Jaki jest przykład problemu z praktyką wzorców prawdopodobieństwa orbitalnego?

To trochę trudny temat, ale rzeczywiście istnieją pewne praktyczne i niezbyt trudne pytania, które można by zadać.

Załóżmy, że masz rozkład gęstości promieniowej (może być również znany jako „wzór prawdopodobieństwa orbitalnego”) # 1s #, # 2s #, i # 3s # orbitale:

gdzie # a_0 # (najwyraźniej oznaczone #za# na diagramie) jest promień Bohra, # 5.29177xx10 ^ -11 m #. Oznacza to, że oś x jest w jednostkach „Promienie Bohra”, czyli na # 5a_0 #, jesteś w # 2.645885xx10 ^ -10 m #. Po prostu wygodniej jest napisać to jako # 5a_0 # czasami. Oś y, bardzo luźno mówiąc, to prawdopodobieństwo znalezienia elektronu w określonej odległości promieniowej (na zewnątrz we wszystkich kierunkach) od środka orbitalu i nazywa się to gęstości prawdopodobieństwa.

Można więc zadać następujące pytania:

• W jakich odległościach od centrum każdego orbitalu powinno się oczekiwać, że nigdy nie znajdziesz elektronu?
• Dlaczego wykres # 3s # stożek orbity najdalej od środka orbitalu, w porównaniu do stożka orbitalnego # 1s # orbital, który zwęża się najbliżej środka orbity (nie myśl o tym)?

Pytanie kwestionujące:

• Naszkicuj przybliżony rozkład prawdopodobieństwa dla każdego wymienionego powyżej orbity, wiedząc, że a wyższy wartość na osi y wskazuje a ciemniejszy cieniowanie orbity i odwrotnie # r # wskazuje pewną odległość na zewnątrz we wszystkich kierunkach # s # orbitale są kule. Nie musi być bardzo szczegółowy; dosłownie rysuj kropki.

(Rozkład prawdopodobieństwa dla orbitalu to rozkład punktów, które wskazują lokalizacje w orbicie, gdzie można znaleźć elektron najczęściej, najrzadziej i gdziekolwiek pomiędzy.)

Jeśli chcesz poznać odpowiedź na pytanie dotyczące wyzwania po jego wypróbowaniu, tutaj jest.