Odpowiedź:
Oto dlaczego tak się dzieje.
Wyjaśnienie:
Powinowactwo elektronowe definiuje się jako energię oddawane gdy jeden mol atomów w stanie gazowym każdy przyjmuje jeden (lub więcej) elektronów, aby stać się molem aniony w stanie gazowym.
Mówiąc najprościej, powinowactwo elektronowe mówi, czym jest zysk energetyczny, kiedy atom staje się anionem.
Przyjrzyjmy się teraz dwóm wymienionym czynnikom i zobaczmy, jak wpływają one na powinowactwo elektronów.
Możesz myśleć o powinowactwie elektronowym atomu jako o mierniku atrakcja istnieje między jądrem, które jest dodatnio naładowane, a elektronem, który jest naładowany ujemnie.
Oznacza to, że czynniki, które mają tendencję redukować ta atrakcja również redukować powinowactwo elektronowe.
Na wzrost wielkości atomowej prowadzi do zmniejszać w powinowactwie elektronowym, ponieważ przychodzący elektron jest dodawany jeszcze dalej z jądra, tj. na wyższym poziomie energii.
Gdy schodzisz w dół grupy, najbardziej oddalone elektrony znajdują się coraz dalej od jądra. Oznacza to, że czują mniej ciągnąć z jądra. (Ekranizacja odgrywa tu ważną rolę).
Jeśli tak jest, zysk energii, gdy elektron zostanie dodany do atomu, nie będzie tak znaczący
Z drugiej strony zwiększać w Skuteczne ładunki jądrowe ma dokładnie odwrotny efekt.
The Skuteczne ładunki jądrowe jest miarą siły wywieranej na elektrony przez jądro. W istocie odnosi się do wzrostu liczby atomowej, tj. Liczby protonów w jądrze, która jest niezrównoważona przez wzrost wielkości atomowej.
Kiedy dodasz więcej protonów do jądra, przyciągnie to więcej elektronów. Jeśli te elektrony zostaną dodane w tej samej odległości z tego coraz potężniejszego jądra będą „czuć” coraz więcej.
Kiedy przechodzisz przez okres układu okresowego, liczba atomowa wzrasta, ale dodawane są elektrony na ten sam poziom energii.
Oznacza to, że przychodzący elektron będzie więcej przyciąga jądro, co oznacza, że zysk energii, gdy zostanie dodany do atomu, będzie bardziej znaczący
Dlatego okresowy trend w powinowactwie elektronowym wygląda tak, jak on.
Teraz nie daj się zwieść znak ujemny ! ZA bardziej negatywne energia na mol oznacza to więcej energii oddaje się kiedy atom dodaje elektron, więc powinowactwo elektronowe wzrasta!
Czym jest struktura Lewis dot BH_3? Ile pojedynczych elektronów znajduje się w tej cząsteczce? Ile par wiązań elektronów znajduje się w tej cząsteczce? Ile pojedynczych elektronów znajduje się w centralnym atomie?
Cóż, istnieje 6 elektronów do dystrybucji w BH_3, jednakże BH_3 nie podąża za wzorcem wiązań „2-centrum, 2 elektrony”. Bor ma 3 elektrony walencyjne, a wodór ma 1; stąd są 4 elektrony walencyjne. Rzeczywista struktura boranu jest taka jak diboran B_2H_6, tj. {H_2B} _2 (mu_2-H) _2, w którym występują wiązania „3-centrum, 2 elektrony”, mostkujące wodory, które wiążą się z 2 centrami boru. Sugerowałbym, abyś otrzymał swój tekst i dokładnie przeczytał, jak działa taki schemat łączenia. W przeciwieństwie do tego, w etanie, C_2H_6, jest wystarczająco dużo elektronów, aby utworzyć wiązania 7xx „
Czy po podniesieniu głowy twoje tętno wzrasta lub maleje, czy objętość uderzenia zwiększa się lub zmniejsza, czy też zmniejsza się tętno i zwiększa się objętość udaru?
Tętno spada. Objętość obrysu pozostaje taka sama. „Istotnym czynnikiem jest spadek częstości tętna (z 80 / min do 65 / min to typowe dane). http://www.yogastudies.org/wp-content/uploads/Medical_Aspects_of_Headstand.pdf
Dlaczego energia wiązania na nukleon wzrasta podczas rozszczepienia jądrowego i syntezy jądrowej?
Ponieważ oba procesy sprawiają, że jądro jest bardziej stabilne. Wiązania jądrowe, podobnie jak bardziej znane wiązania chemiczne, wymagają wkładu energii do ich rozbicia. Oznacza to, że energia jest uwalniana, gdy się tworzą, energia w jądrach stabilizujących pochodzi z „defektu masy”. Jest to wielkość różnicy masy między jądrem a wolnymi nukleonami użytymi do jego wytworzenia. Wykres, który prawdopodobnie widziałeś, pokazuje jądra wokół Fe-56 najbardziej stabilne, ale pokazuje żelazo na górze. Jeśli odwrócimy to, pokazując energię jako negatywną, znacznie łatwiej jest wyobrazić sobie każde jądro