Nie było wielkiej niespodzianki w eksperymencie z kroplą oleju Millikana.
Wielka niespodzianka przyszła w jego wcześniejszych eksperymentach. Oto historia.
W 1896 r. J.J. Thomson wykazał, że wszystkie promienie katodowe mają ładunek ujemny i taki sam stosunek ładunku do masy.
Thomson próbował zmierzyć ładunek elektroniczny. Zmierzył, jak szybko chmura kropel wody spadła w pole elektryczne.
Thomson założył, że najmniejsze kropelki na szczycie chmury zawierają pojedyncze ładunki. Ale wierzchołek chmury jest dość zamazany, a kropelki szybko odparowały. Eksperymenty dały jedynie wartość surową ładunku elektronicznego.
W 1903 roku Charles Wilson użył baterii 2000 V do ładowania dwóch metalowych płyt. Badał tempo upadku wierzchołka chmury zarówno pod wpływem grawitacji, jak i kiedy napięcie, jak również grawitacja, napędzały krople w dół.
W 1908 roku Millikan powtórzył eksperymenty Wilsona. Użył baterii 4000 V, aby krople spadały szybciej i zmniejszały szybkość parowania. Ale to zmniejszyło czas oglądania dla upuszczenia.
Następnie Millikan postanowił odwrócić pole elektryczne i spróbować zatrzymać kropelki. Użył ogromnej baterii 10 000 V.
Do jego niespodzianka, zastosowanie potężnego pola rozproszone chmura natychmiast. Na lewo pozostało kilka kropel, które miały odpowiedni ładunek siły elektrycznej, aby zrównoważyć efekt grawitacji.
Millikan mógł zawiesić pojedyncze krople zawieszone na 60 sekund.
To był jego wielki przełom.
Następnie Millikan zastąpił wodę olejem, aby zmniejszyć szybkość parowania.
Reszta jest historią.
Co ujawnił eksperyment Millikana dotyczący kropli oleju na temat natury ładunku elektrycznego?
Eksperyment kropli oleju Millikana wykazał, że ładunek elektryczny jest kwantowany. Eksperyment kropli oleju Millikana wykazał, że ładunek elektryczny jest kwantowany. W owym czasie wciąż trwała wielka debata, czy ładunek elektryczny był ciągły, czy nie. Millikan wierzył, że istnieje najmniejsza jednostka ładunkowa i postanowił to udowodnić. To był duży wynik eksperymentu z kroplą oleju. To, że mógł również określić ładunek elektronu, było drugorzędną korzyścią. Był to prawdopodobnie jeden z najważniejszych eksperymentów, jakie kiedykolwiek przeprowadzono.
Jaki jest ładunek elektronu zgodnie z eksperymentem kropli oleju Millikana?
Millikan i Fletcher obliczyli, że ładunek elektronu wynosił 1,5924 × 10 ¹ C. Zobacz, co określił eksperyment Millikana ?. Ich wartość różniła się od obecnie przyjętej wartości 1,602 176 487 × 10 ¹ C o około 0,6%.
Dlaczego kropla oleju w eksperymencie kropli oleju Millikana spada tak wolno?
Krople oleju spadają tak powoli (a), ponieważ są małe i (b) ponieważ przyciągają je dodatnie płytki. Promieniowanie jonizujące dawało drobne kropelki oleju ładunek ujemny. Millikan mógł zmierzyć szybkość, z jaką kropla spadła przez widok teleskopu. Mógł wtedy zmienić ładunek na płytach, tak aby kropla była przyciągnięta do dodatniej płyty nad nią. Mógł dostosować napięcie, aby utrzymać kroplę nieruchomo. Inne krople o różnych masach i ładunkach przesunęły się w górę lub nadal spadały. Dało mu to wystarczającą ilość informacji, aby obliczyć opłatę za spadek.