Odpowiedź:
Wodór jest dostępny w dużej ilości na ziemi i przestrzeni. Na Ziemi musimy go pozyskać z wody, którą jest H ^ 2 O.
Wyjaśnienie:
Wodór spala się tlenem i powstaje tylko woda. Brak zanieczyszczeń.
Wodór może być wykorzystywany w ogniwach paliwowych (w oparciu o wcześniejszą technologię opracowaną przez NASA w latach Apollo) do zasilania samochodów i autobusów. Jednak po prawie 20 latach badań ogniwa paliwowe napędzane wodorem wciąż mają trudności z osiągnięciem rentowności. Obecnie nie jest jasne, czy wodorowe ogniwa paliwowe kiedykolwiek staną się ekonomiczne, chociaż odkrycia badawcze są zawsze możliwe.
Czym różni się czas drugiej przyszłości od czasu pierwszej przyszłości?
Nie wierzę, że są to standardowe terminy gramatyczne. Nigdy nie słyszałem o „czasie pierwszej przyszłości” ani „czasie drugiej przyszłości”. Jest prosty czas przyszły („Jutro, my jemy pizzę!”), Przyszły progresywny („Jeść jutro pizzę”), a przyszłość doskonała („Do jutra zjemy pizzę!”) I kilka innych konstrukcje, ale żadna z książek, które mam pod ręką, nie wspomina o czasie drugiej przyszłości. Czy to dla klasy angielskiej?
Dlaczego wodorowe ogniwa paliwowe nie są poważnie traktowane jako źródło energii?
Wady wodorowego ogniwa paliwowego 1. Produkcja wodorowego ogniwa paliwowego wymaga paliw kopalnych. ponieważ wodór i tlen muszą być rozdzielone. Jeśli użyjemy tego wszystkiego dla paliwa wodorowego, żadne paliwa kopalne nie będą dostępne do innych celów. Produkcja jest kosztowna. nie jest toksyczny, ale jest wysoce łatwopalny, ponieważ wodór jest wysoce reaktywny. Jako łatwopalny prowadzi do nowych problemów w naszym społeczeństwie. Ponieważ ogniwa paliwowe nowe w naszym świecie, ludzie myślą, że to bajka, a to wymaga dużo pracy. Komórki, w których przechowywana jest energia wodorowa, niewiele
Dlaczego tlen jest zapisywany jako O2? Czy ktoś może mi wyjaśnić, dlaczego w układzie okresowym tlenu zapisywany jest jako O, ale gdzie indziej jest zapisywany jako O2?
Tabela okresowa zawiera tylko symbol jednego atomu każdego elementu. > Tlen, którym oddychamy, składa się z cząsteczek. Każda cząsteczka składa się z dwóch połączonych ze sobą atomów tlenu, więc zapisujemy jej wzór jako „O” _2.