Dlaczego autorzy używają apostrofu w literaturze? + Przykład

Dlaczego autorzy używają apostrofu w literaturze? + Przykład
Anonim

Odpowiedź:

Pokazywać na głos myślenie, tworzyć dramaturgię i interesować się przyziemną sceną.

Wyjaśnienie:

Literackie urządzenie apostrof, nie należy mylić z bliźniaczymi znakami interpunkcyjnymi, gdy mówca zwraca się do wyimaginowanej osoby, zanieczyszcza obiekt lub koncepcję tak, jakby żyła i słuchała. Przykład apostrof pochodzi z tego znanego rymowanki:

http://myspreadsheetbrain.co.za/2015/10/nursery-rhyme-challenge-twinkle-twinkle-little-star/

Jak widzisz, autorka Jane Taylor rozmawia z nieoczyszczonym obiektem, gwiazdą, jakby była żywa, i dlatego używa apostrof.

Cel apostrof ma dać zwięzłość i dramat, gdy postać myśli głośno. Słynnym tego przykładem jest Makbet, gdy grabarz podaje czaszkę Yoricka Hamletowi, a Hamlet idzie na monolog:

„Pozwól, że zobaczę. (Bierze czaszkę) Niestety, biedny Yorick! Znałam go, Horatio, towarzyszu nieskończonego żartu, najznakomitszej fantazji. Nosił mnie na plecach tysiąc razy, a teraz, jak wstrętny w moim wyobraźnia to jest! Mój wąwóz wznosi się w górę. Tu zwisał te wargi, które pocałowałem Nie wiem, jak często … - Gdzie teraz są twoje dudy? Twoje gry? Twoje piosenki? Twoje przebłyski wesołości, które były przyzwyczajone do ustawienia stołu Ryk? Nie teraz, żeby kpić z twojego własnego uśmiechu? Całkiem nieszczęsny? A teraz zanieś do komnaty mojej damy i powiedz jej, niech maluje cala grubości, na tę przysługę, którą musi przyjść.

W tej scenie Hamlet znajduje się na cmentarzu z fizycznym symbolem śmierci, koncepcją, nad którą rozmyślał przez całą sztukę, i którą teraz akceptuje. Szekspir używa apostrof tutaj, aby namalować makabryczny obraz Hamleta, który właściwie rozmawia z czaszką, ale także przekazać metaforyczne wyobrażenia, które Hamlet w pewnym sensie mówi sam do śmierci.

Mam nadzieję, że pomogłem!