Czym jest teoria orbitali molekularnych? + Przykład

Orbital molekularny (MO) Teoria mówi ci to kombinacja liniowa z orbitale atomowe (AO) daje odpowiednie orbitaly molekularne. (Kombinacja liniowa oznacza dosłownie przesuwanie orbitali atomowych w kierunku liniowym przez przestrzeń, aż się pokryją.)

Mogą się również nakładać w fazie (#+# z #+#) lub poza fazą (#-# z #+#).

Liniowa kombinacja dwóch # s # orbitale nakładają się, aby dać ci # sigma # (nakładanie się w fazie) klejenie MO lub #sigma ^ "*" # (nakładanie się poza fazą) antyspajanie MO.

Liniowa kombinacja dwóch # p # orbitale nakładają się, aby dać ci a # sigma # (nakładanie się w fazie) klejenie MO lub #sigma ^ "*" # (nakładanie się poza fazą) antyspajanie MO dla nakładki współliniowej / czołowej lub a #Liczba Pi# (nakładanie się w fazie) klejenie MO lub #pi ^ "*" # (nakładanie się poza fazą) antyspajanie orbital dla nakładania się równoległego / bocznego.

Wyniki nakładania się oczodołów można przedstawić w diagramie oczodołu molekularnego. Przykład dla # F_2 # jest przedstawiony poniżej:

Zwróć uwagę na to, jak są antypoślizgowe MO wyższy w energii niż wiążące MO. To dlatego, że nakładanie się poza fazą tworzy węzły, w których elektrony nigdy nie mogą być, promując odpychanie jądrowe, zwiększając energię antypoślizgowego MO wyższą niż energia oryginalnych OA.

Natomiast MO wiążące są niższy w energii, ponieważ połączenie w fazie stwarza korzystne nałożenie zwiększa gęstość elektronów między dwoma AO, minimalizując odpychanie jądrowe, obniżenie energii.