Odpowiedź:
Mit to długa opowieść o bohaterach i ich śmiałych misjach.
Legenda z drugiej strony to opowieść o tym, jak coś się stało.
Wyjaśnienie:
Źródło: Mój nauczyciel języka angielskiego.
Mit jest znacznie dłuższy niż legendy, a następnie ma więcej postaci. Często te mity są ze sobą powiązane i tworzą „mitologię”. Podobnie jak mitologia grecka czy mitologia egipska. Najczęściej dotyczą Bogów i interakcji z człowiekiem, ale skupiają się na „Bohaterze”.
Legendy są krótsze. Mogą one dotyczyć tworzenia czegokolwiek: od gór, mórz, po owoce. A może nawet legenda „tradycji” lub miejsca.
Pamiętaj, że mity dotyczą ludzi lub bóstw. Legendy dotyczą rzeczy.
Rozumiem, że hiperbola jest skrajną definicją przesady, ale z drugiej strony, jaka jest przesada i jak źle musi być ekstremalna?
Przesada jest wtedy, gdy wydajesz oświadczenie lepiej lub gorzej niż jest w rzeczywistości. Na przykład ktoś może powiedzieć „pada deszcz kotów i psów”, gdy w rzeczywistości jest to tylko lekka mżawka.
Wyświetlany jest wykres h (x). Wykres wydaje się być ciągły w miejscu, gdzie zmienia się definicja. Pokaż, że h jest w rzeczywistości ciągłym odnajdywaniem lewego i prawego limitu i pokazaniem, że definicja ciągłości jest spełniona?
Prosimy odnieść się do Wyjaśnienia. Aby pokazać, że h jest ciągłe, musimy sprawdzić jego ciągłość przy x = 3. Wiemy, że h będzie ciągłe. w x = 3, jeśli i tylko wtedy, gdy lim_ (x do 3-) h (x) = h (3) = lim_ (x do 3+) h (x) ............ ................... (ast). Jako x do 3-, x lt 3:. h (x) = - x ^ 2 + 4x + 1. :. lim_ (x do 3-) h (x) = lim_ (x do 3 -) - x ^ 2 + 4x + 1 = - (3) ^ 2 + 4 (3) +1, rArr lim_ (x do 3-) h (x) = 4 ............................................ .......... (ast ^ 1). Podobnie, lim_ (x do 3+) h (x) = lim_ (x do 3+) 4 (0,6) ^ (x-3) = 4 (0,6) ^ 0. rArr lim_ (x do 3+) h (x) = 4 .............................
Co to znaczy, że „am” jest pierwszą osobą w liczbie pojedynczej wskazującą na „być”? Jaka jest definicja „am”?
„am” jest formą czasownika „być” używaną z pierwszym osobnikiem. Spróbujmy to przełamać: podstawowa forma czasownika jest zwykle wyrażana jako „bezokolicznik”, np. „robić”, „robić”, „biegać” i tak dalej. Użyty w zdaniu czasownik jest modyfikowany, aby wskazać, kiedy miało miejsce „działanie” i podmiot, który „wykonał akcję”. „kiedy” miała miejsce akcja ma trzy proste formy (z wieloma podformularzami): kolor (biały) („X”) [(„przeszłość”), („obecny”), („przyszły”)] „podmiot” ma dwa składniki: kolor (biały) („XXX”) „osoba”: relacja do głośnika; kolor (biały) („XXX”) „liczba”: liczba pojedyncza lub mnoga. W języku an