Jaka jest reguła Taylora w odniesieniu do rzeczywistej stopy procentowej równowagi?

Jaka jest reguła Taylora w odniesieniu do rzeczywistej stopy procentowej równowagi?
Anonim

Odpowiedź:

Reguła Taylora pośrednio obejmuje rzeczywistą stopę procentową równowagi, określając docelową nominalną stopę procentową.

Wyjaśnienie:

Reguła Taylora została opracowana przez ekonomistę Stanforda, Johna Taylora, aby najpierw opisać, a następnie zalecić docelową nominalną stopę procentową dla Federalnej Stopy Funduszy (lub dla każdej innej stopy docelowej wybranej przez bank centralny).

Docelowa szybkość = prędkość neutralna + 0,5 × (GDPe - GDPt) + 0,5 × (tj. - to)

Gdzie, Stawka docelowa to krótkoterminowa stopa procentowa, którą bank centralny powinien kierować;

Stopa neutralna to krótkoterminowa stopa procentowa, która przeważa, gdy różnica między faktyczną stopą inflacji a docelową stopą inflacji i różnicą między oczekiwaną stopą wzrostu PKB a długoterminową stopą wzrostu PKB wynosi zero;

GDPe = oczekiwana stopa wzrostu PKB;

GDPt = długoterminowa stopa wzrostu PKB;

Tj = oczekiwana stopa inflacji; i

To = docelowa stopa inflacji

Chociaż równanie może wydawać się skomplikowane, określa zasadniczo dwa warunki zmiany docelowej nominalnej stopy procentowej (w USA docelowa stopa funduszy federalnych):

1) Jeśli rzeczywisty PKB jest powyżej „potencjalnego” PKB (poziom PKB zgodny z pełnym zatrudnieniem), to Fed powinien zwiększyć docelową Federalną stopę funduszy.

i

2) Jeśli rzeczywista inflacja jest wyższa od inflacji docelowej, to Fed powinien zwiększyć docelową stopę funduszy federalnych

Na twoje pytanie: nominalna stopa procentowa jest powiązana z rzeczywistą stopą procentową według inflacji:

Rzeczywista stopa procentowa = nominalna stopa procentowa + stopa inflacji

Jeśli więc reguła Taylora sugeruje, że Fed powinien zwiększyć Nominalną Stopę Procentową (Federalna Stopa Funduszy), wówczas krótkoterminowe wykorzystanie Reguły Taylora zwiększy pośrednio Rzeczywistą Stopę Procentową. Oczywiście reguła Taylora ma na celu umożliwienie Fedowi kontrolowania inflacji, a więc przywoływano by ją, gdy inflacja jest wysoka i miejmy nadzieję, że w przyszłości doprowadzi to do obniżenia inflacji (co następnie obniżyłoby realną stopę procentową).