Odpowiedź:
Jest to spowodowane przez siły wywierane na cząsteczkę polarną, takie jak solubilizacja, napięcie, które zmieniają orientację ładunków cząsteczki polarnej.
Wyjaśnienie:
To pytanie jest wybiórczym mózgiem.
Oto odpowiedź: Oddziaływanie dipolowe substancji jest powodowane przez otoczone media (takie jak rozpuszczalnik, temperatura …) oraz siły indukcyjne (takie jak napięcie …).
W jaki sposób typowe siły dipolowo-dipolowe różnią się od oddziaływań wiązania wodorowego?
Zobacz wyjaśnienie. Typowe siły dipolowo-dipolowe są silnymi wiązaniami między atomami, niektóre z nich zwykle dość elektroujemne. Wiązanie wodoru jest między cząsteczkami i jest słabym wiązaniem, które zwykle wymaga obecności wodoru.
Co powoduje precesję osi Ziemi? Co powoduje ten moment obrotowy? Dlaczego jest to cykl 26 000 lat? Jaka siła w układzie słonecznym to powoduje?
Prawie okresowe zmiany poziomu i kierunku sił przyciągania mu na Ziemi, z pobliskiego małego Księżyca i odległego dużego Słońca powodują osiową - precesję, a także nutację. Odległości Ziemia-Księżyc i Ziemia-Słońce zmieniają się między odpowiednimi limity mini-max, które również zmieniają się na przestrzeni wieków. Podobnie nachylenie płaszczyzny orbity Księżyca / s do płaszczyzny orbity Ziemi. Prawie okresowe zmiany wielkości i kierunku siły przyciągania mu na Ziemi, z pobliskiego małego Księżyca i odległego dużego Słońca powodują osiową - precesję, a także nutację .. Pomimo tego, że Słońce jest daleko, jeg
Która z sił przyciągania molekularnego jest najsłabsza: wiązanie wodorowe, oddziaływanie dipolowe, dyspersja, wiązanie polarne?
Ogólnie rzecz biorąc, siły dyspersji są najsłabsze. Wiązania wodorowe, oddziaływania dipolowe i wiązania polarne są oparte na oddziaływaniach elektrostatycznych między ładunkami stałymi lub dipolami. Jednakże siły dyspersji są oparte na przejściowych interakcjach, w których chwilowa fluktuacja w chmurze elektronów na jednym atomie lub cząsteczce jest dopasowana przez przeciwną chwilową fluktuację z drugiej strony, tworząc w ten sposób chwilowe atrakcyjne oddziaływanie między dwoma wzajemnie indukowanymi dipolami. Ta atrakcyjna siła dyspersji pomiędzy dwoma nominalnie nienaładowanymi i niespolaryzowanymi