Dlaczego czarni muzycy odnosili mniejsze sukcesy komercyjne niż biali muzycy w latach 50.?

Dlaczego czarni muzycy odnosili mniejsze sukcesy komercyjne niż biali muzycy w latach 50.?
Anonim

Odpowiedź:

W wyniku dyskryminacji rasowej.

Wyjaśnienie:

Przemysł muzyczny był segregowany, szczególnie w odniesieniu do nadawania. Były białe stacje i czarne stacje. Wielcy artyści bluesowi, tacy jak Muddy Waters i Howlin 'Wolf, zarabiali bardzo mało pieniędzy na większość swoich karier.

Ich dostęp do milionów białych słuchaczy, a tym samym biały rynek, prawie nie istniał.

Kiedy Chuck Berry po raz pierwszy odniósł sukces, odkrył, że jego utwory są uznawane za współtworzone przez nadawców takich jak Alan Freed jako przykład payoli, który musi płacić komuś, aby ich muzyka była odtwarzana.

Wiele czynników doprowadziło jednak do większej nagrody komercyjnej dla czarnych muzyków. Pierwszy singiel Elvisa Presleya to That's Alright Mama, który był piosenką Big Bill Broonzy. To wprowadziło białą publiczność do czarnej muzyki. W rzeczywistości początkowo wielu słuchaczy uważało Presleya za czarnego śpiewaka.

Po drugie, utworzenie Chess Label w Chicago promowało takich muzyków, jak Berry and Waters.

Wreszcie komercyjny sukces brytyjskich zespołów zajmujących się numerami bluesowymi ponownie przyniósł uznanie czarnej muzyki białej amerykańskiej publiczności.

Dotyczyło to w szczególności The Rolling Stones, którzy zajmowali się między innymi piosenkami Chucka Berry'ego, Muddy'ego Watersa i Williego Dixona.

Keith Richards opowiada historię, kiedy poszli do studia Chess, aby nagrać, Muddy Waters malował sufit.