Odpowiedź:
Strumień akrecyjny to emisja cząstek o wysokiej energii.
Wyjaśnienie:
Czarne dziury często uzyskują dysk akrecyjny, który jest dyskiem materiału wpadającego do czarnej dziury.
Supermasywne czarne dziury w centrach galaktyk często mają wystarczająco dużo materiału wokół siebie, aby utworzyć dysk akrecyjny.
Powszechnym błędem jest przekonanie, że czarne dziury jedzą wszystko, co się do nich zbliża. W rzeczywistości bardzo długo trwa, zanim materiał wejdzie do czarnej dziury, ponieważ czas zwalnia, gdy coś do niego dociera.
W miarę jak coraz więcej materiału wpada w dysk akrecyjny, zostaje ogrzany przez tarcie i efekty grawitacyjne. Może być tak gorąco, że świeci bardzo jasno.
Uważa się, że obrót dysku akrecyjnego może powodować pola magnetyczne, które wyrzucają cząstki z dysku z prędkością bliską prędkości światła. To są odrzutowce akrecyjne.
30-stopniowa cewka o średnicy 8 cm znajduje się w polu magnetycznym 0,1 T, które jest równoległe do jej osi. a) Jaki jest strumień magnetyczny przechodzący przez cewkę? b) W jakim czasie pole powinno spaść do zera, aby wywołać w cewce średni emf 0,7 V? Dziękuję Ci.
Dana średnica cewki = 8 cm, więc promień wynosi 8/2 cm = 4/100 m Tak, strumień magnetyczny phi = BA = 0,1 * pi * (4/100) ^ 2 = 5,03 * 10 ^ -4 Wb Teraz indukowany emf e = -N (delta phi) / (delta t) gdzie, N jest liczbą obrotów cewki Teraz delta phi = 0-phi = -phi i, N = 30 So, t = (N phi) / e = (30 * 5,03 * 10 ^ -4) /0,7=0,02156s
Maya ma 2x tyle białych koralików, co czarne koraliki. Po użyciu 40 białych i 5 czarnych do stworzenia naszyjnika ma 3x tyle czarnych koralików, co białe. Ile czarnych koralików zaczęła od?
Zaczęła od 23 czarnych koralików. Przypuśćmy, że Maya ma czarne koraliki B i ma białe koraliki 2B. Użyła 5 czarnych kulek i 40 białych koralików, więc została z czarnymi koralikami (B-5) i białymi koralikami 2B-40. Teraz, ponieważ ma 3 razy więcej czarnych koralików niż białe, B-5 = 3xx (2B-40) lub B-5 = 6B-120 lub 120-5 = 6B-B lub 5B = 115 tj. B = 115/5 = 23 Stąd zaczęła od 23 czarnych koralików.
Dlaczego dysk akrecyjny orbitujący wokół gigantycznej gwiazdy nie byłby tak gorący jak dysk akrecyjny krążący wokół zwartego obiektu?
Cząstki w dysku akrecyjnym wokół małego zwartego obiektu poruszają się szybciej i mają więcej energii. Podobnie jak w przypadku wszystkiego krążącego wokół ciała, im mniejsza orbita, tym szybciej obiekt się porusza. Cząstki w dysku akrecyjnym wokół dużej gwiazdy będą poruszać się stosunkowo wolno Cząstki w dysku akrecyjnym wokół zwartych obiektów będą podróżować znacznie szybciej. W rezultacie zderzenia między cząstkami będą miały więcej energii i będą generować więcej ciepła. Ponadto efekty grawitacyjne zwartego ciała zapewnią dodatkowe efekty ogrzewania.