Fizyka

Produkt krzyżowy to (33i-26j + k) lub <33, -26,1>. Biorąc pod uwagę wektor u i v, iloczyn krzyżowy tych dwóch wektorów, u x v otrzymuje: Gdzie, według Reguły Sarrusa, proces ten wygląda dość skomplikowanie, ale w rzeczywistości nie jest tak źle, gdy się go zrozumie. Wektory (-4i-5j + 2k) i (i + j-7k) można zapisać odpowiednio jako <-4, -5,2> i <1,1, -7>. Daje to matrycę w postaci: Aby znaleźć produkt krzyżowy, najpierw wyobraź sobie ukrywanie kolumny i (lub faktycznie, jeśli to możliwe), i weź produkt krzyżowy kolumn j i k, podobny do tego, który użyłbyś krzyża mnożenie z proporcjami. W kie Czytaj więcej »

Odpowiedź to <60, -60, -20> Produkt krzyżowy 2 wektorów veca i vecb jest określony przez wyznacznik | ((hati, hatj, hatk), (5,6, -3), (5,2, 9)) | = hati * | ((6, -3), (2,9)) | -hatj * | ((5, -3), (5,9)) | + hatk * | ((5,6), ( 5,2)) | = hati (60) -hatj (60) + hatk (-20) = <60, -60, -20> Weryfikacja przez wykonanie produktów punktowych <60, -60, -20>. <5,6, -3> = 300-360 + 60 = 0 <60, -60, -20>. <5,2,9> = 300-120-180 = 0 Czytaj więcej »

Jeśli nazywamy pierwszy wektor vec a drugi vec b, produkt krzyżowy, vec a xx vec b to (28veci-10vecj-36veck). Sal Khan z akademii Khan wykonuje dobrą robotę obliczając produkt krzyżowy w tym filmie: http://www.khanacademy.org/math/linear-algebra/vectors_and_spaces/dot_cross_products/v/linear-algebra-cross-product-introduction It's coś, co jest łatwiejsze do wykonania wizualnie, ale postaram się zrobić to sprawiedliwie: vec a = (-5veci + 4vecj-5veck) vec b = (4veci + 4vecj + 2veck) Możemy odnieść się do współczynnika i in vec a jako a_i, współczynnik j w vec b jako b_j i tak dalej. vec a xx vec b = (-5veci + 4 Czytaj więcej »

= -23 kapelusz i -40 kapelusz j -9 kapelusz k produkt krzyżowy jest wyznacznikiem tej macierzy [(kapelusz i, kapelusz j, kapelusz k), (-5, 4, -5), (1,1, - 7)], który jest kapeluszem [[4] (- 7) - (1) (- 5)] - kapelusz j [(-5) (- 7) - (1) (- 5)] + kapelusz k [( -5) (1) - (1) (4)] = [(-23), (-40), (-9)] Czytaj więcej »

AXB = 7i-17j-5k A = [a_i, a_j, a_k] B = [b_i, b_j, b_k] AXB = i (a_j * b_k-a_k * b_j) -j (a_i * b_k-a_k * b_i) + k (a_i * b_j-a_j * b_i) w ten sposób; A = [9,4, -1] B = [- 1, -1,2] AXB = i (4 * 2 - (- 1 * -1)) - j (9 * 2 - (- 1 * -1 )) + k (-1 * 9-4 * -1) AXB = i (8-1) -j (18-1) + k (-9 + 4) AXB = 7i-17j-5k Czytaj więcej »

(-15,34,1) Produkt krzyżowy dwóch wektorów 3-wymiarowych w RR ^ 3 może być podany jako wyznacznik macierzy (9,4, -1) xx (2,1, -4) = | (hati, hatj, hatk), (9,4, -1), (2,1, -4) | hati (-16 + 1) -hatj (-36 + 2) + hatk (9-8) = -15hati + 34hatj + hatk = (- 15,34,1) Czytaj więcej »

AXB = 27hati-58hatj + 11hatj A = <9,4, -1> "" B = <4,3,6> AXB = hati (4 * 6 + 3 * 1) -hatj (9 * 6 + 4 * 1 ) + hatk (9 * 3-4 * 4) AXB = 27hati-58hatj + 11hatk Czytaj więcej »

Przekrój dwóch wektorów 3D jest kolejnym wektorem 3D prostopadłym do obu. Produkt krzyżowy jest zdefiniowany jako: kolor (zielony) (vecuxxvecv = << u_2v_3 - u_3v_2, u_3v_1 - u_1v_3, u_1v_2 - u_2v_1 >>) Łatwiej jest to zapamiętać, jeśli pamiętamy, że zaczyna się od 2,3 - 3,2 i jest cykliczny i antysymetryczny. to cykl 2,3 -> 3,1 -> 1,2 jest antysymetryczne w tym sensie, że: 2,3 // 3,2 -> 3,1 // 1,3 -> 1,2 // 2 , 1, ale odejmuje każdą parę produktów. Więc, niech: vecu = << 9, 4, -1 >> vecv = << 2, 5, 4 >> vecuxxvecv = << (4xx4) - (-1xx5), (-1xx2) - (9x Czytaj więcej »

Dalton założył, że materia składa się z niezniszczalnych cząstek zwanych atomami. Atomy tej samej substancji są podobne, a różne substancje są różne. Zakładając, że atomy są niepodzielne, nie wiedział o istnieniu cząstek elementarnych (nauka w tym czasie nie odkryła cząstek elementarnych i nie wiedziała nic o wewnętrznej strukturze atomów). Zgodnie z jego teorią, atomy są niezniszczalne i niepodzielne i nie mają wewnętrznej struktury. Czytaj więcej »

Pod względem transferu energii - Silnik elektryczny: Elektryczny Mechaniczny - Generator elektryczny: Mechaniczny Elektryczny Silnik i generator wykonują przeciwne funkcje, ale ich podstawowa struktura jest taka sama. Ich struktura jest cewką zamontowaną na osi w polu magnetycznym. Silnik elektryczny jest używany do wytwarzania ruchu obrotowego z zasilania elektrycznego. W silniku prąd elektryczny jest przepuszczany przez cewkę. Cewka tworzy wówczas pole magnetyczne, które oddziałuje z już istniejącym polem magnetycznym. Ta interakcja wymusza obrót cewki. (Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o siłach magnet Czytaj więcej »

Harmoniczny a nadmiar. Harmoniczna to dowolne z całkowitych mnożeń częstotliwości podstawowej. Częstotliwość podstawowa f nazywana jest pierwszą harmoniczną. 2f jest znany jako druga harmoniczna i tak dalej. Wyobraźmy sobie dwie identyczne fale podróżujące w przeciwnym kierunku. Niech te fale się spotkają. Powstała w ten sposób fala uzyskana przez nałożenie jednej na drugą jest nazywana falą stojącą. Dla tego systemu częstotliwość podstawowa f jest jego własnością. Przy tej częstotliwości dwa końce, zwane węzłami, nie drgają. Natomiast środek systemu oscyluje z maksymalną amplitudą i nazywany jest antynodem. Rysu Czytaj więcej »

T = 3,24 Można użyć formuły s = ut + 1/2 (w ^ 2) u jest prędkością początkową s to przebyta odległość t to czas a jest przyspieszeniem Teraz zaczyna się od spoczynku, więc prędkość początkowa wynosi 0 s = 1/2 (w ^ 2) Aby znaleźć s pomiędzy (6,7,2) a (3,1,4) Używamy wzoru odległości s = sqrt ((6-3) ^ 2 + (7-1) ^ 2 + (2 -4) ^ 2) s = sqrt (9 + 36 + 4) s = 7 Przyspieszenie wynosi 4/3 metrów na sekundę na sekundę 7 = 1/2 ((4/3) t ^ 2) 14 * (3/4 ) = t ^ 2 t = sqrt (10,5) = 3,24 Czytaj więcej »

Zobacz szczegóły - Parowanie: Definicja: „Parowanie to zmiana cieczy w pary z powierzchni cieczy bez jej ogrzewania”. Temperatura: Parowanie odbywa się we wszystkich temperaturach. Miejsce występowania: Parowanie występuje tylko z powierzchni cieczy. Gotowanie: Definicja: „Gotowanie polega na szybkim odparowaniu cieczy w pary w punkcie wrzenia cieczy, temperaturze, przy której ciśnienie pary cieczy staje się równe ciśnieniu atmosferycznemu”. Temperatura: Gotowanie odbywa się w stałej temperaturze zwanej temperaturą wrzenia cieczy. Miejsce występowania: Gotowanie następuje z powierzchni cieczy, jak równi Czytaj więcej »

F_x = 35sqrt3 N F_y = 35 N Krótko mówiąc, każda siła F tworząca kąt theta z poziomem ma składowe x i y Fcos (theta) i Fsin (theta) „Szczegółowe wyjaśnienie:” Ciągnie swojego psa pod kątem 30 z poziomą siłą 70 N Istnieje składowa x i komponent yy do tej siły. Jeśli narysujemy to jako wektor, wówczas diagram wygląda mniej więcej tak: Czarna linia jest kierunkiem siły, a czerwony i zielony są x i y odpowiednio. Kąt między czarną linią a czerwoną linią wynosi 30 stopni, ponieważ podano Siła jest wektorem, możemy przesuwać strzałki i przepisywać je jako teraz, ponieważ kąt między czarną linią a czerwoną lini Czytaj więcej »

Optyka geometryczna polega na traktowaniu światła jako pojedynczej wiązki (promień A) i badaniu właściwości. Dotyczy soczewek, zwierciadeł, zjawiska całkowitego wewnętrznego odbicia, powstawania tęczy itp. W tym przypadku właściwości falowe światła stają się nieistotne, ponieważ obiekty, z którymi mamy do czynienia, są bardzo duże w porównaniu z długością fali światła. Ale w optyce fizycznej uważamy falowe właściwości światła i rozwijamy bardziej zaawansowane koncepcje na podstawie zasady Huygena. Zajmowalibyśmy się eksperymentem podwójnej szczeliny Younga, aw konsekwencji interferencją światła, która j Czytaj więcej »

SIŁA Jest to pchnięcie lub pociągnięcie obiektu THRUST Jest to siła reakcji działająca na przyspieszony obiekt z powodu przyłożonej siły. SIŁA Jest to pchnięcie lub pociągnięcie obiektu, który może się zmienić lub nie może zmienić stanu obiektu w zależności od jego ilości. Jeśli nie jest przeciwny, siła przyspiesza obiekt w jego kierunku. Siła może zwiększać lub zmniejszać prędkość obiektu. THRUST Jest to siła reakcji działająca na przyspieszony obiekt z powodu przyłożonej siły. Napór działa na przyspieszony obiekt w kierunku przeciwnym do przyłożonej siły, a więc przyspiesza obiekt w kierunku przeciwnym do przył Czytaj więcej »

Tan (theta) = (sqrt (3) + sqrt (2)) / (1-sqrt (2)) W fizyce pęd musi być zawsze zachowany podczas kolizji. Dlatego najprostszym sposobem podejścia do tego problemu jest podzielenie pędu każdej cząstki na momenty pionowe i poziome komponentu. Ponieważ cząstki mają tę samą masę i prędkość, muszą mieć ten sam pęd. Aby ułatwić nam obliczenia, założę, że ten moment wynosi 1 Nm. Zaczynając od cząstki A, możemy przyjąć sinus i cosinus 30, aby stwierdzić, że ma on pęd poziomy 1 / 2Nm i pęd pionowy sqrt (3) / 2Nm. Dla cząstki B możemy powtórzyć ten sam proces, aby stwierdzić, że składową poziomą jest -sqrt (2) / 2, a składową Czytaj więcej »

(a) „B” = 0,006 „” „N.s” lub „Tesla” w kierunku wychodzącym z ekranu. Siła F na cząstce ładunku q poruszającej się z prędkością v przez pole magnetyczne o sile B jest określona przez: F = Bqv:. B = F / (qv) B = 0,24 / (9,9xx10 ^ (- 5) xx4xx10 ^ 5) = 0,006 „” „Ns” Te 3 wektory pola magnetycznego B, prędkość v i siła na cząstce F są wzajemnie prostopadłe: Wyobraź sobie obracanie powyższego diagramu o 180 ^ @ w kierunku prostopadłym do płaszczyzny ekranu. Widać, że ładunek + ve poruszający się od lewej do prawej strony ekranu (na wschód) będzie odczuwał siłę pionowo w dół (na południe), jeśli kierunek pola B jest po Czytaj więcej »

Wielkość siły magnetycznej na protonie jest rozumiana jako wielkość siły doświadczanej przez proton w polu magnetycznym, które zostało obliczone i wynosi = 0. Siła doświadczana przez cząstkę ładunku mającą ładunek q, gdy porusza się z prędkością vecv w zewnętrznym polu elektrycznym vecE i polem magnetycznym vecB, jest opisana równaniem siły Lorentza: vecF = q (vecE + czasy vecv vecB) Zważywszy, że ruchomy proton na Zachodzie napotyka magnetyczny pole idzie na wschód. Ponieważ nie ma zewnętrznego pola elektrycznego, powyższe równanie zmniejsza się do vecF = qcdot vecv times vecB Ponieważ wektor prędkości Czytaj więcej »

Jego przyspieszenie wynosi zero Kluczowe jest to, że leci on na prostym torze z prędkością 3000 km / h. Oczywiście to bardzo szybko. Jeśli jednak ta prędkość się nie zmienia, jej przyspieszenie wynosi zero. Powód, dla którego wiemy, że jest przyspieszeniem, jest zdefiniowany jako {Prędkość delta} / {Czas delta} Zatem, jeśli nie ma zmiany prędkości, licznik wynosi zero, a zatem odpowiedź (przyspieszenie) wynosi zero. Podczas gdy samolot siedzi na asfalcie, jego przyspieszenie jest również zerowe. Podczas gdy przyspieszenie spowodowane grawitacją jest obecne i próbujemy przyciągnąć samolot do środka ziemi Czytaj więcej »

Użyj równania falowego v = f lambda Jest to bardzo ważne równanie w fizyce i działa dla wszystkich typów fal, nie tylko fal elektromagnetycznych. Działa również na przykład dla fal dźwiękowych. v jest prędkością f jest częstotliwością lambda jest długością fali Teraz, kiedy pracujemy z widmem elektromagnetycznym, prędkość v jest zawsze prędkością światła. Prędkość światła jest oznaczana jako c i wynosi około 2,99 xx 10 ^ 8 m / s. Zatem, gdy pracujemy z widmem elektromagnetycznym, można łatwo określić częstotliwość fali podaną częstotliwość lub długość fali danej częstotliwości, ponieważ prędkość jest st Czytaj więcej »

Dźwięk to fala kompresji. znany również jako fala podłużna Dźwięk podróżuje przez cząsteczki kompresowane razem. Tak więc głośniejsze dźwięki mają więcej molekuł skompresowanych w danej przestrzeni niż delikatniejszy dźwięk. Ponieważ woda jest gęstsza niż powietrze (cząsteczki są bliżej siebie), oznacza to, że dźwięk podróżuje szybciej w wodzie niż w powietrzu. Czytaj więcej »

1 m Zastosowana tutaj koncepcja to moment obrotowy. Aby dźwignia nie przechylała się ani nie obracała, musi mieć moment obrotowy równy zero. Formuła momentu obrotowego to T = F * d. Weźmy przykład, aby zrozumieć, że jeśli trzymamy kij i przyczepimy ciężar z przodu patyka, nie wydaje się to zbyt ciężkie, ale jeśli przeniesiemy ciężar na koniec drążka, wydaje się to znacznie cięższe. Dzieje się tak, ponieważ moment obrotowy wzrasta. Teraz, aby moment obrotowy był taki sam, T_1 = T_2 F_1 * d_1 = F_2 * d_2 Pierwszy blok waży 2 kg i wywiera w przybliżeniu 20N siły i znajduje się w odległości 4 m. Pierwszy blok waży 8 kg i Czytaj więcej »

Produkt punktowy jest = 0 Wyrób punktowy 2 wektorów <x_1, x_2, x_3> i <y_1, y_2, y_3> wynosi <x_1, x_2, x_3>. <Y_1, y_2, y_3> = x_1y_1 + x_2y_2 + x_3y_3 Dlatego , <-1, -2, 1>. <-1, 2, 3> = (-1) * (- 1) + (-2) * (2) + (1) * (3) = 1-4 +3 = 0 Ponieważ iloczyn punktowy = 0, wektory są ortogonalne. Czytaj więcej »

-5 Aby znaleźć iloczyn punktowy dwóch macierzy kolumn {a_1, b_1, c_1} i {a_2, b_2, c_2}, należy pomnożyć równoważne składniki razem jako * b = (a_1a_2 + b_1b_2 + c_1c_2) <-6,1, 0> * <2,7,5> = ((-6 * 2) + 1 * 7 + 0 * 5) = -12 + 7 = -5 Czytaj więcej »

Odpowiedź brzmi: F = -2,16xx10 ^ -5N. Prawo to: F = 1 / (4piepsilon_0) (q_1q_2) / r ^ 2, lub F = k_e (q_1q_2) / r ^ 2, gdzie k_e = 8,98 * 10 ^ 9C ^ -2m ^ 2N jest stałą Kulomb. Więc: F = 8,98xx10 ^ 9C ^ -2m ^ 2N * (3,5xx10 ^ -8C * (- 2,9) xx10 ^ -8C) / (0,65m) ^ 2 = = -216xx10 ^ -7N = -2,16xx10 ^ -5N. Bardzo szczegółowe wyjaśnienie prawa Coulomba znajduje się tutaj: http://socratic.org/questions/what-is-tectric-force-of-attraction-between-two-balloons-with-separate-ch Czytaj więcej »

Jeśli zastosujemy napięcie V na rezystorze, którego rezystancja wynosi R, prąd I przepływający przez niego może być obliczony przez I = V / R Tutaj przykładamy napięcie 12 V przez rezystor 98 Omega, dlatego prąd płynący jest I = 12 / 98 = 0,12244897 oznacza I = 0.12244897A Stąd wytwarzany prąd elektryczny wynosi 0,12244897A. Czytaj więcej »

2,5 ampera Formuła potrzebna do rozwiązania tego pytania jest zdefiniowana przez prawo Ohma V = IR, które możemy zmienić, aby znaleźć prąd I = V / R Gdzie I = prąd (amper) R = rezystancja (omy) V = różnica potencjałów (wolty) Zastąp wartości, które już masz, formułą I = 15/6:. I = 2,5 ampera Czytaj więcej »

Wytworzony prąd elektryczny wynosi 1,67 A Wykorzystamy poniższe równanie do obliczenia prądu elektrycznego: znamy różnicę potencjałów i opór, z których oba mają dobre jednostki. Wszystko, co musimy zrobić, to podłączyć znane wartości do równania i rozwiązać dla prądu: I = (15 V) / (9 Omega) Zatem prąd elektryczny wynosi: 1,67 A Czytaj więcej »

Jeśli zastosujemy napięcie V na rezystorze, którego rezystancja wynosi R, prąd I przepływający przez niego może być obliczony przez I = V / R Tutaj przykładamy napięcie 15 V przez rezystor 12 omega, dlatego prąd płynący jest I = 15 / 12 = 1,25 oznacza I = 1,25A Stąd wytwarzany prąd elektryczny wynosi 1,25A. Czytaj więcej »

Wytworzony prąd elektryczny wynosi 0,27 A Wykorzystamy poniższe równanie do obliczenia prądu elektrycznego: znamy różnicę potencjałów i opór, z których oba mają dobre jednostki. Wszystko, co musimy zrobić, to podłączyć znane wartości do równania i rozwiązać dla prądu: I = (24 V) / (90 Omega) Zatem prąd elektryczny wynosi: 0,27 A Czytaj więcej »

Prąd wynosi = 4A Zastosuj prawo Ohma „napięcie (V)” = „Prąd (A)” xx „Resiatancja” (Omega) U = RI Napięcie wynosi U = 24 V Rezystancja wynosi R = 6 Omega Prąd wynosi I = U / R = 24/6 = 4A Czytaj więcej »

4 / 7A Użyj trójkąta VIR ... W naszym przykładzie znamy V i R, więc używaj I = V / R I = 24/42 = 4 / 7A Czytaj więcej »

I = 0.103 "" A "możesz użyć prawa ohm:" R: "Rezystancja (Ohm)" V: "Napięcie (Volt)" I: "Prąd elektryczny (Amper)" więc; R = V / II = V Podane wartości / R ”:„ R = 39 ”„ Omega V = 4 ”„ VI = 4/39 I = 0,103 ”„ A Czytaj więcej »

Prąd elektryczny wynosi = 0,11 A Zastosuj prawo Ohma „Napięcie (V)” = „Prąd (A)” xx „Opór” U = RI Napięcie wynosi U = 4 V Rezystancja wynosi R = 36 Omega Prąd elektryczny I = U / R = 4/36 = 0,11 A Czytaj więcej »

0.05 „A” Używamy tutaj prawa Ohma, które stwierdza, że V = IR V jest napięciem obwodu w woltach I, prąd wytwarzany w amperach R jest rezystancją prądu w omach I tak, rozwiązuje się prąd elektryczny , dostajemy, I = V / R Teraz, po prostu podłączamy podane wartości, a otrzymujemy, I = (4 „V”) / (80 Omega) = 0,05 „A” Czytaj więcej »

I = 0,5 A = 500 mA Reguła Ohma to: R = V / I: .I = V / R W tym przypadku: V = 8 VR = 16 Omega, następnie I = anuluj (8) ^ 1 / anuluj (16) ^ 2 = 1/2 = 0,5 A Z A = amperową jednostką miary I Czasami, w elektronice, jest zwykle wyrażone jako [mA] 1mA = 10 ^ -3A: .I = 0,5 A = 500 mA Czytaj więcej »

4 amperów Ponieważ V = IR Gdzie: V = Napięcie I = Prąd R = Opór Omega Możemy wyprowadzić wzór na I (Prąd) Przez proste podzielenie obu stron równania przez R, dając: I = V / R Podłączmy dane do równanie: I = 8/2 stąd odpowiedź brzmi I = 4 A Czytaj więcej »

Prąd I, w kategoriach napięcia, V i rezystancji R, wynosi: I = V / R I = (8 "V") / (36 Omega) I = 0,222 ... "A" Czytaj więcej »

Jeśli zastosujemy napięcie V na rezystorze, którego rezystancja wynosi R, prąd I przepływający przez niego może być obliczony przez I = V / R Tutaj przykładamy napięcie 8 V przez rezystor 64 Omega, dlatego prąd płynący jest I = 8 / 64 = 0,125 oznacza I = 0,125 A Stąd wytwarzany prąd elektryczny wynosi 0,125A. Czytaj więcej »

Prąd = 136,364 "mA" I = V / R, gdzie I jest prądem, V to napięcie, a R to rezystancja. kolor (biały) („XX”) Pomyśl o tym w ten sposób: kolor (biały) („XXXX”) Jeśli zwiększysz ciśnienie (napięcie), zwiększysz natężenie prądu. kolor (biały) („XXXX”) Jeśli zwiększysz opór, zmniejszysz natężenie prądu. Prąd jest mierzony za pomocą jednostki podstawowej A = amper, która jest definiowana jako prąd wytwarzany przez 1 V przez obwód z 1 oporem Omega. Dla podanych wartości: kolor (biały) („XXX”) I = (9 V) / (66 Omega) kolor (biały) („XXX”) = 3/22 A = 0,136364 A Dla wartości w tym zakresie jest to więcej Czytaj więcej »

Jeśli zastosujemy napięcie V na rezystorze, którego rezystancja wynosi R, prąd I przepływający przez niego może być obliczony przez I = V / R Tutaj przykładamy napięcie 9 V przez rezystor 90 Omega, dlatego prąd płynący jest I = 9 / 90 = 0,1 oznacza I = 0,1 A Stąd wytwarzany prąd elektryczny wynosi 0,1 A. Czytaj więcej »

1/7 „A” Jest to bezpośrednie zastosowanie prawa Ohma: V = I R, gdzie V jest napięciem, I jest prądem, a R jest oporem. Rozwiązywanie prądu: I = V / R = 9/63 = 1/7 „A” Czytaj więcej »

Jeśli zastosujemy napięcie V na rezystorze, którego rezystancja wynosi R, prąd I przepływający przez niego może być obliczony przez I = V / R Tutaj przykładamy napięcie 9 V przez rezystor 3Omega, dlatego prąd płynący jest I = 9 / 3 = 3 oznacza I = 3A Stąd wytwarzany prąd elektryczny wynosi 3A. Czytaj więcej »

Dla idealnie elastycznego zderzenia końcowe prędkości wozów będą po 1/2 prędkości początkowej prędkości poruszającego się wózka. Dla idealnie niesprężystej kolizji końcowa prędkość układu wózka będzie równa 1/2 początkowej prędkości poruszającego się wózka. W przypadku zderzenia sprężystego używamy wzoru m_ (1) v_ (1i) + m_ (2) v_ (2i) = m_ (1) v_ (1f) + m_ (2) v_ (2f) W tym scenariuszu pęd w zachowane między dwoma obiektami. W przypadku, gdy oba obiekty mają równą masę, nasze równanie staje się m (0) + mv_ (0) = mv_ (1) + mv_ (2) Możemy anulować m po obu stronach równania, aby znale Czytaj więcej »

Na dwa sposoby: Metoda 1- Jeśli całkowita energia układu cząstek po zderzeniu jest równa całkowitej energii po zderzeniu. Metoda ta nazywana jest prawem zachowania energii. Wiele razy w przypadku prostej kolizji bierzemy energię mechaniczną. To wystarczyłoby do celów szkolnych. Ale w przypadku zderzenia Neutronów lub zderzenia na poziomie subatomowym, bierzemy pod uwagę siły jądrowe i ich pracę, pracę grawitacyjną. itd. Stąd w prosty sposób możemy stwierdzić, że podczas wszelkich elastycznych zderzeń we wszechświecie nie traci się energii. Teraz, metoda 2- W tej metodzie używamy prawa Newtona restytucji Czytaj więcej »

Uruchamiając się na biegunach ziemi. Przed wyjaśnieniem nie wiem, czy ten powód zostanie wzięty pod uwagę czy nie, ale w rzeczywistości na pewno będzie to miało wpływ. Wiemy więc, że ziemia wcale nie jest jednolita, co prowadzi do różnicy w g. Ponieważ g = GM / R ^ 2, jest on odwrotnie proporcjonalny do R lub promienia ziemi, a konkretnie odległości od środka. Więc jeśli wystartujesz na szczycie Mount Everest, otrzymasz mniej GPE. Teraz odnośnie projektu szkolnego. Wielu uczniów nie rozumie, że główną zasadą wystrzeliwania rakiety w kosmos nie jest ochrona energii, ale ochrona pędu. Słuchaj, Twoja rakie Czytaj więcej »

35000 N Równanie dla pędu jest p = mv Gdzie: p = pęd m = masa obiektu w kg v = prędkość obiektu Po prostu podłączając liczby do równania: 1000 kg xx 35 m / s Otrzymujesz = 35000 kg m / s lub 35000N [Zauważ, że 1 Newton jest taki sam jak 1 kg m / s] Czytaj więcej »

Patrz poniżej: a) Zakładam, że P_i oznacza początkowy pęd obiektu: pęd jest określony przez p = mv p = 4 razy 8 p = 32 N m ^ -1 Zatem początkowy pęd obiektu wynosi 32 N m ^ -1 . b) Zmiana pędu lub impulsu daje: F = (Deltap) / (Deltat) Mamy siłę i mamy czas, więc możemy znaleźć zmianę pędu. Deltap = -5 razy 4 Deltap = -20 N m ^ -1 Zatem pęd końcowy wynosi 32-20 = 12 N m ^ -1 c) p = mv ponownie, masa pozostaje niezmieniona, ale prędkość i pęd uległy zmianie. 12 = 8 razy v v = 1,5 ms ^ -1 Czytaj więcej »

Aby żarówka 100 W-220 V była podtrzymywana, musimy znaleźć wymagany prąd przy użyciu następującego wzoru: P = VI 100 = 220 razy II = 0,4545 ... Prąd ampera = (ładowanie / czas) I = (Deltaq) / ( Deltat) (t = sekundy) Podłączanie naszych wartości: t = 1 sekunda Stąd: q = 0,4545 C 1 elektron ma ładunek 1,6 razy 10 ^ -19 C i potrzebujemy 0,4545 Coloumb / sekundę, aby świecić lampą. „Ile razy 1,6 razy 10 ^ -19 mieści się w 0.4545?” Używamy dywizji! (0,4545) / (1,6 razy 10 ^ -19) = 2,84 razy 10 ^ 18 Więc co sekundę, 2,84 razy 10 ^ 18 elektronów dryfuje przez włókno. Czytaj więcej »

Zobacz poniżej: Myślę, że najlepszym sposobem, aby to zrobić, jest obliczenie, jak zmienia się czas obrotu: okres i częstotliwość są wzajemnymi odwrotnościami: f = 1 / (T) Więc czas obrotu pociągu zmienia się z 0,25 sekundy do 0,2 sekundy. Gdy częstotliwość wzrasta. (Mamy więcej obrotów na sekundę) Jednak pociąg nadal musi pokonać całą odległość obwodu okrągłego toru. Obwód okręgu: 18pi metrów Prędkość = odległość / czas (18 ppi) / 0,25= 226,19 ms ^ -1, gdy częstotliwość wynosi 4 Hz (okres czasu = 0,25 s) (18 ppi) / 0,2=282,74 ms ^ -1, gdy częstotliwość wynosi 5 Hz . (okres czasu = 0,2 s) Następnie możemy zn Czytaj więcej »

Przemieszczenie jest mierzone jako odległość od danego punktu, podczas gdy „odległość” to tylko całkowita długość przebyta w podróży. Można również powiedzieć, że przemieszczenie jest wektorem, ponieważ często mówimy, że mamy przemieszczenie w kierunku x lub podobnym. Na przykład, jeśli zacznę w punkcie A jako punkt odniesienia i przesunę się o 50 m na wschód, a następnie o 50 m na zachód, jakie jest moje przemieszczenie? -> 0m. W odniesieniu do punktu A nie ruszyłem się, więc moje przemieszczenie z punktu A pozostało niezmienione. Dlatego możliwe jest również przemieszczenie ujemne, w zale Czytaj więcej »

Ok. 800J Biorąc pod uwagę, że spadał on swobodnie przez 4 sekundy od odpoczynku, możemy użyć równania: v = u + przy a = 9,81 ms ^ -2 u = 0 t = 4 s Stąd v = 39,24 ms ^ -1 Teraz używając równanie energii kinetycznej: E_k = (1/2) mv ^ 2 E_k = (0,5) razy 1 razy (39,24) ^ 2 E_k = 769,8 ok. 800J, ponieważ w pytaniu mieliśmy tylko jedną znaczącą cyfrę, na którą powinniśmy odpowiedzieć na 1 znaczącą cyfrę. Czytaj więcej »

Zobacz poniżej: Zakładam, że masz na myśli prawo Stefana-Boltzmanna promieniowania ciała doskonale czarnego. Prawo Stefana Boltzmanna, po prostu, stwierdza, że: T ^ 4 prop P Bezwzględna temperatura ciała czarnego podniesiona do mocy 4 jest proporcjonalna do jego energii wyjściowej w watach. Jest to dalej podane w równaniu Stefana-Boltzmanna: P = (e) sigmaAT ^ 4 e = oznacza emisyjność obiektu (czasami nie służy to żadnemu celowi, ponieważ e = 1) sigma = stała Stefana-Boltzmanna (5,67 razy 10 ^ -8 W razy m ^ -2 razy K ^ -4) A = pole powierzchni ciała czarnego w m ^ 2. T ^ 4 = Bezwzględna temperatura ciała czarnego w kel Czytaj więcej »

Dla całkowitego oporu, gdy rezystory są równoległe do siebie, używamy: 1 / (R_T) = 1 / (R_1) + 1 / (R_2) + ... + 1 / (R_n) Sytuacja, którą opisujesz wydaje się bądź tak: istnieją 3 rezystory, co oznacza, że użyjemy: 1 / (R_T) = 1 / (R_1) + 1 / (R_2) + 1 / (R_3) Wszystkie rezystory mają rezystancję 12 Omega: 1 / (R_T) = 1/12 + 1/12 + 1/12 Suma do prawej strony: 1 / (R_T) = 3/12 W tym momencie krzyżujesz się mnożąc: 3R_T = 12 Następnie po prostu go rozwiąż: R_T = 12/3 R_T = 4 Omega Czytaj więcej »

Dając wykresowi dodatni gradient. Na wykresie prędkości i czasu nachylenie wykresu przedstawia przyspieszenie samochodu. Matematycznie można powiedzieć, że nachylenie wykresu odległość-czas podaje prędkość / prędkość obiektu. Podczas gdy na wykresie prędkości i czasu nachylenie daje przyspieszenie obiektu. Nadanie wykresowi stromego, dodatniego gradientu oznacza, że ma on szybkie, dodatnie, przyspieszenie. I odwrotnie, nadanie wykresowi ujemnego gradientu pokazuje ujemne przyspieszenie - samochód hamuje! Czytaj więcej »

55 N Korzystanie z drugiego prawa ruchu Newtona: F = ma Siła = masa razy przyspieszenie F = 25 razy 2,2 F = 55 N Zatem potrzebne jest 55 niutonów. Czytaj więcej »

Ok. 2,28 J Najpierw musimy odkryć prędkość, jaką kropla deszczu osiągnęła po upadku tej odległości, 479 metrów. Wiemy, jakie przyspieszenie swobodnego spadania wynosi: 9,81 ms ^ -2 I przypuszczam, że możemy założyć, że spadek był początkowo stacjonarny, więc jego prędkość początkowa, u, wynosi 0. Odpowiednie równanie ruchu, które należy zastosować, to: v ^ 2 = u ^ 2 + 2as Ponieważ w tym przypadku nie jesteśmy zainteresowani czasem. Rozwiążmy więc prędkość v, korzystając z informacji wymienionych powyżej: v ^ 2 = (0) ^ 2 + 2 razy (9,81) razy (479) v ok. 98,8 ms ^ -1 3 znaczące cyfry, ponieważ to, co jest poda Czytaj więcej »

Ok. 1000N Korzystanie z prawa uniwersalnego ciążenia Newtona: F = G (Mm) / (r ^ 2) Możemy znaleźć siłę przyciągania między dwiema masami, biorąc pod uwagę ich bliskość do siebie i ich masy. Masa piłkarza wynosi 100 kg (nazwijmy to m), a masa Ziemi wynosi 5,97 razy 10 ^ 24 kg (nazwijmy to M). A ponieważ odległość powinna być mierzona od środka obiektu, odległość, jaką Ziemia i gracz są od siebie, musi być promieniem Ziemi - co jest odległością podaną w pytaniu - 6,38 razy 10 ^ 6 metrów. G jest stałą grawitacyjną, która ma wartość 6,67408 × 10 ^ -11 m ^ 3 kg ^ -1 s ^ -2 Teraz połączmy wszystko w równanie: Czytaj więcej »

14,9 mil 1 km = 0,621 mil 24 km = 0,621xx24 = 14,9 mil Czytaj więcej »

Dla mnie pierwszą rzeczą, którą zawsze robię, jest to, że staram się jak najwięcej zredukować liczbę rezystorów. Rozważmy ten obwód Zawsze dobrze jest zredukować jak tutaj, można połączyć rezystory 3Omega i 4Omega, obliczając ich rezystancję "R "= (3xx2) / (3 + 2) = 6/4 = 1,5 Omega Więc teraz mamy dwa rezystory zamiast trzech. Wybór rezystorów nie zawsze jest taki sam, zależy to od pytania! Czytaj więcej »

Znalazłem 9800N Siła powinna być jego wagą. To jest siła (grawitacyjna) między Ziemią a windą ... jedyną rzeczą jest to, że Ziemia jest zbyt masywna, aby „zobaczyć” efekt tej siły (ruchu), kiedy widzisz, że winda przyspiesza w kierunku Ziemi (z przyspieszeniem sol). Więc: Siła = mg = 1000 * 9,8 = 9800N Czytaj więcej »

Promienie gamma. Ogólna wytyczna wydaje się być: krótka długość fali, wysoka energia. Ale tutaj jest sposób na pokazanie, które fale są najbardziej energetyczne: Energia fali jest podana przez równanie: E = hf h = stała Plancka (6,6261 · 10 ^ (- 34) Js ^ -1) f = częstotliwość fali Stąd widzimy, że energia fali jest proporcjonalna do jej częstotliwości, ponieważ drugi termin jest stały. Wtedy możemy zadać sobie pytanie, które fale są tymi o najwyższej częstotliwości? Jeśli użyjemy innego równania: c = flambda c = prędkość światła, 3,0 razy 10 ^ 8 ms ^ -1 f = częstotliwość (Hz) lambda Czytaj więcej »

Intensywność dźwięku to amplituda fali dźwiękowej. Intensywność fali dźwiękowej zależy od jej amplitudy. (I oczywiście twoja bliskość do źródła). Większa amplituda oznacza, że fala jest bardziej energetyczna - jeśli chodzi o falę dźwiękową, zwiększona amplituda oznaczałaby zwiększoną głośność dźwięku - dlatego uszy bolą, gdy głośność stereo jest zbyt duża. Energia przenoszona do błony bębenkowej przez falę staje się boleśnie wysoka. Jak już powiedziano, intensywność opiera się na amplitudzie, zgodnie z tą proporcjonalnością: Proponuję ^ 2 Gdzie a to amplituda fali (nie należy mylić z obszarem!) Tak więc podwojenie am Czytaj więcej »

Aby zmaksymalizować nacisk noża podczas cięcia. Ciśnienie jest definiowane jako siła na jednostkę powierzchni: P = (F) / (A) Oznacza to, że jeśli zastosujesz dużą siłę na małym obszarze, ciśnienie (lub wywierana siła) będzie ogromne, co jest przydatne do cięcia. Korzystając z tego równania możesz myśleć o tym, co najbardziej boli, gdyby nadepnął na twoją stopę: słonia o wadze 10 000 N i powierzchni stopy 0,5 metra kwadratowego. Albo kobieta o masie 700 N z obcasem szpilki o powierzchni 1 centymetra kwadratowego (0,0001 metra do kwadratu). Zostawię cię, żeby się dowiedzieć :) W każdym razie - nóż ma kształt klina Czytaj więcej »

Tak, to w zasadzie pierwsze prawo Newtona. Według Wikipedii: Interia jest oporem dowolnego obiektu fizycznego na jakąkolwiek zmianę jego stanu ruchu. Obejmuje to zmiany prędkości, kierunku i stanu spoczynku obiektów. Jest to związane z pierwszą ustawą Newtona, która stwierdza: „Przedmiot pozostanie w spoczynku, chyba że działa na niego siła zewnętrzna”. (choć nieco uproszczone). Jeśli kiedykolwiek stałeś w autobusie, który się porusza, zauważysz, że masz tendencję do „wyrzucania do przodu” (w kierunku jazdy), gdy autobus hamuje, aby zatrzymać się na stacji i że będziesz ” rzucony do tyłu „gdy autobus rusza p Czytaj więcej »

Tak. Energia fali elektromagnetycznej jest podana jako „E” = „hc” / λ Tutaj „c” i „h” są stałymi. Prędkość fali elektromagnetycznej wynosi około 3 × 10 ^ 8 m / s ”. Tak więc po podłączeniu wartości „E”, „h” i lamda, jeśli otrzymamy wartość „c” w przybliżeniu równą 3 × 10 ^ 8 m / s ”, możemy powiedzieć, że fala jest możliwa. „c” = „E λ” / „h” = (1,99 × 10 ^ -18 „J” × 99,7 × 10 ^ -9 „m”) / (6,626 × 10 ^ -34 „J”) 3,0 × 10 ^ -8 „m / s” given Podane warunki są możliwe dla fali elektromagnetycznej. Czytaj więcej »

V ~~ 258km s ^ (- 1) E_k = 1 / 2mv ^ 2, gdzie: E_k = energia kinetyczna (J) m = masa (kg) v = prędkość (ms ^ (- 1)) v = sqrt ((2E_k ) / m) v = sqrt ((2 (1,10 * 10 ^ 42)) / (3,31 * 10 ^ 31)) v ~~ 2,58 * 10 ^ 5 ms ^ (- 1) (2,58 * 10 ^ 5) / 1000 = 258 km s ^ (- 1) Czytaj więcej »

T ~~ 0,13 s F = (mDeltav) / t, gdzie: F = siła wypadkowa (N) m = masa (kg) Deltav = zmiana prędkości (ms ^ (- 1)) t = czas (s) t = ( mDeltav) / F = (0,058 (62)) / 27 ~~ 0,13s Czytaj więcej »

Nmv Reakcja (siła) oferowana przez ścianę będzie równa szybkości zmiany pędu pocisków uderzających w ścianę. Stąd reakcja jest = frac {tekst {ostateczny moment} - tekst {początkowy momentum}} {tekst {czas}} = frak {N (m (0) -m (v))} {t} = { N} / t (-mv) = n (-mv) quad (N / t = n = tekst {liczba pocisków na sekundę}) = -nmv Reakcja oferowana przez ścianę w przeciwnym kierunku jest = nmv Czytaj więcej »

Około 2769 „ml” ~ 2,77 „L”. Zakładam, że nie ma zmiany temperatury. Następnie możemy użyć prawa Boyle'a, które stwierdza, że Pprop1 / V lub P_1V_1 = P_2V_2 Otrzymujemy więc: 1.8 „atm” * 2000 „mL” = 1.3 „atm” * V_2 V_2 = (1,8 koloru (czerwony) cancelcolor (czarny) „atm” * 2000 „ml”) / (1,3color (czerwony) cancelcolor (czarny) „atm”) ~~ 2769 „mL” Czytaj więcej »

Biorąc pod uwagę dwa niezależne prądy I_1 i I_2 z dwoma niezależnymi pętlami, mamy pętlę 1) E = R_1I_1 + R_1 (I_1-I_2) pętla 2) R_2I_2 + L kropka I_2 + R_1 (I_2-I_1) = 0 lub {(2R_1 I_1-R_1I_2 = E), (- R_1I_1 + (R_1 + R_2) I_2 + L kropka I_2 = 0):} Zastępując I_1 = (E-R_1I_2) / (2R_1) w drugim równaniu mamy E + (R_1 + 2R_2) I_2 + 2L kropka I_2 = 0 Rozwiązując to liniowe równanie różniczkowe mamy I_2 = C_0e ^ (- t / tau) + E / (R_1 + 2R_2) z tau = (2L) / (R_1 + 2R_2) Stała C_0 jest określana zgodnie z warunkami początkowymi . I_2 (0) = 0 tak 0 = C_0 + E / (R_1 + 2R_2) Zastępując C_0 mamy I_2 = E / (R_1 + 2R_2) Czytaj więcej »

Przy całkowicie elastycznej kolizji można założyć, że cała energia kinetyczna jest przenoszona z poruszającego się ciała do ciała w spoczynku. 1 / 2m_ "początkowy" v ^ 2 = 1 / 2m_ "inny" v_ "końcowy" ^ 2 1 / 2m (9) ^ 2 = 1/2 (2m) v_ "końcowy" ^ 2 81/2 = v_ "końcowy "^ 2 sqrt (81) / 2 = v_" final "v_" final "= 9 / sqrt (2) Teraz w całkowicie niesprężystej kolizji cała energia kinetyczna jest tracona, ale pęd jest przenoszony. Dlatego m_ "początkowy" v = m_ "końcowy" v_ "końcowy" 2m9 / sqrt (2) = m v_ "końcowy" 2 (9 Czytaj więcej »

Strzałka powinna ważyć około 17,9 g lub nieco mniej niż oryginalna strzałka, aby uzyskać taki sam wpływ na cel przesunięty o 3 cale dalej. Jak powiedziałeś, F = ma. Ale jedyną siłą względną na strzałkę w tym przypadku jest „tempo ramienia”, które pozostaje takie samo. Więc tutaj F jest stałą, co oznacza, że jeśli przyspieszenie strzałki musi wzrosnąć, masa m strzałki będzie musiała się zmniejszyć. Dla różnicy 3 cali ponad 77 cali wymagana zmiana przyspieszenia będzie minimalnie dodatnia, aby rzutka mogła wywierać taki sam wpływ, więc zmiana ciężaru rzutki będzie nieco mniejsza. Czytaj więcej »

3I i 5I Niech A = I i B = 4I Gdy dwie fale mają różnicę faz (2n + 1) pi, ninZZ, szczyt jednej fali znajduje się bezpośrednio nad korytem innej fali. Dlatego dochodzi do destrukcyjnych zakłóceń. Tak więc wielkość natężenia to abs (AB) = abs (I-4I) = abs (-3I) = 3I Jeśli jednak dwie fale mają różnicę faz 2npi, ninZZ, to szczyt jednej fali ustawia się w linii ze szczytem drugiego. I tak dochodzi do konstruktywnej interferencji, a intensywność staje się A + B = I + 4I = 5I Matt Comments Intensywność jest proporcjonalna do kwadratu amplitudy (IpropA ^ 2), więc jeśli fala I ma amplitudę A, wtedy fala 4I miałaby am Czytaj więcej »

V = 0,480 m.s ^ (- 1) w kierunku, w którym przemieszczał się linebacker. Kolizja jest nieelastyczna, gdy się sklejają. Pęd jest zachowany, energia kinetyczna nie. Wypracuj początkowy pęd, który będzie równy ostatecznemu pędowi i wykorzystaj go do rozwiązania prędkości końcowej. Początkowy moment. Lider i biegacz poruszają się w przeciwnych kierunkach… wybierz kierunek pozytywny. Przyjmę kierunek linebackera jako pozytywny (ma większą masę i prędkość, ale możesz przyjąć kierunek biegacza jako pozytywny, jeśli chcesz, po prostu spójny). Terminy: p_i, całkowity początkowy rozpęd; p_l, pęd linebackera; p_r, Czytaj więcej »

95 "km" / "hr" = 59,03 mph Kliknij ten link, aby zobaczyć, i miejmy nadzieję, zrozumiem, moją metodę osiągnięcia podobnej konwersji jednostek. http://socratic.org/questions/a-mile-is-5280-ft-long-1-ft-is-approxially-0-305-m-how-many-meters-are-there-i469538 W przypadku twojego pytania, rozwiążę go w następujący sposób: 95 cancel („km”) / „hr” * (0,6214 „mi”) / (1 anuluj („km”)) = 59,03 „mi” / „hr” = 59,03 mph # Mam nadzieję, że to pomoże, Steve Czytaj więcej »

Zobacz wyjaśnienie poniżej. Jeśli znamy kształt i położenie czoła fali w dowolnym momencie t, jesteśmy w stanie określić kształt i położenie nowego czoła fali w późniejszym czasie t + Deltat za pomocą zasady Huygens. Składa się z dwóch części: Każdy punkt czoła fali może być uważany za źródło wtórnych falek, które rozprzestrzeniają się w kierunku do przodu z prędkością równą prędkości propagacji fali. Nowe położenie czoła fali po pewnym okresie czasu można znaleźć, konstruując powierzchnię, która dotyka wszystkich drugorzędnych falek. Zasada ta może być zilustrowana za pomocą rysunku poka Czytaj więcej »

Prawo gazu doskonałego stwierdza, że PV = nRT. Prawo gazu idealnego podaje zależność między masą substancji, jej objętością, jej aktualną temperaturą, ilością moli substancji i ciśnieniem, w jakim się obecnie znajduje, za pomocą prostego równania. Moim zdaniem powiedziałbym, że mówi: Produkt ciśnienia i objętości substancji jest wprost proporcjonalny do iloczynu liczby moli i temperatury substancji. Dla symboli: P to ciśnienie (zwykle mierzone w „kPa”) V to objętość (zwykle mierzona w „L”) n to ilość moli R to stała gazu idealnego (zwykle używa się R = 8,314 * t „kPa” „mol” ^ - 1 „K” ^ - 1) T jest temperaturą (z Czytaj więcej »

Jest to standardowy problem „odległość = szybkość xx czas” Kluczem do tego problemu jest przemieszczanie się mikrofal z prędkością światła, około 2,99 xx 10 ^ 8 m / s. Tak więc, jeśli mikrofalówka jest skierowana na obiekt, a całkowity czas wymagany do odebrania echa (odbicia) jest dokładnie mierzony, odległość do obiektu można łatwo obliczyć. Czytaj więcej »

1.78-4.26i Obwód równoległy: Jeśli dwie rezystancje są równoległe, możemy zastąpić równoległą kombinację dwóch rezystancji pojedynczym równoważnym oporem, który jest równy stosunkowi iloczynu tych wartości rezystancji do sumy tych wartości rezystancji. Pojedynczy równoważny opór wykazuje ten sam wpływ co kombinacja równoległa. Oto dwie rezystancje: 1. wartość rezystora (R), 2. wartość reaktancji pojemnościowej (X_c). R = 12ohm X_c = -5ohms [ponieważ jest to pojęcie urojone] Z_e = (RxxX_c) / (R + X_c) [ponieważ jest to obwód równoległy] Z_e = (12xx (-5i)) / (1 Czytaj więcej »

313,287 kąt - 50,3 ohm. Całkowita impedancja obwodu szeregowego prądu przemiennego jest sumą fazową impedancji wszystkich elementów obwodu. Stosując odpowiednie formuły reaktancji dla wielkości, jak również prawidłowe kąty fazowe, otrzymujemy odpowiedź jak na szkicu: Uwaga: ten obwód jest ogólnie pojemnościowy (napięcie przewodów prądu), więc ma wiodący współczynnik mocy. Czytaj więcej »

Współczynnik załamania materiału jest stosunkiem, który porównuje prędkość światła w próżni (c = 3,00 x 10 ^ 8 m / s) do prędkości światła w danym medium. Można obliczyć, jeśli zna się prędkość światła w tym ośrodku, używając wzoru Gdy wskaźnik załamania światła wzrasta, ilość, jaką materiał ugina światło, wzrasta. Czytaj więcej »

Mikrofale i fale radiowe. Według BBC: „Mikrofale i fale radiowe są używane do komunikacji z satelitami. Mikrofale przechodzą bezpośrednio przez atmosferę i nadają się do komunikacji z odległymi satelitami geostacjonarnymi, podczas gdy fale radiowe nadają się do komunikacji z satelitami na niskiej orbicie”. Sprawdź link, wyglądał naprawdę przydatnie. Głównym powodem, dla którego wykorzystujemy fale radiowe i mikrofale, jest prawdopodobnie fakt, że mają one niską energię, ze względu na ich długie długości fal i niską częstotliwość - a zatem mają niską zdolność jonizującą na innych materiałach. To sprawia, że są on Czytaj więcej »

„proszę sprawdzić operacje matematyczne”. „Pocisk wykona ruch trójwymiarowy. Podczas gdy„ pocisk porusza się na wschód z poziomą składową „” prędkości, siła 2N przesuwa go w kierunku północnym ”. „Czas pocisku to:” t = (2 v_i sin (theta)) / g t = (2 * 200 * sin (30)) / (9,81) t = 20,39 sek. "Składowa pozioma prędkości początkowej:" v_x = v_i * cos 30 = 200 * cos 30 = 173,21 "" ms ^ -1 "zakres x:" = v_x * t = 173,21 * 20,39 = 3531,75 "" m "siła z 2N powoduje przyspieszenie w kierunku północnym. ” F = m * a 2 = 1 * aa = 2 ms ^ -2 "y_range:" 1/2 * a * Czytaj więcej »

Nie można uzyskać opublikowanego rozwiązania. Zdefiniujmy trójwymiarowy układ współrzędnych o początku znajdującym się na poziomie gruntu poniżej punktu rzutu. Pocisk ma trzy ruchy. Pionowo w górę hatz, Horizontal hatx i Southerly hat y. Ponieważ wszystkie trzy kierunki są względem siebie prostopadłe, każdy z nich można traktować oddzielnie. Ruch pionowy. Aby obliczyć czas lotu t, używamy wyrażenia kinematycznego s = s_0 + ut + 1 / 2at ^ 2 ........ (1) Biorąc g = 32 fts ^ -2, zauważając, że grawitacja działa w kierunek w dół, pamiętając, że gdy pocisk uderza o ziemię, jego wysokość wynosi z = 0, a wstaw Czytaj więcej »

Gdy uderzysz piłkę kijem, piłka uderza cię kijem. (Przynajmniej w kategoriach sił) Zgodnie z trzecim prawem Newtona, siła wywierana przez nietoperza uderzającego w piłkę będzie równa wielkości, ale przeciwna w kierunku siły wywieranej przez piłkę na kij. Ogólnie rzecz biorąc, twoje ramiona są sztywne, gdy uderzysz piłkę do przodu, więc nie poczujesz „odskoku” nietoperza. Ale jeśli rozluźnisz ramiona, poczujesz, że nietoperz zostaje „zastrzelony” w momencie bezpośrednio po uderzeniu w baseball - wszystko zgodnie z trzecim prawem Newtona. Czytaj więcej »

Prawo Lenza stwierdza, że jeśli indukowany prąd płynie, jego kierunek jest zawsze taki, że przeciwstawi się zmianie, która go spowodowała. Prawo Lenza jest zgodne z prawem zachowania pędu. Ilustruje to znaczenie, spójrzmy na prosty przykład: jeśli przesuniemy N magnesu prętowego w kierunku zamkniętej cewki, w cewce powstanie prąd indukowany z powodu indukcji EM. Jeśli indukowany prąd płynie tak, że tak wytworzony elektromagnes ma biegun południowy w kierunku N magnesu prętowego, magnes prętowy będzie przyciągany w kierunku cewki z coraz większym przyspieszeniem. W takim przypadku moglibyśmy zaprojektować maszynę Czytaj więcej »

Vec (E _ („Net”)) = 7.19xx10 ^ 4 * sqrt (2) j = 1.02xx10 ^ 5j Można to łatwo rozwiązać, jeśli najpierw skupimy się na fizyce. Więc co tu fizyka? Zobaczmy w lewym górnym rogu i prawym dolnym rogu kwadratu (q_2 i q_4). Oba ładunki są w równej odległości od środka, a więc pole netto w środku jest równoważne pojedynczemu ładowaniu q -10 ^ 8 C w prawym dolnym rogu. Podobne argumenty za q_1 i q_3 prowadzą do wniosku, że q_1 i q_3 mogą zostać zastąpione pojedynczym ładunkiem 10 ^ -8 C w prawym górnym rogu. Teraz określmy odległość separacji r. r = a / 2 sqrt (2); r ^ 2 = a ^ 2/2 Wielkość pola jest podawana prz Czytaj więcej »

| q | = Er ^ 2 / k = (1 N / C * 1 m ^ 2) /(8,99 AP109 N · m ^ 2 / C ^ 2) = 1,11 × 10 ^ (- 10) C Wielkość E pole spowodowane ładunkiem punktowym q w odległości r jest podane przez E = k | q | / r ^ 2, tutaj podano E "i" r, więc możemy rozwiązać wymagany ładunek, q: | q | = Er ^ 2 / k = (1 N / C * 1 m ^ 2) / (8,99 AP109 N · m ^ 2 / C ^ 2) = 1,11 × 10 ^ (- 10) C Czytaj więcej »

Ponieważ xi y są względem siebie prostopadłe, można je traktować niezależnie. Wiemy również, że vecF = -gradU: .x-składnik siły dwuwymiarowej to F_x = - (delU) / (delx) F_x = -del / (delx) [(5,90 Jm ^ -2) x ^ 2 ( 3,65 Jm ^ -3) y ^ 3] F_x = -11.80x składowa x przyspieszenia F_x = ma_x = -11.80x 0.0400a_x = -11.80x => a_x = -11.80 / 0.0400x => a_x = -295x At pożądany punkt a_x = -295xx0.24 a_x = -70.8 ms ^ -2 Podobnie składowa y siły F_y = -del / (dely) [(5,90 Jm ^ -2) x ^ 2 (3,65 Jm ^ -3) y ^ 3] F_y = 10.95y ^ 2 składnik y przyspieszenia F_y = ma_ = 10.95y ^ 2 0.0400a_y = 10.95y ^ 2 => a_y = 10.95 / 0.0400y ^ Czytaj więcej »

~~ 0.0338 „ms” ^ - 2 Na równiku punkt obraca się w okręgu o promieniu R ~~ 6400 „km” = 6,4 razy 10 ^ 6 m ”. Prędkość kątowa obrotu jest omega = (2 pi) / (1 „dzień”) = (2 ppi) / (24 piny 60 x 60 s)) = 7,27 raza 10 ^ -5 s ”^ - 1 Tak więc przyspieszenie dośrodkowe jest omega ^ 2R = (7,27 raza 10 ^ -5 s "^ - 1) ^ 2 razy 6,4 razy 10 ^ 6 m" = 0,0338 ms "^ - 2 Czytaj więcej »

„185 lb” ~~ „84,2 kg” Na to pytanie można odpowiedzieć za pomocą analizy wymiarowej. Związek między kilogramami a funtami wynosi „1 kg = 2,20 funta”. Daje nam to dwa współczynniki konwersacji: „1 kg” / „2,20 lb” i „2,20 lb” / „1 kg” Pomnóż podany wymiar („185 lb”) przez współczynnik konwersji z żądaną jednostką w liczniku. Spowoduje to anulowanie jednostki, którą chcemy przekonwertować. 185 "lb" xx (1 "kg") / (2,20 "lb") = "84,2 kg" zaokrąglone do trzech cyfr znaczących. Czytaj więcej »

S = 142,6 m. Po pierwsze, znajomość „czasu na lot” nie jest przydatna. Dwie prawa ruchu to: s = s_0 + v_0t + 1 / 2at ^ 2 i v = v_0 + at. Ale jeśli rozwiążesz układ dwóch równań, możesz znaleźć trzecie prawo naprawdę przydatne w tych przypadkach, w których nie masz czasu lub nie znalazłeś go. v ^ 2 = v_0 ^ 2 + 2aDeltas, w którym Delt to bieg kosmiczny. Możliwe jest rozłączenie ruchu parabolicznego w dwóch składowych ruchu, pionowym (ruch spowolniony) i poziomym (ruch jednolity). W tym ćwiczeniu potrzebujemy tylko certyfikatu. Składowa pionowa prędkości początkowej wynosi: v_ (0y) = v_0sin24 ° = Czytaj więcej »

Obiektyw ma większą moc, gdy zmniejsza się ogniskowa. Uznano to za sprzeczne z intuicją, aby mieć mniejszą liczbę mocniejszych soczewek. Stworzyli więc nową miarę: dioptria lub „moc” soczewki jest zdefiniowana jako odwrotność ogniskowej, lub: D = 1 / fz f w metrach lub D = 1000 / fz f w milimetrach. Odwrotność jest również prawdziwa: f = 1 / D lub f = 1000 / D, w zależności od użycia metrów lub mm. Obiektyw o „mocy” 1 dioptrii ma ogniskową: f = 1/1 = 1 m lub f = 1000/1 = 1000 mm Standardowy obiektyw aparatu 50 mm będzie miał „moc”: D = 1000 / 50 = 20 dioptrii. Czytaj więcej »

Teoretyczne: v = u + at, gdzie: v = prędkość końcowa (ms ^ -1) u = prędkość początkowa (ms ^ -1) a = przyspieszenie (ms ^ -2) t = czas (y) Weźmiemy = 9.81ms ^ -2 v = 0 + 16 (9.81) = 156,96ms ^ -1 ~~ 157ms ^ -1 Realistyczne: Prędkość będzie zależeć od kształtu obiektu i pola powierzchni (duża siła oporu lub mała siła oporu), wysokość, z której jest upuszczana (aby umożliwić upadek 16s), środowisko (różne media będą miały różne siły oporu dla tego samego obiektu), jak wysoki jest obiekt (wyżej, im mniejsza siła oporu, ale mniejsze przyspieszenie z powodu grawitacji). Czytaj więcej »

Moment bezwładności kuli stałej można obliczyć za pomocą wzoru: I = 2/5 mr ^ 2 Gdzie m jest masą kuli, a r jest promieniem. Wikipedia ma ładną listę momentów bezwładności dla różnych obiektów. Można zauważyć, że moment bezwładności jest bardzo różny dla kuli, która jest cienką powłoką i ma całą masę na zewnętrznej powierzchni. Moment bezwładności nadmuchiwanej piłki można obliczyć jak cienką powłokę. http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_moments_of_inertia Czytaj więcej »

„0,032 kg m” ^ 2 Moment bezwładności litej kuli wokół jej środka wynosi „I” = 2/5 „MR” ^ 2 „I” = 2/5 × „8 kg” × („0,1 m „) ^ 2 =„ 0,032 kg m ”^ 2 Czytaj więcej »

Końcowy pęd wynosi 6000 (kg * m) / s. Pęd jest zachowany. „Pęd całkowity przed”, P_ (ti) = „pęd całkowity po”, P_ (tf) P_ (ti) = M * u_1 + m * u_2 = (M + m) * v = P_ (tf) P_ (ti) = 1000 kg * 6,0 m / s + 200 kg * 0 = P_ (tf) 6000 kg * m / s + 0 = 1200 kg * V = P_ (tf) P_ (tf) = 6000 (kg * m) / s My może użyć tej linii, 6000 kg * m / s + 0 = 1200 kg * V = P_ (tf), aby rozwiązać V, prędkość kombinacji wieloryb / uszczelka. Ale pytanie nie wymaga tego. Tak więc obliczenie początkowego pędu daje nam ostateczny impuls - ponieważ muszą być równe. Mam nadzieję, że to pomoże, Steve Czytaj więcej »

„30 kg m / s” „Pęd = masa × prędkość = 10 kg × 3 m / s = 30 kg m / s” Czytaj więcej »