Tylko możemy obliczyć energię emitowaną, gdy n_x rarr n_tonly w atomie wodoru nie w żadnym innym atomie. Kiedy będzie nowe równanie, które może dotyczyć wszystkich atomów znalezionych w przyszłości ?????

Ponieważ atom wodoru ma tylko jeden elektron, więc nie ma odpychania elektronów, które komplikują energie orbitalne. To właśnie te odpychania elektronów powodują powstanie różnych energii w oparciu o momenty kątowe każdego kształtu orbity.

Równanie Rydberga wykorzystuje stałą Rydberga, ale stała Rydberga, jeśli ją zdasz sobie sprawę, jest w rzeczywistości tylko energią stanu podstawowego atomu wodoru, # - „13,61 eV” #.

# -10973731.6 anuluj ("m" ^ (- 1)) xx 2.998 xx 10 ^ (8) anuluj "m" "/" anuluj "s" #

#xx 6.626 xx 10 ^ (- 34) anuluj „J” cdotcancel „s” xx „1 eV” / (1,602 xx 10 ^ (- 19) anuluj „J”) #

#= -13.60_(739)# # "eV" # # ~~ - „13,61 eV” #

Tak więc jest skonstruowany DLA atomu wodoru.

Byłoby bardzo niepraktyczne skonstruowanie równania roboczego dla bardziej skomplikowanych atomów, ponieważ zamiast jednej energii orbitalnej na # n #, mielibyśmy # bbn # energie orbitalne na każdym # n #, i # 2l + 1 # orbitale dla każdego # l # w tym samym # n #.

Musielibyśmy również rozliczyć się z zasady selekcji spektroskopowej które wymagają #Deltal = pm1 #, zamiast pozwolić na wszystkie możliwe przejścia.

Zamiast jednego elektronicznego przejścia w górę, powiedzmy, dla # n = 2-> 3 #, musielibyśmy, dla lekkich atomów, tylko wziąć # 2s-> 3p #, # 2p-> 3s #, i # 2p-> 3d #i nie możemy tego zrobić # 2s -> 3d # na przykład. Oczywiście możesz też przypadkowo dostać # 2s-> 2p #, co nie spełnia # n = 2-> 3 #.

To sprawiłoby, że studenci chemii ogólnej mieliby bardzo skomplikowane równanie …