Fakt, że elektrony poruszają się wokół jądra, został po raz pierwszy zasugerowany przez Lorda Rutherforda na podstawie wyników
Na zakończenie eksperymentu zasugerowano, że cały ładunek dodatni i większość masy całego atomu skoncentrowano w bardzo małym regionie.
Lord Rutherford nazwał to jądrem atomu.
Aby wyjaśnić strukturę atomową, przypuszczał, że elektrony poruszają się wokół jądra na orbitach, podobnie jak planety krążą wokół Słońca.
Zaproponował taki model, ponieważ gdyby elektrony miały być stabilne, zapadałyby się w jądro z powodu elektrostatycznego przyciągania jądra. Mieli więc obracać się z siłą elektrostatyczną spowodowaną działaniem jądra jako niezbędnej siły dośrodkowej.
Promienie atomowe metali przejściowych nie zmniejszają się znacząco w całym rzędzie. Czy dodając elektrony do d-orbitalu dodajesz elektrony rdzeniowe lub elektrony walencyjne?
Dodajesz elektrony walencyjne, ale czy jesteś pewien, że przesłanka twojego pytania jest słuszna? Zobacz tutaj dyskusję na temat promieni atomowych metali przejściowych.
Dwie cząstki A i B o równej masie M poruszają się z taką samą prędkością v, jak pokazano na rysunku. One zderzają się całkowicie nieelastycznie i poruszają się jako pojedyncza cząstka C. Kąt θ, jaki tworzy ścieżka C z osią X, wynosi:?
Tan (theta) = (sqrt (3) + sqrt (2)) / (1-sqrt (2)) W fizyce pęd musi być zawsze zachowany podczas kolizji. Dlatego najprostszym sposobem podejścia do tego problemu jest podzielenie pędu każdej cząstki na momenty pionowe i poziome komponentu. Ponieważ cząstki mają tę samą masę i prędkość, muszą mieć ten sam pęd. Aby ułatwić nam obliczenia, założę, że ten moment wynosi 1 Nm. Zaczynając od cząstki A, możemy przyjąć sinus i cosinus 30, aby stwierdzić, że ma on pęd poziomy 1 / 2Nm i pęd pionowy sqrt (3) / 2Nm. Dla cząstki B możemy powtórzyć ten sam proces, aby stwierdzić, że składową poziomą jest -sqrt (2) / 2, a składową
PetSmart ma sprzedaż. Wszystkie smakołyki dla psów są o 25% taniej. Pani Longo kupuje cztery torby smakołyków, z których pierwotnie było po 8 dolarów, a sześć pierwotnie po 9,50 dolarów każda. Ile pieniędzy uratowała pani Longo?
Pani Longo zaoszczędziła 22,25 USD W pierwotnej cenie: kolor (biały) („XXX”) {: („4 worki po 8 USD każdy”, „koszt”, 4 x 8 USD, =, 32 USD), („6 worków po 9,50 USD każdy”, „koszt”, 6xx 9,50 USD, =, ul (57 USD)), (,, „cena całkowita:”, 89 USD):} Oszczędność w wysokości 25% pierwotnej ceny: kolor (biały) („XXX”) 25% xx 89 USD kolor (biały) („XXXXXXX”) = 1 / 4xx 89 USD kolor (biały) („XXXXXXX”) = 22,25 USD