Co się dzieje, gdy światło przechodzi przez siatkę dyfrakcyjną?

Co się dzieje, gdy światło przechodzi przez siatkę dyfrakcyjną?
Anonim

Zostaje ugięte.

Jeśli odstęp siatki jest porównywalny z długością fali światła, powinniśmy zobaczyć „wzór dyfrakcji” na ekranie umieszczonym z tyłu; to jest seria ciemnych i jasnych prążków.

Możemy to zrozumieć, myśląc o każdej otwartej szczelinie jako spójnym źródle, a następnie w dowolnym punkcie za kratką efekt uzyskuje się przez zsumowanie amplitud z każdego z nich. Amplitudy (bezwstydnie zapożyczone z R.P Feynmana) mogą być traktowane jako obracająca się sekunda na zegarze.

Ci, którzy przyjdą z bliska, zwrócą się tylko trochę, ci z dalszych miejsc. Musimy następnie umieścić je pięty na palcach (jako wektory), aby znaleźć wypadkową. Na przykład dwie ręce, które punkt w przeciwnych kierunkach będą anulować, dwa, które będą w tym samym kierunku, dodają konstruktywnie.

Jest to wtedy kwestia (nie prostego, ale nie przesadnie twardego) obliczenia matematycznego, aby zobaczyć, że w pewnych punktach ogólny efekt jest konstruktywny (interferencja) i tak lekki, aw innych niszczący i tak ciemny.