Radioaktywność musi być zjawiskiem jądrowym z następujących powodów:
Istnieją trzy rodzaje radioaktywnych cząstek rozpadu, z których wszystkie mają wskazówkę co do ich pochodzenia.
-
Promienie alfa: Promieniowanie alfa składa się z cząstek alfa, które są naładowane dodatnio i są ciężkie. Po zbadaniu stwierdzono, że cząstki te są jądrem helu-4. Konfiguracja dwóch protonów i dwóch neutronów wydaje się mieć wyjątkową stabilność, a więc gdy większe jądra rozpadają się, wydają się rozpadać w takich jednostkach. Wyraźnie protony i neutrony są składnikami jądra. Zatem promieniowanie alfa czyni oczywistym, że pochodzą one z jądra atomowego.
-
Promienie beta: Promieniowanie beta składa się z cząstek beta, które są albo pozytywne (
# ^ ^ + + # próchnica) lub negatywnie (# ^ ^ # # rozpad) naładowany. W przypadku dokładnego zbadania okazało się, że są one pozytonami# ^ ^ + + # rozpad i elektrony, w przypadku# ^ ^ + + # rozkład.Elektron może pochodzić spoza jądra, ale wskazówka dla ich pochodzenia jądrowego pochodzi ze zmiany, która ma miejsce w ładunku jądrowym po rozpadzie beta. Po przejściu jądra
# ^ ^ # rozpad, emitując elektron, okazuje się, że liczba atomowa nuclus wzrasta o jeden. Jest to wyraźne wskazanie, że elektron jest produktem ubocznym pewnych interakcji z udziałem nukleonów. -
Promienie gamma: Promieniowanie gamma składa się z cząstek neutralnych pod względem ładunku. Po zbadaniu okazało się, że jest to niezwykle wysokoenergetyczne promieniowanie elektromagnetyczne o energiach w zakresie MeV. Elektroniczne przegrupowanie może dać fotony w zakresie energii kilku eV s. Tak więc promienie gamma nie mogą być spowodowane elektronicznymi rearanżacjami. Jednak poziomy energetyczne nukleonów w jądrach atomowych mieszczą się w zakresie MeV s. Więc muszą być pochodzenia nuklearnego.
radioaktywność jest zjawiskiem jądrowym, ponieważ występuje w wyniku wzbudzenia jądrowego
spowodował w elemencie brak protonu <= 82
n / p = zakres od 0 do 1
Co powoduje radioaktywność?
Niestabilne jądra Jeśli atom ma niestabilne jądro, tak jak wtedy, gdy ma zbyt wiele neutronów w porównaniu do protonów, lub odwrotnie, następuje rozpad radioaktywny. Atom wyrzuca cząstki beta lub alfa, w zależności od rodzaju promieniowania, i zaczyna tracić masę (w przypadku cząstek alfa), aby utworzyć stabilny izotop. Rozpad alfa jest spowodowany przez ciężkie pierwiastki, zwykle elementy syntetyczne, takie jak roentgenium (element 111), flerowium (element 114) i tym podobne. Wyrzucają cząstkę alfa, zwaną także jądrem helu („” ^ 4He). Rozpad beta jest inny. Istnieją dwa rodzaje rozpadu beta, beta-dodatnie
Czym jest radioaktywność spowodowana słabymi siłami nuklearnymi?
Dwa rodzaje rozpadów beta są powodowane przez słabą siłę jądrową: rozpad beta ^}: n kwadrant prawoskrętny p + e ^ {+ bar {uu_e} beta ^ {+} rozpad: p kwadrant prawy strzałka n + e ^ {+} + uu_e
Dlaczego solwatacja jest zjawiskiem powierzchniowym?
Solwatacja jest zjawiskiem powierzchniowym w tym sensie, że rozpoczyna się na powierzchni rozpuszczającego się ciała stałego. Podczas solwatacji cząstki substancji rozpuszczonej zostają otoczone cząstkami rozpuszczalnika, gdy opuszczają powierzchnię ciała stałego. Solwatowane cząstki przemieszczają się do roztworu. Na przykład cząsteczki wody wyciągają jony sodu i chloru z powierzchni kryształu chlorku sodu. Solwatowane jony Na i Cl trafiają do roztworu. Używamy również terminu solwacja, gdy cząsteczki wody otaczają grupy polarne na powierzchniach błon komórkowych.