Jaka jest różnica między elektroujemnością a powinowactwem elektronowym?

Mówią o tym samym, ale oto definicje.

Elektroujemność jest właściwością chemiczną, która mówi, jak dobrze atom może przyciągać elektrony do siebie. Elektroujemność atomu zależy od liczby atomowej atomu i odległości między elektronami walencyjnymi atomu. Teoria ta została po raz pierwszy sformułowana przez Linusa Paulinga w 1932 roku.

Powinowactwo elektronowe atomu lub cząsteczki definiuje się jako ilość energii uwalnianej, gdy elektron jest dodawany do neutralnego atomu lub cząsteczki w stanie gazowym, tworząc jon ujemny.

X + e #X ^ (-) # + energia

Powinowactwo elektronowe jest własnością wyizolowanego atomu w stanie gazowym. Jest to termin energetyczny i jest mierzony w jednostkach dżuli na mol.

Elektroujemność jest właściwością atomu w cząsteczce. Może być wyrażona tylko w dowolnych jednostkach bezwymiarowych w odniesieniu do atomu odniesienia.

Powinowactwo elektronowe

Powinowactwo elektronowe, EA, mierzy energię uwalnianą, gdy elektron dodaje do atomu gazu.

Zazwyczaj jest to zgłaszane jako energia na mol atomów. Na przykład, Cl (g) + e Cl2 (g); EA = -349 kJ / mol

Elektroujemność

Elektroujemność, #χ#, czy tendencja atomu przyciąga do siebie gęstość elektronów we wspólnej wiązaniu.

Elektroujemności nie można bezpośrednio zmierzyć. Musi być obliczona na podstawie innych właściwości, takich jak energie wiązań, energie jonizacji i powinowactwa elektronów związanych atomów.

Daje to bezwymiarową ilość na względnej „skali Paulinga”, która wynosi od około 0,7 do 3,98. Wodór ma przypisaną dowolną wartość 2,20 „jednostek Paulinga”.

Im większa różnica elektroujemności # ΔEN # między dwoma atomami, im bardziej gęstość elektronów zostanie przyciągnięta w kierunku bardziej elektroujemnego atomu.

Mniej elektroujemny atom będzie miał zmniejszoną gęstość elektronów.

Protony dołączone do tego atomu będą odsłonięty.

Wraz ze wzrostem elektroujemności podstawnika wzrasta również stopień deshieldingu, podobnie jak przesunięcie chemiczne.

Różnica energii neutralnego atomu i jego anionu (jonu ujemnego) w fazie gazowej to powinowactwo elektronowe (A). Gdy elektron jest dodawany do atomu lub cząsteczki, im więcej energii uwalnia, tym łatwiej atom staje się jonem.

A = E (N) - E (N + 1), gdzie N jest nie. elektronów w neutralnym atomie.

Dlatego jest to wielkość mierzalna.

Z drugiej strony elektroujemność jest definiowana jako moc (tendencja), z jaką atom przyciąga elektrony do siebie w cząsteczce lub w wiązaniu kowalencyjnym. Na elektroujemność wpływa liczba atomowa atomu i odległość, na której znajdują się elektrony walencyjne z naładowanego jądra. Stąd, wyższa elektroujemność związku lub elementu, tym bardziej przyciąga elektrony w jego kierunku.

Elektroujemność dotyczy pojedynczych atomów, podczas gdy powinowactwo elektronów dotyczy atomów w cząsteczce. Wartości elektroujemności mogą się również zmieniać w zależności od cząsteczki, z którą się wiąże, podczas gdy powinowactwo elektronowe nie zmienia się.