Odpowiedź:
Kwazary są małe i emitują tak ogromne ilości energii, że supermasywna czarna dziura jest najlepiej znanym wyjaśnieniem ich źródła mocy.
Wyjaśnienie:
Kwazary emitują ogromne ilości energii przez długi czas. Eksplozja supernowej może emitować ogromne ilości energii, ale tylko przez kilka tygodni.
Produkcja energii kwazarów zmienia się z okresem dni lub miesięcy. Oznacza to, że źródło energii musi być dość małe - w kolejności wielkości naszego układu słonecznego.
Supermasywne czarne dziury zaobserwowano w centrach wielu galaktyk, w tym w naszych własnych. Wiadomo, że każda galaktyka ma supermasywną czarną dziurę w centrum, która napędza ewolucję galaktyki.
Supermasywna czarna dziura może mieć materiał wpadający w nią w tym, co jest znane jako dysk akrecyjny.Jeśli mnóstwo dodatkowego materiału wpadnie do dysku akrecyjnego, staje się super ogrzewany przez tarcie i efekty grawitacyjne do punktu, w którym emituje ogromne ilości energii. To jest kwazar.
Jaka jest różnica między czarną dziurą a supermasywną czarną dziurą?
Supermasywne czarne dziury są wielokrotnie większe niż inne czarne dziury. Czarna dziura zazwyczaj powstaje, gdy odpowiednio duża gwiazda zapada się pod wpływem grawitacji. Zazwyczaj są to 10 mas słonecznych. Supermasywna czarna dziura jest rzędu wielu tysięcy mas Słońca. Uważa się, że istnieją w centrach większości galaktyk. Mają tak duże masy, że muszą być wynikiem połączenia czarnych dziur i pochłaniania ogromnych ilości materiału.
Dlaczego astronomowie zakładają, że w centrum Drogi Mlecznej znajduje się supermasywna czarna dziura?
Prędkość gwiazd najbliższych centrum Prędkość gwiazd najbliżej środka drogi mlecznej. Tak duża prędkość jest możliwa, jeśli tylko ogromne masywne ciało o niewielkich rozmiarach jest obecne w centrum. Ogromna czarna dziura o masie około 4 milionów Słońc ..
Czy supermasywna czarna dziura w naszej galaktyce połknie nasz układ słoneczny?
Nie. Supermasywna czarna dziura znajduje się w centrum Drogi Mlecznej (naszej galaktyki) i dzieli się na 26 000 LEKKICH LAT. Odległość między układem słonecznym a centrum naszej galaktyki jest tak duża, że nie może ona połknąć naszego układu słonecznego. Również prędkość orbitalna Słońca wokół środka Drogi Mlecznej (220 km / h) powstrzymuje nas przed zataczaniem się i połknięciem przez czarną dziurę. W znacznie prostszych słowach, nie, supermasywna czarna dziura nie może połknąć naszego układu słonecznego.