Jakie jest prawo superpozycji i jak można je stosować do relatywnie daty skał?

Odpowiedź:

Prawo superpozycji polega na tym, że najmłodsza skała jest zawsze na górze, a najstarsza skała zawsze na dole. więc wieki względne zostały ustalone przez głębokość skał.

Wyjaśnienie:

Prawo superpozycji opiera się na argumentie zdrowego rozsądku, że dolna warstwa musiała zostać ustanowiona jako pierwsza. Dolna warstwa, ponieważ najpierw logicznie musiała zostać położona, musi być starsza. Warstwy na wierzchu można było układać tylko na wierzchu dolnej warstwy, więc muszą być młodsze.

Jednak relatywny wiek skał jest częściej określany przez przypuszczalny wiek skamieniałości znalezionych w warstwach osadowych. Zakłada się, że warstwy osadowe z najprostszymi skamielinami są starsze, nawet jeśli warstwa osadowa znajduje się na wierzchu warstwy osadowej, która ma skamieliny bardziej złożone i dlatego zakłada się, że są młodsze.

Mówi się, że skamieniałości, które naruszają prawo superpozycji, gdzie występuje starsza skamielina powyżej młodszej skamieliny, są stratygraficznie nieuporządkowane. „praktycznie wszystkie układy sedymentacyjne mają w coraz większym stopniu zaburzenie stratygraficzne w skali jest prawdopodobnie wspólną cechą zapisu kopalnego” Skamieniałości z sekwencji Sekwencja Cutler Palaios Czerwiec 1990 r.

Konkluzja niektórych naukowców jest taka, że prawo superpozycji po prostu nie działa Shindewolf Komentarze do niektórych terminów stratygraficznych American Journal of Science Czerwiec 1957 „Historyczna geologia opiera się głównie na paleontologii w badaniu organizmów kopalnych.

Prawo superpozycji ma logiczny sens, ale w praktyce to właśnie skamieniałości znajdujące się w warstwach osadowych determinują względny wiek skał. Teoria pochodzenia z modyfikacją przebija empiryczne dowody superpozycji.