Okresowe trendy tabeli Jaki jest trend w promieniu jonowym w danym okresie? W dół grupy? Jaka jest tendencja w elektroujemności w danym okresie? W dół grupy? Jakie jest wyjaśnienie tego trendu, wykorzystując swoją wiedzę o strukturze atomowej?

Okresowe trendy tabeli Jaki jest trend w promieniu jonowym w danym okresie? W dół grupy? Jaka jest tendencja w elektroujemności w danym okresie? W dół grupy? Jakie jest wyjaśnienie tego trendu, wykorzystując swoją wiedzę o strukturze atomowej?
Anonim

Odpowiedź:

  1. Promienie jonowe maleje w pewnym okresie.

    Promienie jonowe wzrasta w dół grupy.

  2. Elektroujemność wzrasta w pewnym okresie.

    Elektroujemność maleje w dół grupy.

Wyjaśnienie:

Promienie jonowe maleje w pewnym okresie.

Wynika to z faktu, że kationy metalu tracą elektrony, co powoduje zmniejszenie ogólnego promienia jonu. Kationy niemetaliczne zyskują elektrony, powodując zmniejszenie ogólnego promienia jonów, ale dzieje się to w odwrotnej kolejności (porównaj fluor z tlenem i azotem, który zyskuje najwięcej elektronów).

Promienie jonowe wzrasta w dół grupy.

W grupie wszystkie jony mają ten sam ładunek, ponieważ mają tę samą wartość (to znaczy taką samą liczbę elektronów walencyjnych na najwyższym pod-orbicie poziomu energii). Dlatego promienie jonowe zwiększają się w dół grupy, gdy dodawanych jest więcej pocisków (na okres).

2.

Elektroujemność wzrasta w pewnym okresie.

Dzieje się tak, ponieważ liczba protonów w jądrze wzrasta w całym okresie. To powoduje przyciąganie do silniejszego wiązania par elektronów. (Efekt ekranowania lub inne czynniki, to najprostsza odpowiedź.)

Elektroujemność maleje w dół grupy.

Podobnie (ale odwrotnie) do promieni jonowych, elektroujemność maleje ze względu na większą odległość między jądrem a powłoką elektronu walencyjnego, zmniejszając tym samym przyciąganie, dzięki czemu atom ma mniejszą siłę przyciągania dla elektronów lub protonów.

Odpowiedź:

Promienie jonowe: Zmniejszenia zwiększają się wraz z upływem czasu

Elektroujemność: zwiększa się wraz ze wzrostem i zmniejsza się wraz z upływem czasu.

Wyjaśnienie:

Jest to bardziej skomplikowane w odniesieniu do promienia jonowego, musimy uważać, aby rozpoznać, czy jest to anion (negatywny) czy kation (dodatni)

Jeśli jest to anion, widzimy, że ma on jeszcze jeden elektron niż atom. Weźmy węgiel, który ma 6 elektronów i 6 protonów, jeśli dodamy elektron, wtedy będzie 7 elektronów, a 6 protonów, dodatkowy elektron zwiększy siły odpychające między elektronami, co zwiększy promień.

Podczas gdy z kationem ma jeden mniej elektronu niż jego atom. Zatem teraz kation węgla ma 5 elektronów i 6 protonów. Utrata elektronu zmniejsza siły odpychające, zmniejszając rozmiar promienia.

Teraz musimy przyjrzeć się rodzajowi jonów, z których elementy w układzie okresowym obserwują, jak zmienia się promień jonowy w danym okresie. Jeśli weźmiemy trzeci wiersz, wiemy, że stan stabilny wynosi 2,8 lub 2,8,8 dla jego poziomów energii. Tak więc element zyska elektrony / utraci elektrony, aby znajdować się w tych stanach.

Tak więc Na (sodu) Mg (magnez) i Al (aluminium) mają mniej niż 4 elektrony w powłoce zewnętrznej.

Oznacza to, że będą bardziej narażeni na przegraną, ponieważ dotarcie do 2,8 jest łatwiejsze niż 2,8,8, dzięki czemu wszystkie staną się Kationami. Dodatkowo, każdy kolejny straci więcej elektronów, aby dostać się do etapu 2,8, tj. Na straci 1, Mg 2, Al 3. Tak więc, gdy pójdziesz wzdłuż promienia jonowego, zmniejszy się.

Odwrotna sytuacja będzie miała miejsce w przypadku P (fosforu) S (siarki) i Cl (chloru), ponieważ łatwiej jest przejść do 2,8,8, że zyskają elektrony, więc są anionami. Tak więc, gdy każdy z nich uzyska mniej elektronów, aby dostać się na scenę podczas przechodzenia każdego promienia jonowego, będzie mniejszy niż poprzedni.

Ar (argon) nie zyska ani nie straci, więc nie będzie żadnej zmiany i Si (krzem) może to zrobić, ale zwykle mówimy, że staje się kationem i traci wszystkie 4 elektrony, więc ma najmniejszy promień wszystkich elementów w trzecim rzędzie.

Zasadą ogólną jest, że promień jonowy wzrośnie, gdy elektrony znajdą się dalej w powłoce walencyjnej (powłoka zewnętrzna).

W odniesieniu do elektroujemności w miarę upływu czasu wzrasta, gdy promienie atomowe w pewnym okresie stają się coraz mniejsze, tak że elektron znajduje się bliżej jądra, co utrudnia jego usunięcie.

Gdy schodzisz w dół, łatwiej jest go usunąć, ponieważ znajduje się on dalej, ponieważ znajduje się w dalszym poziomie energetycznym, a jego dodatkowe osłony ograniczają siły przyciągania z pomiędzy skorupami elektronów.