ani odpowiedzi na twoje roszczenie, ponieważ zawiera dwa główne błędy. Pierwsze wiązania kowalencyjne nie są substancjami. Wiązanie chemiczne nie jest wykonane z materii. Tak więc nie można „rozpuścić” go w wodzie jak cukier. 2. Istnieją substancje, w których ich atomy są połączone przez wiązania kowalencyjne, a cukier jest jednym z nich. Wiesz, że cukier nie jest nierozpuszczalny w wodzie. Zapamiętaj. Stawianie właściwych pytań jest bardziej przydatne do nauki niż zapamiętywania odpowiedzi.
Dlaczego energia wiązania na nukleon wzrasta podczas rozszczepienia jądrowego i syntezy jądrowej?
Ponieważ oba procesy sprawiają, że jądro jest bardziej stabilne. Wiązania jądrowe, podobnie jak bardziej znane wiązania chemiczne, wymagają wkładu energii do ich rozbicia. Oznacza to, że energia jest uwalniana, gdy się tworzą, energia w jądrach stabilizujących pochodzi z „defektu masy”. Jest to wielkość różnicy masy między jądrem a wolnymi nukleonami użytymi do jego wytworzenia. Wykres, który prawdopodobnie widziałeś, pokazuje jądra wokół Fe-56 najbardziej stabilne, ale pokazuje żelazo na górze. Jeśli odwrócimy to, pokazując energię jako negatywną, znacznie łatwiej jest wyobrazić sobie każde jądro