Jakie jest zastosowanie chemii jądrowej w medycynie?

Jakie jest zastosowanie chemii jądrowej w medycynie?
Anonim

Najczęstszą procedurą medycyny nuklearnej jest zastosowanie technetu-99m w diagnostyce choroby wieńcowej.

Technet-99m jest stosowany w ponad czterdziestu milionach procedur diagnostycznych i terapeutycznych rocznie. Odpowiada za 80% wszystkich procedur medycyny nuklearnej na całym świecie.

Technet-99m ma prawie idealne właściwości do skanowania medycyny nuklearnej. To są:

  1. Rozkłada się, emitując promienie gamma i elektrony o niskiej energii. Dawka promieniowania dla pacjenta jest niska.

  2. Promieniowanie gamma o niskiej energii ma mniej więcej tę samą długość fali, co promieniowanie medyczne, więc są one dokładnie wykrywane przez kamerę gamma.

  3. Ma okres półtrwania 6 godzin, co oznacza, że 94% znika w ciągu 24 godzin. Jest to wystarczająco długi czas, aby zbadać procesy metaboliczne, ale wystarczająco krótki, aby zminimalizować dawkę promieniowania dla pacjenta.

  4. Technet może tworzyć znaczniki przez włączenie go do szeregu substancji biologicznie czynnych, aby zapewnić koncentrację w tkance lub narządzie będącym przedmiotem zainteresowania.

Oprócz zastosowania w wykrywaniu choroby wieńcowej, technet-99m jest stosowany głównie do obrazowania szkieletu, mózgu, tarczycy, płuc, wątroby, śledziony, nerek, pęcherzyka żółciowego, szpiku kostnego, gruczołów ślinowych i licznych specjalistycznych badań medycznych.

Na przykład w obrazowaniu kardiologicznym pacjent wstrzykuje dożylnie związek technetu, który rozprowadza się w mięśniu sercowym proporcjonalnie do przepływu krwi. Kamera gamma wykrywa promieniowanie gamma emitowane przez technet-99m w miarę rozpadu.

Uzyskuje się dwa zestawy obrazów. W jednym zestawie technet jest wstrzykiwany, gdy pacjent jest w spoczynku, a następnie obrazowany jest mięsień sercowy. W drugim zestawie pacjent jest zestresowany albo przez ćwiczenia na bieżni, albo przez podawanie leku. Lek jest wstrzykiwany przy maksymalnym naprężeniu, a obrazowanie jest ponownie wykonywane. Uzyskane dwa zestawy obrazów porównuje się ze sobą, aby odróżnić ograniczone i zablokowane naczynia krwionośne.