Odpowiedź:
Właściwości fizyczne zmieniają się w zależności od siły wiązania.
Wyjaśnienie:
W zależności od tego, jak silne są wiązania, odległość między atomami jest różna.
Im silniejsze wiązanie, tym mniejsza odległość między atomami.
Właściwości fizyczne (ciało stałe, ciecz, gaz) zależą od siły wiązania.
Solidny
Z ciałem stałym o najsilniejszych wiązaniach, a więc najmniejszą odległością między jego atomami, gazuj najsłabsze i płynne coś pomiędzy.
Jeśli coś nie jest jasne, skomentuj poniżej.
Pytanie poniżej, w jaki sposób sposób, w jaki ktoś naciska dwa pola, wpływa na siły reakcji w każdym polu?
Siła zależy od tego, w jaki sposób popychamy pnie. Zobacz szczegóły poniżej. Jeśli naciskasz większy bagażnik, siła przyłożona przez większy bagażnik do mniejszej skrzyni jest oparta na wartości współczynnika statycznego i normalnej siły działającej na mniejszy pień (co jest równe masie mniejszego pnia). (Nie należy się tu mylić - siła przykładana przez osobę pchającą oba pnie zależy od ciężaru obu pni i nie zmieni się, jeśli zmienimy kierunki. Ale siła wywierana przez duży pień na mniejszą zależy od jest tak, jakby osoba i większy pień stały się jednym obiektem, który powoduje siłę mniejszym pniem
W jaki sposób pojedyncze wiązanie kowalencyjne różni się od podwójnego wiązania kowalencyjnego?
Pojedyncze wiązanie kowalencyjne obejmuje oba atomy dzielące jeden atom, co oznacza, że w wiązaniu są dwa elektrony. Dzięki temu dwie grupy po obu stronach mogą się obracać. Jednak w podwójnym wiązaniu kowalencyjnym każdy atom dzieli dwa elektrony, co oznacza, że w wiązaniu znajdują się 4 elektrony. Ponieważ wokół boku są elektrony, żadna z grup nie może się obracać, dlatego możemy mieć alkeny E-Z, ale nie alkany E-Z.
Która z sił przyciągania molekularnego jest najsłabsza: wiązanie wodorowe, oddziaływanie dipolowe, dyspersja, wiązanie polarne?
Ogólnie rzecz biorąc, siły dyspersji są najsłabsze. Wiązania wodorowe, oddziaływania dipolowe i wiązania polarne są oparte na oddziaływaniach elektrostatycznych między ładunkami stałymi lub dipolami. Jednakże siły dyspersji są oparte na przejściowych interakcjach, w których chwilowa fluktuacja w chmurze elektronów na jednym atomie lub cząsteczce jest dopasowana przez przeciwną chwilową fluktuację z drugiej strony, tworząc w ten sposób chwilowe atrakcyjne oddziaływanie między dwoma wzajemnie indukowanymi dipolami. Ta atrakcyjna siła dyspersji pomiędzy dwoma nominalnie nienaładowanymi i niespolaryzowanymi