Odpowiedź:
W rdzeniu czerwonego olbrzyma synteza jądrowa zamieni hel w węgiel.
Wyjaśnienie:
Po tym, jak rdzeń gwiazdy skończy się z hydrożenem, nie będzie już produkować promieniowania, aby zrównoważyć masę gwiazdy.
Gwiazda zapadnie się, rdzeń skurczy się, a jego temperatura wzrośnie.
Jeśli temperatura rdzenia wzrośnie wystarczająco wysoko, synteza jądrowa wytworzy węgiel z helu w tak zwanym „procesie potrójnego alfa”:
dwa jądra helu połączą się, tworząc niestabilne jądro berylium, które zleje się z jądrem helu, tworząc stabilne jądro węgla.
Co może zrobić gwiazda z czerwonego olbrzyma, a co potem?
Normalne gwiazdy stają się czerwonymi olbrzymami, supermasywne gwiazdy stają się czerwonymi super-gigantami Po czerwonych olbrzymach gwiazda kurczy się i tworzy białego karła, a następnie czarnego karła, podczas gdy materiał zrzucany z gwiazdy staje się mgławicą, super gigantyczne gwiazdy przechodzą w supernową. tworzą mgławicę, podczas gdy pozostałości stają się czarną dziurą lub gwiazdą neutronową
Co się stanie, gdy czerwona gwiazda olbrzyma stanie się bardziej czerwona niż gwiazda sekwencji głównej?
Czerwone olbrzymy mają ogromne rozmiary. Tak więc ciepło jest wypromieniowywane przez dużą powierzchnię, a więc temperatura spada. Gdy skończy się większość paliwa, gwiazda rozszerza się, gdy siła przyciągania grawitacyjnego zmniejsza się do wewnątrz, a temperatura jest bezbarwna.
Jaka jest różnica między gwiazdą czerwonego olbrzyma a naszym słońcem?
Rozmiar i wiek. W miarę jak wiele gwiazd się starzeje, pęcznieją do gwiazd Red Giant w starości i stają się ogromne. Gwiazdy stopniowo spalają swoje paliwo wodorowe wraz z wiekiem i pod koniec swojego istnienia pęcznieją, by stać się gwiazdami Czerwonego Giganta. Gwiazdy średniej wielkości stają się czerwonymi olbrzymami, zapadają się, a następnie stają się białymi gwiazdami karłowatymi (górna ścieżka na zdjęciu). Masywne gwiazdy stają się również gwiazdami Czerwonych Nadolbrzymów, a następnie przechodzą w supernowe, a następnie stają się gwiazdami neutronowymi lub czarnymi dziurami. Nasze własne słońce ma o