Odpowiedź:
Wygląd czarownic na wysadzonym wrzosowisku.
Wyjaśnienie:
Przedstawienie czarownic i atmosfera, w której są przedstawiane, jest przykładem żałosnego błędu.
Obezwładniająca fizyczność pogody w połączeniu z dialogiem czarownic, zwłaszcza gdy jest połączona z początkowymi liniami Makbeta, tworzy scenę dla tej tragedii, która ma się wkrótce ujawnić.
Od samego początku można było argumentować, że zagłada i mrok, odzwierciedlone w scenach otwierających, są dominującymi cechami i tematami tego, co ma się rozwijać.
Czy to zdanie jest przykładem żałosnego błędu: „Deszcz trzeszczał z dezaprobatą”?
Tak, ponieważ deszcz nie ma uczuć. To także personifikacja.
Jakie są przykłady żałosnego błędu? + Przykład
Oto odpowiedź, którą zamieściłem kilka tygodni temu. King Lear, Oliver Twist i Macbeth wykorzystują burzliwe sceny jako przykłady żałosnego błędu. Akt otwierający Makbeta używa żałosnego błędu, by połączyć Makbeta i jego mroczne myśli z czarownicami i ich przepowiedniami. Dramatyczne tło mowy Leara jest również używane w ten sam sposób.Dickens wykorzystuje burzę w pierwszym rozdziale Olivera Twista, aby podkreślić brutalną naturę robotników i biedę w wiktoriańskiej Wielkiej Brytanii.
Jaki jest przykład żałosnego błędu w deszczu lub burzy?
King Lear, Oliver Twist i Macbeth wykorzystują burzliwe sceny jako przykłady żałosnego błędu. Akt otwierający Makbeta używa żałosnego błędu, by połączyć Makbeta i jego mroczne myśli z czarownicami i ich przepowiedniami. Dramatyczne tło mowy Leara jest również używane w ten sam sposób. Dickens wykorzystuje burzę w pierwszym rozdziale Olivera Twista, aby podkreślić brutalną naturę robotników i biedę w wiktoriańskiej Wielkiej Brytanii.