Niech f (x) = x-1. 1) Sprawdź, czy f (x) nie jest ani równe, ani nieparzyste. 2) Czy f (x) można zapisać jako sumę funkcji parzystej i funkcji nieparzystej? a) Jeśli tak, pokaż rozwiązanie. Czy jest więcej rozwiązań? b) Jeśli nie, udowodnij, że jest to niemożliwe.
Niech f (x) = | x -1 |. Gdyby f było równe, to f (-x) równałoby się f (x) dla wszystkich x. Gdyby f było nieparzyste, to f (-x) równałoby -f (x) dla wszystkich x. Zauważ, że dla x = 1 f (1) = | 0 | = 0 f (-1) = | -2 | = 2 Ponieważ 0 nie jest równe 2 lub -2, f nie jest ani parzyste, ani nieparzyste. Może być zapisane jako g (x) + h (x), gdzie g jest parzyste, a h jest nieparzyste? Jeśli to prawda, to g (x) + h (x) = | x - 1 |. Wywołaj tę instrukcję 1. Zastąp x przez -x. g (-x) + h (-x) = | -x - 1 | Ponieważ g jest parzyste, a h jest nieparzyste, mamy: g (x) - h (x) = | -x - 1 | Nazwij to stwierdzenie 2.
Jeśli odpowiedź jest opisana, jeśli odpowiedź została zaktualizowana przez innego użytkownika, czy oznacza to, że opisana ostateczna odpowiedź jest przyznawana wszystkim uczestnikom?
Tak. Ponieważ zaktualizowali problem, dzięki czemu obaj autorzy otrzymali kredyt. Mam nadzieję, że to pomogło!
Kiedy używam trybu łączącego, czy powinienem używać nagiej bezokolicznika czy prostej przeszłości? Na przykład, czy słusznie jest powiedzieć: „Chciałbym mieć możliwość pójścia z tobą”. Lub „Chciałbym mieć możliwość pójścia z tobą.”?
Zależy od czasu, jakiego potrzebujesz, aby zdanie miało sens. Zobacz poniżej: Tryb łączący to ten, który dotyczy rzeczywistości, której pragniesz. Jest to przeciwieństwo nastroju orientacyjnego, który zajmuje się rzeczywistością taką, jaka jest. Istnieją różne czasy w trybie łączącym. Wykorzystajmy te sugerowane powyżej i przyjrzyjmy się, jak można je wykorzystać: „Chciałbym mieć możliwość pójścia z tobą”. To wykorzystuje dawny tryb łączący i może być użyte w tej wymianie między chłopcem a jego ojcem, który wychodzi w morze: Ojciec: Synu, wychodzę jutro rano. Syn: Chciałbym mieć możliwość p