Wszystkie orbitale σ i σ * mają symetrię cylindryczną. Wyglądają tak samo po obróceniu ich o dowolną ilość wokół osi międzynardzeniowej.
Orbital σ * ma płaszczyznę węzłową w połowie drogi między dwoma jądrami i prostopadłą do osi międzynardzeniowej.
Większość diagramów w podręcznikach, takich jak powyższy, to schematy, ale wszystkie pokazują węzeł i symetrię cylindryczną.
Możesz zobaczyć wygenerowane komputerowo kształty i pozycje jąder w poniższych linkach.
winter.group.shef.ac.uk/orbitron/MOs/H2/1s1s-sigma/index.html
winter.group.shef.ac.uk/orbitron/MOs/H2/1s1s-sigma-star/index.html
Jakie są trzy ogólne kształty komórek tkanki nabłonkowej?
Tkanka nabłonkowa jest różnego rodzaju; zwykle klasyfikowane na podstawie kształtów komórek: - nabłonek płaskonabłonkowy, którego komórki są podobne do płytek (płaskie). Nabłonek kostny, którego komórki mają kształt sześcianu. Nabłonek kolumnowy, którego komórki są wydłużone. Każdy typ może być prosty lub warstwowy. Proste łuskowate linie krwi. Warstwowe łuskowate chroni skórę. <Proste linie prostopadłościenne kanaliki nephronic: PCT i DCT. Stratyfikowane prostopadłościany wyprowadzające gruczoły potowe, gruczoły sutkowe. <Prosty nabłonek kolumnowy jest obecny w wyści
Jak określono kształty orbitali s, p, d i f? Skąd wzięli swoje nazwy s, p, d i f?
Kształty orbity są w rzeczywistości reprezentacją (Psi) ^ 2 na całej orbicie uproszczonej przez kontur Orbitale są faktycznie ograniczonymi obszarami, które opisują obszar, w którym może znajdować się elektron. Gęstość podatności elektronu jest taka sama jak | psi | ^ 2 lub kwadrat funkcji falowej. Funkcja falowa psi_ (nlm_l) (r, theta, phi) = R_ (nl) (r) Y_ (l) ^ (m_l) (theta, phi), gdzie R jest składową promieniową, a Y jest harmoniczną sferyczną. psi jest iloczynem dwóch funkcji R (r) i Y (theta, phi), a zatem jest bezpośrednio związany z węzłami kątowymi i promieniowymi. Nie jest zaskakujące, że funkcja
Pomóż mi znaleźć lokalizacje?
F i G W prawdziwym życiu E może równie dobrze, jeśli wiatr wiał w odpowiednim kierunku