Dlaczego Karol V, cesarz rzymski, we współpracy z papieżem, wydał edykt Wormacji w 1521 roku? Jakie były konsekwencje tego posunięcia?

Odpowiedź:

Edykt Worms poparł istniejącą strukturę Kościoła katolickiego i doprowadził do rozłamu protestanckiego z Kościołem katolickim.

Wyjaśnienie:

Dieta (Zgromadzenie) Worms zwołała biskupów niemieckich w celu zbadania wyzwań stojących przed papieżem i istniejących katolickich stanowisk Marcina Lutra. Edykt Wormacji był konkluzją zgromadzenia religijnego popartego świecką władzą Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Marcin Luter wezwał do reformacji Kościoła katolickiego. Jego słynna teza 95 była konkretnymi punktami, które Luter uważał za konieczne do zmiany w Kościele katolickim. Papież uważał, że 95 teza była bezpośrednim atakiem na jego osobistą moc i wezwała do odrzucenia tezy. Katolicka kontrreformacja miała później podążać za niektórymi „sugestiami” Martina Lutra.

Sejm Worms, spełniając życzenia Papieża, wezwał do odrzucenia wszystkich 95 tez, a Marcin Luter odmówił i wyparł się jego wezwania do reform. Gdy Marcin Luter odmówił wycofania się, Zgromadzenie ekskomunikowało Marcina Lutra z Kościoła katolickiego. Karol V jako świecki władca Świętego Cesarstwa Rzymskiego został wezwany do poparcia i egzekwowania orzeczeń zgromadzenia religijnego. Edykt Wormów był stwierdzeniem Karola V dotyczącym ekskomuniki Marcina Lutra i proklamacji zabraniającej każdemu popierania lub podążania za naukami Lutra.

Ponieważ Karol V potrzebował wsparcia papieża, aby zachować koronę jako cesarz, Karol V miał niewielki wybór, jak tylko wspierać sejm Worms i wydać swój edykt Worms.

Wielu szlachciców w Niemczech odmówiło posłuszeństwa edyktowi i zapewniło Martinowi Lutherowi schronienie i wsparcie. Prasy drukarskie opublikowały wiele kopii nauk Marcina Lutra do tego stopnia, że kościół katolicki nie był w stanie stłumić ruchu protestanckiego. Rezultatem edyktu był podział chrześcijaństwa na dwa rywalizujące ze sobą obozy: protestantów i katolików w zachodniej Europie.