Dlaczego Western blot potwierdza elisę? + Przykład

Dlaczego Western blot potwierdza elisę? + Przykład
Anonim

Odpowiedź:

Zazwyczaj jest to test swoistości przeciwciała.

Wyjaśnienie:

W teście ELISA bardzo trudno jest stwierdzić, czy przeciwciało wiąże się z białkiem będącym przedmiotem zainteresowania, całkowicie innym białkiem lub szeregiem białek.

Western blot zostanie użyty do sprawdzenia swoistości przeciwciała (należy zauważyć, że Western blot może nie wykryć wszystkich reakcji krzyżowych z nieprawidłowymi białkami).

W analizie Western blot można zobaczyć rozmiar białka, z którym wiąże się przeciwciało (nie można tego zrobić w teście ELISA). Dlatego, na przykład, jeśli twoje przeciwciało powinno wiązać się z białkiem o masie 56 kDa i widzisz prążek o wielkości ~ 56 kDa na plamie, możesz być całkiem pewien, że przeciwciało wiąże się z prawidłowym białkiem.

Jeśli z drugiej strony widziałeś pasmo przy 32 kDa, możesz wywnioskować, że przeciwciało wiąże się z niewłaściwym białkiem. Podobnie, gdyby na pasmach Western pojawiło się wiele pasm, sugerowałoby to (przy braku degradacji białka), że przeciwciało wiąże się z szeregiem różnych białek.

W przykładzie prążka 32 kDa pojawiającego się na żelu, a także wielu prążków, sugerowałoby to, że przeciwciało nie ma swoistości dla testu ELISA i że jakiekolwiek wyniki obserwowane w teście ELISA mogą nie być specyficzne dla danego białka.

Gdybym przeprowadził ten rodzaj testu, mogę włączyć jakiś rodzaj „interferującego” odczynnika do testowania przeciwciała. Na przykład, jeśli podniosłem moje przeciwciało na peptyd I, może on zawierać peptyd w roztworze pierwszorzędowego przeciwciała, aby przetestować prawidłowe wiązanie. Oznacza to, że w obecności peptydu nie powinienem widzieć pasma lub nie wynikać z testu ELISA, ponieważ moje pierwotne przeciwciało nie byłoby w stanie wiązać się z powodu obecności nadmiaru peptydu.