Odpowiedź:
Jeśli piszesz głosem akademickim (na przykład artykuł lub esej), najlepiej jest zachować swoje osobiste opinie, ale jest kilka wyjątków.
Wyjaśnienie:
Kiedy używasz głosu akademickiego, ważne jest, aby nie mówić takich rzeczy jak „Wierzę”, „Myślę” i „Moim zdaniem”, ponieważ esej nie dotyczy opinii, jest faktem i analizą. Oczywiście istnieje kilka wyjątków (jak esej „This I Believe” lub prosty artykuł do refleksji). To samo z drugą osobą. Zwykle nie chcesz zwracać się bezpośrednio do publiczności z drugą osobą, ale jest wyjątek, gdy zadajesz retoryczne pytanie (np. „Czy byłeś w jego butach, czy zrobiłbyś coś takiego?), Aby zakazać określonego lub oczywista odpowiedź.
Ale jeśli piszesz fikcyjną historię, używasz anegdoty w swoim eseju, aby podkreślić swój punkt widzenia, lub rzeczy w tym stylu, możesz używać pierwszej lub drugiej osoby.
Uczniowie nie powinni używać zaimków osobistych, takich jak „ty”, w swoim akademickim piśmie. Dlaczego pisarze powinni unikać zaimków osobowych?
To nieformalne. Formalne pismo powinno wykorzystywać tylko osobę trzecią (nie ja, my, ty, twój, mój, ja itp.). Autorzy nie powinni pisać tak, jakby rozmawiali z czytelnikiem. Mogą używać „jednego”, aby odnosić się do ludzi. Zaimki osobowe, które on, ona, ona i mogą być użyte. Zazwyczaj rozmawiamy i tekst / e-mail (oczywiście są wyjątki) nieformalnie. Uczniowie nie powinni pisać tak, jakby rozmawiali z bliskim przyjacielem / członkiem rodziny. Przykład: Można się zastanawiać, dlaczego ... zamiast się zastanawiać, dlaczego ...
Co to jest narracja pierwszej osoby, drugiej osoby lub osoby trzeciej?
Pierwsza osoba używa mnie, mnie, mojego itd. Druga osoba używa ciebie, twojego, jesteś itd., A trzecia osoba używa go, ona, to, oni itd.
Dlaczego nie mogę używać drugiej osoby w nauce? Jak mogę zastąpić słowo „ty” i „twój” w eseju, aby nie było w drugiej osobie?
Brzmi to zbyt nieformalnie, a nauczyciele i redaktorzy nienawidzą tego. Wiele publikacji ma własne podręczniki stylu i wszystkie różnią się od siebie. Pisanie w drugiej osobie jest dobre dla czasopism takich jak Maxim i FHM, ale czasopisma naukowe wpływają na mniej mroczny ton. Zwraca się nie tylko do czytelnika, ponieważ „ty” zniechęcasz, ale spojrzy na ciebie z góry, jeśli w jakikolwiek sposób będziesz się odnosił do siebie. Dzieje się tak, ponieważ ich style są zakorzenione w tradycji literatury badawczej, w której osobiste doświadczenia pisarza są uważane za mniej przekonujące niż obserwowane w obse