Fizyka

Prawo Newtona F_g = G · (M_s · M_p) / R ^ 2 gdzie M_s, M_p to masa Słońca i planety, G jest wartością stałą, a R jest odległością między Słońcem a Planetą. Prawo Keplera to T ^ 2 / R ^ 3 = stała K i T to okres trasowania na orbicie i ponownie R, odległość między Słońcem a Planetą. Wiemy, że siła wirowania jest podawana przez F_c = M_p · a = M_p (2pi / T) ^ 2 · R, gdzie a jest przyspieszeniem na orbicie Następnie łącząc oba wyrażenia T ^ 2 / R ^ 3 = (4pi ^ 2) / (GM_s ) Czytaj więcej »

1.46xx10 ^ 4N, zaokrąglone do dwóch miejsc po przecinku. Wiemy z rysunku podanego poniżej, że gdy obiekt spoczywa na płaszczyźnie nachylenia kąta theta z poziomem, siła normalna dostarczana przez powierzchnię nachylenia jest równa składowej costheta jego ciężaru, mg, i jest obliczana z wyrażenie F_n = mg cosθ mnemoniczny „n” reprezentuje „normalny”, który jest prostopadły do nachylenia. Dana theta = 8 ^ @,: .F_n = 1500xx9.81xx cos8 ^ @ => F_n = 1.46xx10 ^ 4N, zaokrąglona do dwóch miejsc po przecinku. Czytaj więcej »

Sqrt74 Dla dowolnego wektora A = (a_1, a_2, ...., a_n) w dowolnej skończonej n-wymiarowej przestrzeni wektorowej norma jest zdefiniowana następująco: || A || = sqrt (a_1 ^ 2 + a_2 ^ 2 + .... + a_n ^ 2). W tym konkretnym przypadku pracujemy w RR ^ 3 i otrzymujemy: || ((- 3, -1,8)) || = sqrt (3 ^ 2 + 1 ^ 2 + 8 ^ 2) = sqrt74. Czytaj więcej »

V = I * R lub inne formy ... Prawo Ohma opisuje związek między napięciem, prądem i oporem. Może być wyrażona w postaci: V = I * R, gdzie V jest napięciem (mierzonym w woltach), I prądem (mierzonym w amperach) i R oporem (mierzonym w omach). Jest to również widoczne w trójkącie VIR: który można odczytać jako: V = I * R I = V / R R = V / I Czytaj więcej »

Oś optyczna soczewki jest urojoną linią prostą, która przechodzi przez geometryczny środek soczewki łączącej dwa centra krzywizny powierzchni soczewki. Nazywany jest również główną osią soczewki. Jak pokazano na powyższym rysunku, R_1 i R_2 są środkami krzywizny dwóch powierzchni. Prosta łącząca te dwie to oś optyczna. Promień światła przemieszczający się wzdłuż tej osi jest prostopadły do powierzchni, a zatem jego ścieżka pozostaje niezrównoważona. Oś optyczna zakrzywionego lustra jest linią przechodzącą przez jego geometryczny środek i środek krzywizny. Czytaj więcej »

Różnica procentowa to różnica między dwiema wartościami podzielonymi przez średnią z dwóch wartości razy 100. Przyspieszenie spowodowane grawitacją na poziomie morza wynosi „9,78719 m / s” ^ 2. Przyspieszenie spowodowane grawitacją na szczycie Mount Everest wynosi „9.766322 m / s” ^ 2. http://www.physicsclassroom.com/class/1DKin/Lesson-5/Acceleration-of-Gravity Average = ("9,78719 m / s" ^ 2 + "9,766322 m / s" ^ 2 ") /" 2 "= „9,77676 m / s” ^ 2 Różnica procentowa = („9,78719 m / s” ^ 2 - „9,766322 m / s„ ^ 2 ”) -:„ 9,77676 m / s ”^ 2 x„ 100 ”=„ 0,21347% ” Czytaj więcej »

Funkcja falowa elektronu daje informację o elektronie w atomie. Funkcja falowa psi jest określona przez zestaw 3 liczb kwantowych, które powstają jako naturalna konsekwencja rozwiązania równania fali Schrödingera. Razem z spinową liczbą kwantową określa stan kwantowy elektronu w atomie. Funkcja falowa psi jest fizycznie nieistotna. Kwadrat funkcji falowej psi ^ 2 jest równy gęstości prawdopodobieństwa (prawdopodobieństwo na jednostkę objętości) znalezienia elektronu w punkcie. Zatem prawdopodobieństwo znalezienia elektronu w danym punkcie wynosi, delV * psi ^ 2. Dotyczy to nie tylko atomu wodoru, ale do Czytaj więcej »

Zasadniczo każde z równań kinematycznych działa, jeśli wiesz, kiedy użyć tego równania. Aby wystrzelić pocisk pod kątem, aby znaleźć czas, najpierw rozważ pierwszą połowę ruchu. Możesz skonfigurować tabelę, aby zorganizować to, co masz i co musisz wiedzieć, które równanie kinematyczne ma zostać użyte. Na przykład: dziecko kopie piłkę z początkową prędkością 15 m / s pod kątem 30 ^ o względem poziomu. Jak długa jest piłka w powietrzu? Możesz zacząć od tabeli givens. Na czas będziesz potrzebował składowej y prędkości. v_i rarr 15 * sin (30) = 7,5 m / s v_f rarr 0 m / s a rarr -9,8 m / s ^ 2 t rarr FIND D Czytaj więcej »

Rzut wektorowy jest <0,2,2>, projekcja skalarna to 2sqrt2. Zobacz poniżej. Biorąc pod uwagę veca = <0,1,3> i vecb = <0,4,4>, możemy znaleźć proj_ (vecb) veca, projekcję wektorową veca na vecb przy użyciu następującego wzoru: proj_ (vecb) veca = (( veca * vecb) / (| vecb |)) vecb / | vecb | Oznacza to, że iloczyn punktowy dwóch wektorów podzielony przez wielkość vecb pomnożony przez vecb podzielony przez jego wielkość. Druga wielkość jest wielkością wektorową, ponieważ dzielimy wektor przez skalar. Zauważ, że dzielimy vecb przez jego wielkość, aby uzyskać wektor jednostkowy (wektor o wielkości 1) Czytaj więcej »

W wielu przypadkach obserwujemy zmiany prędkości obiektu, ale nie wiemy, jak długo siła była wywierana. Impuls jest całką siły. To zmiana tempa. Jest to przydatne do przybliżania sił, gdy nie wiemy dokładnie, jak obiekty oddziaływały w zderzeniu. Przykład 1: jeśli podróżujesz samochodem w odległości 50 km / hw pewnym momencie i zatrzymasz się później, nie wiesz, ile siły użyto do zatrzymania samochodu. Jeśli naciśniesz lekko hamulce, zatrzymasz się na długi czas. Jeśli mocno wciśniesz hamulce, zatrzymasz się w bardzo krótkim czasie. Możesz obliczyć, jak zmienił się pęd. Moment zatrzymania zatrzymanego samoch Czytaj więcej »

Odpowiedź to = -7 / 11 〈-5,4, -5〉 Projekcja wektorowa vecb na veca to = (veca.vecb) / ( veca ) ^ 2veca Produkt kropki to veca.vecb = 〈2, -3,4〉. 〈- 5,4, -5〉 = (- 10-12-20) = - 42 Moduł veca wynosi = 〈-5,4, -5〉 = sqrt (25 + 16 +25) = sqrt66 Projekcja wektorowa to = -42 / 66 〈-5,4, -5〉 = -7 / 11 〈-5,4, -5〉 Czytaj więcej »

Odpowiedź brzmi = 34/41 〈3, -4,4〉 Projekcja wektorowa vecb na veca to = (veca.vecb) / ( veca ^ 2) veca Produkt kropki to veca.vecb = 〈2,3 , -7〉. 〈3, -4,4〉 = (6-12-28) = 34 Moduł veca wynosi = veca = 〈3, -4,4〉 = sqrt (9 + 16 + 16) = sqrt41 Projekcja wektorowa wynosi = 34/41 〈3, -4,4〉 Czytaj więcej »

Projekcja wektorowa jest = <2, 3, 1> Projekcja wektorowa vecb na veca to proj_ (veca) vecb = (veca.vecb) / (|| veca ||) ^ 2veca veca = <2,3,1> vecb = <3, 1,5> Produkt dot to veca.vecb = <3,1,5>. <2,3,1> = (3) * (2) + (1) * (3) + (5) * (1) = 6 + 3 + 5 = 14 Moduł veca = = || veca || = || <2,3,1> || = sqrt ((2) ^ 2 + (3) ^ 2 + (1) ^ 2) = sqrt14 Dlatego proj_ (veca) vecb = 14/14 <2, 3,1> Czytaj więcej »

Vec c = <24,47i, -40,79j, -16,32k> vec a = <32i, -38j, -12k> vec b = <18i, -30j, -12k> vec a * vec b = 18 * 32 + 38 * 30 + 12 * 12 = vec a * vec b = 576 + 1140 + 144 = 1860 | b | = sqrt (18 ^ 2 + 30 ^ 2 + 12 ^ 2) | b | = sqrt (324 + 900 +144) | b | = sqrt1368 vec c = (vec a * vec b) / (| b | * | b |) * vec b vec c = 1860 / (sqrt 1368 * sqrt 1368) <18i, -30j, - 12k> vec c = 1860/1368 <18i, -30j, -12k> vec c = <(1860 * 18i) / 1368, (-1860 * 30j) / 1368, (- 1860 * 12k) / 1368> vec c = <24,47i, -40,79j, -16,32k> Czytaj więcej »

Projekcja wynosi = <48 / 17,72 / 17, -48 / 17> Niech vecb = <3,2, -6> i veca = <- 2, -3,2> Rzut vecb na veca jest proj_ ( veca) vecb = (veca.vecb) / (|| veca || ^ 2) veca veca.vecb = <-2, -3,2>. <3,2, -6> = (-2) * (3) + (- 3) * (2) + (2) * (-6) = -6-6-12 = -24 || veca || = || <-2, -3,2> || = sqrt ((- 2) ^ 2 + (- 3) ^ 2 + (- 2) ^ 2) = sqrt (4 + 9 + 4) = sqrt17 Dlatego , proj_ (veca) vecb = (veca.vecb) / (|| veca || ^ 2) veca = -24 / 17 <-2, -3,2> Czytaj więcej »

Rzut wektorowy to <-69 / 41,92 / 41, -92 / 41>, projekcja skalarna to (-23sqrt (41)) / 41. Biorąc pod uwagę veca = (3i + 2j-6k) i vecb = (3i-4j + 4k), możemy znaleźć proj_ (vecb) veca, projekcję wektorową veca na vecb przy użyciu następującego wzoru: proj_ (vecb) veca = (( veca * vecb) / (| vecb |)) vecb / | vecb | Oznacza to, że iloczyn punktowy dwóch wektorów podzielony przez wielkość vecb pomnożony przez vecb podzielony przez jego wielkość. Druga wielkość jest wielkością wektorową, ponieważ dzielimy wektor przez skalar. Zauważ, że dzielimy vecb przez jego wielkość, aby uzyskać wektor jednostkowy (wektor Czytaj więcej »

Odpowiedź brzmi = 19 / (7sqrt14) (3i-j-2k) Niech veca = 〈3, -1, -2〉 i vecb = 〈3,2, -6〉 Wówczas projekcja wektorowa vecb na veca jest (veca .vecb) / ( veca vecb ) veca Produkt dot veca.vecb = 〈3, -1, -2〉. 〈3,2, -6〉 = 9-2 + 12 = 19 Modulus veca = sqrt (9 + 1 + 4) = sqrt14 Moduł vecb = sqrt (9 + 4 + 36) = sqrt49 = 7 rzut wynosi = 19 / (7sqrt14) 〈3, -1, -2〉 Czytaj więcej »

Projekcja wynosi = 5/41 <3, -4,4> Projekcja wektorowa vecb na veca to proj_ (veca) vecb = (veca.vecb) / (|| veca ||) ^ 2veca veca = <3, - 4,4> vecb = <3, -1, -2> Produkt kropki to veca.vecb = <3, -4,4>. <3, -1, -2> = (3) * (3) + (- 4) * (- 1) + (4) * (- 2) = 9 + 4-8 = 5 Moduł veca = = || veca || = || <3, -4,4> || = sqrt ((3) ^ 2 + (- 4) ^ 2 + (4) ^ 2) = sqrt41 Dlatego proj_ (veca) vecb = 5/41 <3, -4,4> Czytaj więcej »

Projekcja wektorowa wynosi <-28 / 9, -14 / 9,28 / 9>, projekcja skalarna wynosi 14/3. Biorąc pod uwagę veca = <-4, 0, 3> i vecb = <-2, -1,2>, możemy znaleźć proj_ (vecb) veca, projekcję wektorową veca na vecb przy użyciu następującego wzoru: proj_ (vecb) veca = ((veca * vecb) / (| vecb |)) vecb / | vecb | Oznacza to, że iloczyn punktowy dwóch wektorów podzielony przez wielkość vecb pomnożony przez vecb podzielony przez jego wielkość. Druga wielkość jest wielkością wektorową, ponieważ dzielimy wektor przez skalar. Zauważ, że dzielimy vecb przez jego wielkość, aby uzyskać wektor jednostkowy (wekto Czytaj więcej »

Projekcja wynosi = -7 / 33 <-5,4, -5> Projekcja wektorowa vecb na veca proj_ (veca) vecb = (veca.vecb) / (|| veca ||) veca Tutaj, vecb = <4 , 4,2> veca = <-5,4, -5> Produkt kropki to veca.vecb = <4,4,2>. <-5,4, -5> = (4 * -5) + (4 * 4) + (2 * -5) = -20 + 16-10 = -14 Moduł vecb to || veca || = sqrt ((- 5) ^ 2 + (4) ^ 2 + (- 5) ^ 2) = sqrt (66) Dlatego proj_ (veca) vecb = (- 14) / (66) * <- 5,4, -5> = -7 / 33 <-5,4, -5> Czytaj więcej »

Rzut wektorowy wynosi <-2 / 17, -2 / 17,14 / 17>, projekcja skalarna jest (-2sqrt (51)) / 17. Zobacz poniżej. Biorąc pod uwagę veca = (4i + 4j + 2k) i vecb = (i + j-7k), możemy znaleźć proj_ (vecb) veca, projekcję wektorową veca na vecb przy użyciu następującego wzoru: proj_ (vecb) veca = (( veca * vecb) / (| vecb |)) vecb / | vecb | Oznacza to, że iloczyn punktowy dwóch wektorów podzielony przez wielkość vecb pomnożony przez vecb podzielony przez jego wielkość. Druga wielkość jest wielkością wektorową, ponieważ dzielimy wektor przez skalar. Zauważ, że dzielimy vecb przez jego wielkość, aby uzyskać wektor j Czytaj więcej »

Projekcja wektorowa jest = -36 / sqrt62 <2, 3, -7> Projekcja wektorowa vecb na veca to proj_ (veca) vecb = (veca.vecb) / (|| veca ||) ^ 2veca veca = <2 , 3, -7> vecb = <8, 12,14> Produkt kropki to veca.vecb = <2,3, -7>. <8,12,14> = (2) * (8) + (3) * (12) + (- 7) * (14) = 16 + 36-84 = -36 Moduł veca = = || veca || = || <2,3, -7> || = sqrt ((2) ^ 2 + (3) ^ 2 + (- 7) ^ 2) = sqrt (4 + 9 + 49) = sqrt62 Dlatego proj_ (veca) vecb = -36 / sqrt62 <2, 3, -7> Czytaj więcej »

Projekcja jest = (32) / 41 * <3, -4,4> Projekcja wektorowa vecb na veca to proj_ (veca) vecb = (veca.vecb) / (| veca | ^ 2) veca Tutaj, veca = <3, -4,4> vecb = <8,12,14> Dlatego produkt kropkowany to veca.vecb = <3, -4,4>. <8,12,14> = 24-48 + 56 = 32 Moduł veca to | veca | = | <3, -4,4> | = sqrt (9 + 16 + 16) = sqrt41 Dlatego proj_ (veca) vecb = (32) / 41 * <3, -4,4> Czytaj więcej »

Proj_vec B vec A = <-7i + 3,5j + 3,5k> vec A = <-9i + j + 2k> vec B = <14i-7j-7k> proj_vec B vec A = (vec A * vec B) / || vec B || ^ 2 * vec B vec A * vec B = -9 * 14 -1 * 7 -2 * 7 vec A * vec B = -126-7-14 = -147 || vec B || ^ 2 = 14 ^ 2 + (- 7) ^ 2 + (- 7) ^ 2 = 196 + 49 + 49 = 294 proj_vec B vec A = -147 / 294 * <14i-7j-7k> proj_vec B vec A = <-7i + 3,5j + 3,5k> Czytaj więcej »

Proj_vec v vec u = (-15 / 11i-10 / 11j + 15 / 11k) Aby ułatwić odniesienie się do nich, nazwijmy pierwszy wektor vec u i drugi vec v. Chcemy projektu vec u na vec v: proj_vec v vec u = ((vec u * vec v) / || vec v || ^ 2) * vec v Oznacza to, że projekcja wektora vec u na wektor vec v jest produktem iloczynowym dwa wektory podzielone przez kwadrat długości vec v razy wektor vec v.Zauważ, że kawałek wewnątrz nawiasów jest skalarem, który mówi nam, jak daleko w kierunku vec v projekcja sięga. Po pierwsze, znajdźmy długość vec v: || vec v || = sqrt (3 ^ 2 + 2 ^ 2 + (- 3) ^ 2) = sqrt22 Ale zauważmy, że w wyrażeniu Czytaj więcej »

Projekcja jest = -2 / 3veci-4 / 9vecj + 2 / 3veck Projekcja wektorowa vecb na veca jest proj_ (veca) vecb = (veca.vecb) / (| veca |) ^ 2 veca Tutaj veca = <3, 2, -3> vecb = <-1,1,1> Produkt kropki to veca.vecb = <3,2, -3>. <-1,1,1> = -3 + 2-3 = -4 Maghitude veca to | veca | = | <3,2, -3> | = sqrt (9 + 4 + 9) = sqrt18 Dlatego proj_ (veca) vecb = -4 / 18 <3,2, -3> = -2 / 9 <3,2, -3> = <-2/3 , -4/9, 2/3> = -2 / 3veci-4 / 9vecj + 2 / 3veck Czytaj więcej »

Brak projekcji, ponieważ wektory są prostopadłe. Niech vecb = <-1,1,1> i veca = <1, -2,3> Projekcja wektorowa vecb nad veca to = (veca.vecb) / (|| veca || ^ 2) * veca Kropka produktem jest veca.vecb = <- 1,1,1>. <1, -2,3> = (- 1 * 1) + (1 * -2) + (1 * 3) = -1-2 + 3 = 0 Wektory veca i vecb są prostopadłe. Nie ma więc żadnej projekcji. Czytaj więcej »

Rzut wektora a na wektor b jest podany przez proj_a b = (a * b) / absa ^ 2 * a Stąd Iloczyn a = (- 1,1,1) i b = (1, -1, 1) jest a * b = -1-1 + 1 = -1 Wielkość a wynosi absa = sqrt (-1 ^ 2 + 1 ^ 2 + 1 ^ 2) = sqrt3 Stąd rzut jest proj_a b = -1 / 3 * (- 1,1,1) = (- 1 / 3,1 / 3,1 / 3) = 1/3 * (- i + j + k) Czytaj więcej »

Zobacz poniżej: Wiemy, że wykonana praca (W) jest wprost proporcjonalna do siły przyłożonej (F) do obiektu, aby przemieścić się do przemieszczenia (s). Otrzymujemy to, W = F * s Ale wiemy, że energia (E) jest równa wykonanej pracy (W). Dlatego E = F * s Now, jeśli zastosowana zostanie siła (F), występuje niewielka zmiana przemieszczenia (ds) i energii (dE). Otrzymujemy to, dE = F * ds Wiemy, że energia (E) jest całką siły (F) i przemieszczenia (s). Otrzymujemy więc, E = int F * ds --- (1) Teraz wiemy, że siła (F) jest szybkością zmiany pędu (p). Tak więc, F = d / dt (p) F = d / dt (m * v) dlatego F = m * d / dt (v) -- Czytaj więcej »

Kwantowa teoria światła opiera się na podwójnej interpretacji cząstki falowej, ponieważ jest obowiązkiem dowodów doświadczalnych. W rzeczywistości światło pokazuje zarówno znaki fal, jak i cząstek w zależności od trybu obserwacji, który możemy zastosować. Jeśli pozwolisz na interakcję światła z układem optycznym jako lustrem, zareaguje jako zwykła fala z odbiciami, rifrakcjami i tak dalej. I odwrotnie, jeśli pozwolisz na interakcję światła z zewnętrznymi elektronami związanymi z atomem, mogą one zostać wypchnięte ze swoich orbitali, jak w procesie kolizji „kule” (efekty fotoelektryczne). Czytaj więcej »

960,4 J Formuła energii kinetycznej wynosi 1 / 2mv ^ 2, gdzie m jest masą, a v jest prędkością. Oznacza to po prostu, że masa m poruszająca się z prędkością v ma energię kinetyczną 1 / 2mv ^ 2. Znamy masę, więc znajdźmy prędkość. Podano, że spadał przez dwie sekundy. Tak więc jego prędkość = a razy t. W tym przypadku przyspieszenie jest spowodowane grawitacją, a zatem przyspieszenie wynosi 9,8 metra na sekundę do kwadratu. Podłączając je do równania, jeśli spadało przez 2 sekundy, to jego prędkość wynosi 9,8 razy 2 = 19,6 metrów na sekundę Teraz, ponieważ mamy prędkość, możemy znaleźć energię kinetyczną, po prost Czytaj więcej »

Wyjście promieniowania to ilość światła emitowanego przez obszar powierzchni promieniującego ciała. Innymi słowy, jest to strumień promieniowania na powierzchni promieniującej. Jednostki SI to Watts / metr ^ 2. Wyjście promieniowania jest powszechnie używane w astronomii, gdy mówi się o gwiazdach. Można to określić za pomocą równania Stefana-Boltzmanna; R = sigma T ^ 4, gdzie sigma jest stałą Stefana-Boltzmanna, równą 5,67 xx 10 ^ -8 W m ^ -2 K ^ -4, a T jest temperaturą emitującego ciała w kelwinach. Dla Słońca, T = 5777 K, wyjście promieniowania jest; R = (5,67 xx 10 ^ -8) (5,777) ^ 4 = 3,58 xx 10 ^ 8 W m Czytaj więcej »

47,2 "m" Użyj pionowej składowej ruchu, aby uzyskać czas lotu: s = 1/2 "g" t ^ 2: .t ^ 2 = (2s) / g = (2xx1,5) / (9,8) = 0.306: .t = sqrt (0.306) = 0.55 "s" Pozioma składowa prędkości jest stała, więc: s = vxxt = 85.3xx0.55 = 47.2 "m" Czytaj więcej »

Zobacz wyjaśnienie. Jeśli obiekt znajduje się w równowadze, obiekt spoczywa na czymś. Cokolwiek spoczywa na obiekcie, wywiera siłę reakcji równą wielkości, ale przeciwną w kierunku siły grawitacji. Jeśli obiekt nie znajduje się w równowadze, reakcją jest przyspieszenie obiektu w kierunku siły grawitacji. Wielkość jest równa sile grawitacji podzielonej przez masę obiektu. Czytaj więcej »

W zderzeniach sprężystych energia kinetyczna jest zachowana. W prawdziwym życiu prawdziwie elastyczne zderzenia mają miejsce tylko wtedy, gdy nie ma kontaktu. Kule bilardowe są prawie elastyczne, ale dokładny pomiar wykazałby utratę pewnej energii kinetycznej. Jedyne zderzenia, które kwalifikują się jako prawdziwie elastyczne, oddziaływałyby z bliskimi trzaskami ciał, w których występuje przyciąganie grawitacyjne, przyciąganie z powodu ładunku lub magnetyzmu, lub odpychanie z powodu ładunku lub magnetyzmu. Mam nadzieję, że to pomoże, Steve Czytaj więcej »

Pływalność to równowaga między dwiema gęstościami. Gęstość względna dwóch obiektów lub związków określa ilość obserwowanej „wyporności”. Może to być bezpośredni wpływ rzeczy niemieszalnych (lamp lawy, skał w wodzie) lub względnego efektu objętościowego, takiego jak łodzie. Jedno ulubione ćwiczenie: jeśli mężczyzna jest w łodzi wypełnionej dużymi skałami unoszącymi się na jeziorze, a on rzuca wszystkie skały za burtę do jeziora, czy poziom jeziora wzrasta, maleje lub pozostaje taki sam? Prawidłowa odpowiedź jest przykładem wzajemnej zależności gęstości i objętości oraz tego, jak mogą wpływać na wyporność Czytaj więcej »

Druga zasada termodynamiki - ENTROPY Po pierwsze, definicje entropii są różne. Niektóre definicje mówią, że druga zasada termodynamiki (entropia) wymaga, aby silnik cieplny oddał trochę energii w niższej temperaturze w celu wykonania pracy. Inni definiują entropię jako miarę niedostępności energii systemu do pracy. Jeszcze inni twierdzą, że entropia jest miarą nieporządku; im wyższa entropia, tym większe zaburzenie systemu. Jak widać, entropia oznacza wiele rzeczy dla wielu różnych ludzi. Ostatnim sposobem myślenia o entropii, w każdym razie moim sposobem, jest przypadkowe zaburzenie, które czasami Czytaj więcej »

V = omegaR Prędkość liniowa v jest równa prędkości kątowej omega razy promień od środka ruchu R. Możemy wyprowadzić tę zależność z równania długości fali S = thetaR, gdzie theta jest mierzona w radianach. Zacznij od S = thetaR Weź pochodną w odniesieniu do czasu po obu stronach d S / „dt” = d theta / „dt” R d S / „dt” to prędkość liniowa, a d theta / „dt” to prędkość kątowa Więc my Zostało z: v = omegaR Czytaj więcej »

Głośność jest zwykle mierzona w decybelach, „dB”. W tych jednostkach zależność to L_I = 10log (I / I_0), gdzie L_I to poziom natężenia dźwięku w odniesieniu do wartości odniesienia, I to intensywność dźwięku, a I_0 to intensywność odniesienia (zwykle w powietrzu). I_0 = "1 pW / m" ^ 2 (pikowaty na metry do kwadratu) To zasadniczo mówi ci, że postrzegamy coś jako bycie głośnym w sposób względny. Jeśli jest dużo szumów w tle, utwór w radiu samochodowym będzie wydawał się cichy, nawet jeśli głośność jest normalna. W całkowicie cichym pokoju ktoś upuszczający szpilkę jest zauważalnie głośny, nawet Czytaj więcej »

Jeśli obiekt A porusza się z prędkością vecv "" _ A i obiektem B z vecv "" _ B, to prędkość A w odniesieniu do B (obserwowana przez obserwatora B) jest, vecv "" _ (AB) = vecv "" _ A - vecv "" _ B.Jako przykład rozważmy ruch liniowy dla uproszczenia i załóżmy, że nasze obserwacje w jednym wymiarze zachowują się dla dwóch i trzech wymiarów. (Używając notacji wektorowej, okazuje się, że tak jest.) Dwa samochody A i B poruszające się z prędkościami v "" _ A i v "" _ B. Prędkość A obserwowana przez osobę siedzącą w samochodzie B jest wtedy natu Czytaj więcej »

Prosta odpowiedź brzmi „białe” światło, ale to zależy… Jednym z moich ulubionych pytań, aby zakłopotać tych, którzy znają fizykę, jest „Dlaczego czerwone światło i zielone światło dają żółte światło?” Rzecz w tym, że czyste żółte światło ma częstotliwość pomiędzy światłem czerwonym a zielonym. Jak więc dłuższe i krótsze fale mogą w jakiś sposób łączyć się ze sobą? Oni nie. Wpływ na nasze oczy kombinacji czystej czerwieni i czystego zielonego światła jest podobny do efektu czystego żółtego światła. Odnośnie do bieżącego pytania: Jeśli wszystkie kolory widma widzialnego zostaną połączone w odpow Czytaj więcej »

Równowaga termodynamiczna jest stanem koncepcyjnym, w którym układ (y) są tego samego ciepła przez cały czas i żadne ciepło nie jest przenoszone w ogóle. kiedy istnieje jakakolwiek różnica w cieple, ciepło będzie płynąć z cieplejszego regionu do chłodniejszego regionu. Gdy 2 systemy połączone ze ścianą, która jest przepuszczalna tylko dla ciepła i nie występuje w ogóle przepływ ciepła między nimi, wówczas znajdują się w równowadze termicznej. To samo dotyczy większej liczby systemów. Gdy sam układ znajduje się w równowadze termicznej, ciepło jest takie samo w całym: tempera Czytaj więcej »

O ile wiem, model atomowy Rutherforda mówi, że atomy mają centrum (jądro) o skoncentrowanym ładunku dodatnim, a to centrum jest bardzo małe w porównaniu z rzeczywistym rozmiarem atomu. Z drugiej strony elektrony krążą wokół tego jądra, uzupełniając model atomu. Może się to wydawać oczywiste (widzimy to w większości podstawowych podręczników). Wcześniej J.J Thomson zaproponował swój własny model atomowy: atom jest wykonany z dodatniej sfery z elektronami w nim. Godny podziwu, ale wciąż jest to wadliwy model. Rutherforda to ulepszenie. Problem polega na tym, że atomy emitują i pochłaniają pewne długo Czytaj więcej »

Moc mierzona jest w watach. Wat to moc potrzebna do wykonania jednego dżula pracy w ciągu jednej sekundy. Można go znaleźć za pomocą wzoru P = W / t. (W tym wzorze W oznacza „pracę”). Duże ilości energii można mierzyć w kilowatach (1 kW = 1 razy 10 ^ 3 W), megawaty (1 MW = 1 razy 10 ^ 6 W), lub gigawaty (1 GW = 1 razy 10 ^ 9 W). Wat nazwano na cześć Jamesa Watt'a, który wynalazł starszą jednostkę mocy: moc. Czytaj więcej »

Będzie to standardowy wykres x-y w 1. kwadrancie. Maksymalna wartość na osi y będzie ilością materiału, od którego zaczynasz. Powiedzmy, że około 10 kg substancji ma okres półtrwania wynoszący jedną godzinę. Twoja maksymalna wartość osi Y to 10 kg. Wtedy twoją osią x będzie czas. Po 1 godzinie punkt x, y wyniesie (5,1), co odpowiada 5 kg i 1 godzinie. Będziesz mieć tylko 5 kg substancji, ponieważ jej 1/2 ulegnie rozkładowi w ciągu pierwszej godziny. Po 2 godzinach będziesz miał połowę 5 kg, czyli 2,5 kg, więc twój x, y punkt będzie (2,5,2). Po prostu kontynuuj proces. Otrzymasz wykładniczo malejącą krzywą. Czytaj więcej »

Coulomby Jednostką ładunku „SI” jest kulomb i jest on oznaczony przez „C”. Jeden kulomb jest ładunkiem transportowanym przez stały prąd wynoszący jedną amper na sekundę. Jeden kulomb to całkowity ładunek około 6.242 * 10 ^ 18 protonów. Źródło: http://en.wikipedia.org/wiki/Coulomb Czytaj więcej »

Pole elektryczne w przewodzie, naładowanym lub innym, wynosi zero (przynajmniej w przypadku statycznym). Zauważ, że w przewodniku płynie niezerowe pole elektryczne. Dyrygent ma przenośne nośniki ładunku - to przecież to, co czyni go przewodnikiem. W rezultacie, nawet jeśli pole elektryczne jest ustawione wewnątrz przewodnika, nośniki ładunku poruszają się w odpowiedzi. Jeśli, jak w większości przypadków, nośniki są elektronami, poruszają się na polu. Spowoduje to rozdzielenie ładunku, powodując powstanie pola licznika. Dopóki oryginalne pole jest większe niż przeciwne pole, elektrony będą się poruszać, zwiększają Czytaj więcej »

Kiedy jeden obiekt orbituje inny z powodu grawitacji (tj. Planeta wokół Słońca), mówimy, że siła dośrodkowa jest poruszana siłą grawitacji: (mv ^ 2) / r = (GMm) / r ^ 2 v ^ 2 / r = (GM) / r ^ 2 v = (2pir) / t (4pi ^ 2r ^ 2) / (2rt ^ 2) = (GM) / r ^ 2 t ^ 2 = (2pi ^ 2r ^ 3) / (GM ) t = sqrt ((2pi ^ 2r ^ 3) / (GM)) Wzrost masy ciała na orbicie powoduje spadek w okresie obiegu. Czytaj więcej »

T ~~ 0,0013 sekund 4 = 8 sekund 124pi t 4/8 = sin 124 pi t sin ^ -1 (1/2) = 124 pi t 124 pi t = pi / 6 + 2 pin lub 124 pi t = (5pi) / 6 + 2pin t = (pi / 6 + 2 pin) / (124pi) lub t = ((5pi) / 6 + 2 pin) / (124 pi) t = (pi / 6 + 2 pin) * 1 / (124pi) lub t = ((5pi) / 6 + 2pin) * 1 / (124 pi) t = 1/744 +1/62 n lub t = 5/744 +1/62 n gdzie n = 0, + - 1, + - 2 , + - 3, ...Ponieważ czas jest pozytywny, szukamy pierwszej pozytywnej odpowiedzi. Wybierz więc wartości n i podłącz je do dwóch równań. n = 0, t ~~ 0,0013 lub t ~~ .00672 Zauważ, że jeśli wybierzemy n = -1, to otrzymamy dwie odpowiedzi negatywne, a jeśli wybierze Czytaj więcej »

Zakres intensywności dźwięku, który ludzie mogą wykryć, jest tak duży (obejmuje 13 rzędów wielkości). Natężenie najsłabszego dźwięku, który jest słyszalny, nazywa się progiem słuchu. Ma on intensywność około 1 x 10 {- 12} Wm ^ {- 2}. Ponieważ trudno jest uzyskać intuicję dla liczb w tak dużym zakresie, pożądane jest, abyśmy wymyślili skalę do pomiaru natężenia dźwięku mieszczącego się w zakresie 0 i 100. Taki jest cel skali decybeli (dB). Ponieważ logarytm ma właściwość przyjmowania dużej liczby i zwracania małej liczby, skala dB opiera się na skalowaniu logarytmicznym. Skala ta jest zdefiniowana tak, że pr& Czytaj więcej »

4,187 kJ / kgK, 2,108 kJ / kgK, 1,996 kJ / kgK odpowiednio dla wody, lodu i pary wodnej. Pojemność cieplna właściwa lub ilość ciepła potrzebna do podniesienia temperatury określonej substancji w określonej postaci o jeden stopień Celsjusza, dla wody wynosi 4,187 kJ / kgK, dla lodu 2,108 kJ / kgK, a dla pary wodnej (pary wodnej) 1,996 kJ / kgK. Sprawdź to pokrewne pytanie Sokratejczyków dotyczące sposobu obliczania pojemności właściwej ciepła. Czytaj więcej »

Musimy pamiętać, że styropian jest marką. W rzeczywistości jest to polistyren związku chemicznego. Znaleziono różne wartości pojemności właściwej ciepła. Są one wymienione poniżej. „” (cal // g ° C) „” (J // kg K) Styropian ”„ 0,27 ”„ 1131 Odniesienie 1. ”„ (J.mol ^ -1.K ^ -1) Polistyren ”” 126,5 ± 0,6 Odniesienie 2. Masa molowa polistyrenu przyjęta jako 104,15 g Przy tym zalecana wartość polistyrenu dochodzi do około 125 (J // kg K) Można użyć jednej z powyższych wartości w zależności od pożądanej dokładności. Moją preferencją byłaby wartość podana dla polistyrenu w punkcie odniesienia 2. Czytaj więcej »

Podane, d = 125 "km" * (10 ^ 3 "m") / "km" około 1,25 * 10 ^ 5 "m" t = 2 "h" * (3600 "s") / "h" około 7,2 * 10 ^ 3 "s" Przypomnij, słupki = d / t Stąd słupki = d / t ok. (17,4 "m") / "s" to średnia prędkość samochodu. Aby obliczyć prędkość, musisz dostarczyć nam przemieszczenie samochodu. Czytaj więcej »

2,693 m / s Odległość między 2 danymi 3-wymiarowymi punktami można znaleźć w normalnej metodzie euklidesowej w RR ^ 3 w następujący sposób: x = d ((1, -2,3); (- 5,6,7 )) = sqrt ((1 - (- 5)) ^ 2 + (- 2-6) ^ 2 + (3-7) ^ 2) = sqrt (36 + 64 + 16 = sqrt116m, (zakładając, że jednostki SI są użyty) Dlatego prędkość obiektu z definicji byłaby szybkością zmiany odległości podaną przez v = x / t = sqrt116 / 4 = 2.693 m // s. Czytaj więcej »

V = sqrt 10 "odległość między dwoma punktami jest podana jako:" x = sqrt (Delta x ^ 2 + Delta y ^ 2 + Delta z ^ 2 Delta x = x_2-x_1 = -3 + 1 = -2 Delta y = y_2 -y_1 = 4-7 = -3 Delta z = z_2-z_1 = -3-2 = -5 x = sqrt ((- 2) ^ 2 (-3) ^ 2 + (- 5) ^ 2) x = sqrt (4 + 9 + 25) x = sqrt40 v = x / tv = sqrt 40/2 v = sqrt (4 * 10) / 2 = 2 * sqrt 10/2 v = sqrt 10 Czytaj więcej »

1,41 „jednostek” „/ s” Aby uzyskać odległość między 2 punktami w przestrzeni 3D, efektywnie używaj Pythagorasa w 2 D (x.y), a następnie zastosuj ten wynik do 3D (x, y, z). Pozwala wywołać P = (- 2,1,2) i Q = (- 3,0,6) Następnie d (P, Q) = stackrel (rarr) (PQ) = sqrt ((- 2 + 3) ^ 2 + (1-0) ^ 2 + (2-6) ^ 2) = sqrt (18) = 4,24: .v = 4,24 / 3 = 1,41 "jednostek / s" Czytaj więcej »

Prędkość obiektu = „odległość” / „czas” = 3,037 „jednostki / s” - jeśli weźmiesz dwa punkty jako standardowe wektory postaci, odległość między nimi będzie wielkością wektora ich różnicy. Więc weź vecA = <- 2,1,2>, vecB = <- 3,0, -7> vec (AB) = <- 1,1,9> | AB | = sqrt (-1 ^ 2 + 1 ^ 2 + 9 ^ 2) | AB | = sqrt (83) = 9.110 „odległość” = 9,110 Prędkość obiektu = „odległość” / „czas” = 9,110 / 3 = 3,037 „jednostki / s” Czytaj więcej »

Prędkość = odległość / czas rArr S = d / t Tutaj odległość między dwoma punktami wynosi d = sqrt ((- 2 + 1) ^ 2 + (- 5-4) ^ 2 + (1-3) ^ 2) jednostek rArr d = sqrt (1 + 81 + 4) jednostek rArr d = 9,27 jednostek:. S = d / t rArr S = 9,27 / 2 = 4,635 jednostek / s Czytaj więcej »

Prędkość obiektu wynosi 7,52525 (nieznanych) jednostek odległości na sekundę. Ostrzeżenie! Jest to tylko częściowe rozwiązanie, ponieważ jednostki odległości nie zostały wskazane w opisie problemu. Definicja prędkości wynosi s = d / t, gdzie s jest prędkością, d jest odległością, jaką obiekt pokonuje w danym okresie czasu, t. Chcemy rozwiązać dla s. Dostaliśmy t. Możemy obliczyć d. W tym przypadku d oznacza odległość między dwoma punktami w przestrzeni trójwymiarowej, (4, -2, 2) i (-3, 8, -7). Zrobimy to za pomocą twierdzenia Pitagorasa. d = sqrt ((4 - (- 3)) ^ 2 + (- 2 + 8) ^ 2 + (2 - (- 7)) ^ 2) d = sqrt (230) d = 1 Czytaj więcej »

Odpowiedzią byłaby odległość między dwoma punktami (lub wektorami) podzielonymi przez czas. Powinieneś więc otrzymać (sqrt (230)) / 3 jednostki na sekundę. Aby uzyskać odległość między dwoma punktami (lub wektorami), wystarczy użyć wzoru odległości d = sqrt (x ^ 2 + y ^ 2 + z ^ 2) na różnicy między dwoma podanymi punktami. tj. (x, y, z) = (-3-4, 8 - (- 2), - 7-2) = (-7,10, -9) (uwaga: nie ma znaczenia, w którą stronę odejmujemy punkty, ponieważ formuła używa kwadratów, a tym samym eliminuje wszelkie negatywne znaki Możemy zrobić punkt A - punkt B lub punkt B - punkt A) Teraz stosując formułę odległości otrzy Czytaj więcej »

Prędkość wynosi = 7,31 ms ^ -1 Prędkość wynosi v = d / t Odległość wynosi d = sqrt ((9 - (- 4)) ^ 2+ (3-6) ^ 2 + (7-1) ^ 2 ) = sqrt (13 ^ 2 + 3 ^ 2 + 6 ^ 2) = sqrt (214) = 14,63 m Prędkość wynosi v = 14,63 / 2 = 7,31 ms ^ -1 Czytaj więcej »

2,35 m / s, aby obliczyć prędkość, musisz znać odległość, którą przypuszczam w linii prostej i metrach. Możesz obliczyć odległość za pomocą twierdzenia Pigagory w przestrzeni: d = sqrt (DeltaX ^ 2 + Delta Y ^ 2 + Deltaz ^ 2) = sqrt (3 ^ 2 + (- 2) ^ 2 + (-3) ^ 2 ) = sqrt (22) = 4,7 mv = (delt) / (deltat) = (4,7 m) / (2s) = 2,35 m / s Czytaj więcej »

Prędkość v = 2.81ms ^ -1 Cóż, najpierw musimy znaleźć przemieszczenie obiektu. Punktem początkowym jest (4, -7,1), a ostatni punkt to (-1,9,3). Aby znaleźć najmniejsze przemieszczenie, używamy wzoru s = sqrt {(x_2-x_1) ^ 2 + (y_2-y_1) ^ 2 + (z_2-z_1) ^ 2} Biorąc początkowe punkty jako x_1 i tak dalej, z końcowymi punktami jako innymi, znajdujemy s = 16,88m Teraz łączny czas potrzebny na to tranzyt wynosi 6s Prędkość obiektu w tym tranzycie wynosiłaby 16,88 / 6 = 2,81ms ^ -1 Czytaj więcej »

V ~ = 2,97m / s "Odległość między dwoma punktami jest równa:" s = sqrt (Delta x ^ 2 + Delta y ^ 2 + Delta z ^ 2) s = sqrt (11² + (- 2) ^ 2 + 4 ^ 2) s = sqrt (121 + 4 + 16) s = sqrt 141 = 11,87m v = s / tv = (11,87) / 4 v ~ = 2,97 m / s Czytaj więcej »

V ~ = 4,76 m / s P_1 = (x_1, y_1, z_1) P_2 = (x_2, y_2, z_2) Delta x = x_2-x_1 Delta y = y_2-y_1 Delta z = z_2-z_1 „odległość między dwoma punktami wynosi podane przez: "Delta s = sqrt (Delta x ^ 2 + Delta y ^ 2 + Delta z ^ 2) Delta s = sqrt (11 ^ 2 + (- 4) ^ 2 + 15 ^ 2) = sqrt (121 + 16 +225) Delta s = sqrt362 Delta s ~ = 19,03 m v = (Delta s) / (Delta t) v = (19,03) / 4 v ~ = 4,76 m / s Czytaj więcej »

Prędkość wynosi = 2,32ms ^ -1 Odległość między punktami A = (x_A, y_A, z_A) i punktem B = (x_B, y_B, z_B) wynosi AB = sqrt ((x_B-x_A) ^ 2 + (y_B -y_A) ^ 2 + (z_B-z_A) ^ 2) dt = sqrt ((- 1-6) ^ 2 + (- 2 + 3) ^ 2 + (7-1) ^ 2) = sqrt (7 ^ 2 + 1 ^ 2 + 6 ^ 2) = sqrt (49 + 1 + 36) = sqrt86 = 9,27 m Prędkość wynosi v = d / t = 9,27 / 4 = 2,32 ms ^ -1 Czytaj więcej »

„speed” = sqrt (26) /2~~2.55 „units” ^ - 1 Let. a = (7,1,6) i b = (4, -3,7) Następnie: bbvec (ab) = b-a = (- 3, -4,1) Musimy znaleźć wielkość tego. Daje to wzór odległości. || bb (ab) || = sqrt ((- 3) ^ 2 + (- 4) ^ 2 + (1) ^ 2) = sqrt (26) „prędkość” = „odległość” / „czas” „prędkość” = sqrt (26) /2~~2.55 "jednostki" ^ - 1 Czytaj więcej »

S = d / t = (13,45 m) / (4 s) = 3,36 ms ^ -1 Najpierw znajdź odległość między punktami, zakładając, że odległości są w metrach: r = sqrt ((x_2-x_1) ^ 2 + (y_2-y_1 ) ^ 2 + (z_2-z_1) ^ 2) = sqrt (((- 2) -7) ^ 2 + (4 - (- 4)) ^ 2+ (9-3) ^ 2) = sqrt (-9 ^ 2 + 8 ^ 2 + 6 ^ 2) = sqrt (81 + 64 + 36) = sqrt181 ~~ 13,45 m Wtedy prędkość jest tylko odległością podzieloną przez czas: s = d / t = 13,45 / 4 = 3,36 ms ^ -1 Czytaj więcej »

Prędkość to odległość w czasie. Znamy czas. Odległość można znaleźć za pomocą twierdzenia Pitagorasa: Delta s ^ 2 = Delta x ^ 2 + Delta y ^ 2 + Delta z ^ 2 Delta s ^ 2 = (-1 - 7) ^ 2 + (4 + 8) ^ 2 + (-2 - 1) ^ 2 Delta s ^ 2 = 8 ^ 2 + 12 ^ 2 + 3 ^ 2 = 64 + 144 + 9 = 217 Delta s = sqrt (217) ok. 14,73 Dlatego też v = s / t = 14,73 / 2 = 7,36 Uwaga na temat jednostek: ponieważ odległość nie ma jednostek, ale czas się zmienia, technicznie jednostki prędkości byłyby odwrotne sekundy, ale to nie ma sensu. Jestem pewien, że w kontekście twojej klasy będą pewne jednostki, które mają sens. Czytaj więcej »

V ~ = 8,02 m / s ”1- musimy znaleźć odległość między punktem (7, -8,1)„ ”a (-1,4, -6)„ Delta s = sqrt ((- 1- 7) ^ 2 + (4 + 8) ^ 2 + (- 6-1) ^ 2) Delta s = sqrt (64 + 144 + 49) "" Delta s = sqrt257 "m" "2- teraz, możemy obliczyć prędkość przy użyciu: "v = (Delta s) / (Delta t) v = sqrt 257/2 v ~ = 8,02 m / s Czytaj więcej »

V = sqrt 6 "" "jednostka" / s P_1 (8,4,1) "" P_2 (6,0,2) P_ "1x" = 8 "" P_ "2x" = 6 "" Delta P_x = 6- 8 = -2 P_ "1y" = 4 "" P_ "2y" = 0 "" Delta P_y = 0-4 = -4 P_ "1z" = 1 "" P_ "2z" = 2 "" Delta P_ z = 2 -1 = 2 "odległość między punktem„ P_1 ”i„ P_2 ”wynosi:„ Delta x = sqrt ((Delta P_x) ^ 2 + (Delta P_y) ^ 2 + (Delta P_z) ^ 2) Delta x = sqrt ((-2) ^ 2 + (- 4) ^ 2 + 2 ^ 2) = sqrt (4 + 16 + 4) = sqrt24 v = (Delta x) / tv = sqrt 24/2 v = sqrt (4 * 6 ) / 2 v = (anuluj (2) * Czytaj więcej »

Przede wszystkim znajdźmy odległość między dwoma punktami. Formuła odległości dla współrzędnych kartezjańskich to d = sqrt ((x_2-x_1) ^ 2 + (y_2-y_1) ^ 2 + (z_2-z_1) ^ 2 Gdzie x_1, y_1, z_1 i x_2, y_2, z_2 są kartezjańskie współrzędne dwóch punktów Niech (x_1, y_1, z_1) reprezentują (8,4,1), a (x_2, y_2, z_2) reprezentują (6, -1,6) implikuje d = sqrt ((6-8) ^ 2 + (- 1-4) ^ 2 + (6-1) ^ 2 oznacza d = sqrt ((- 2) ^ 2 + (- 5) ^ 2 + (5) ^ 2 oznacza d = sqrt (4+ 25 + 25 oznacza d = sqrt (54 jednostki Stąd odległość wynosi sqrt54 jednostek. Prędkość = (Odległość) / (Czas) Prędkość = sqrt54 / 4 = 1,837 (jednost Czytaj więcej »

V = sqrt 2 m / s "Odległość punktu (8, -4,2) i (7, -3,6) można obliczyć za pomocą:" Delta x = sqrt ((7-8) ^ 2 + (- 3 +4) ^ 2 + (6-2) ^ 2) = sqrt (1 + 1 + 16) = sqrt 18 m "Prędkość obiektu jest określona przez:" v = (Delta x) / tv = sqrt 18 / 3 v = sqrt (9 * 2) / 3 v = 3 * sqrt 2/3 v = sqrt 2 m / s Czytaj więcej »

Obie fale: Ponieważ kiedy pojedyncza fala światła jest prześwietlona przez podwójną szczelinę, widoczny jest wzorzec interferencji, w którym występuje interferencja konstruktywna (gdy grzbiet jednej fali oddziałuje z grzbietem innej fali) i występuje destrukcyjna interferencja (koryta z korytem na innej fali ). - Eksperyment Younga z podwójnymi szczelinami Cząstka: Kiedy światło świeci na metal, cząsteczki światła zderzają się z elektronami na powierzchni metalu, powodując, że elektrony wylatują. - Efekt fotoelektryczny Czytaj więcej »

Prędkość: sqrt (21) „units” / „sec” ~~ 4,58 „units” / „sec” Odległość między (-9,0,1) a (-1,4,3) to kolor (biały) („XXX ") d = sqrt ((- 1 - (- 9)) ^ 2+ (4-0) ^ 2 + (3-1) ^ 2) kolor (biały) (" XXXx ") = sqrt (8 ^ 2 + 4 ^ 2 + 2 ^ 2) kolor (biały) („XXXx”) = sqrt (64 + 16 + 4) kolor (biały) („XXXx”) = sqrt (84) kolor (biały) („XXXx”) = 2sqrt (21) (jednostki) Zakładając stałą prędkość, kolor s (biały) („XXX”) „prędkość” = „odległość” / „czas” Więc kolor (biały) („XXX”) s = (2sqrt (21) „jednostki”) / (2 ”s”) kolor (biały) („XXX”) = sqrt (21) „jednostki” / „s” kolor (biały) („XXX”) sqrt (21) ~~ 4,58 (przy użyciu k Czytaj więcej »

V = 8,2925 P_1: (8, -8,2) „punkt rozpoczęcia” P_2: (- 5, -3, -7) „punkt zakończenia” Delta x = P_ (2x) -P_ (1x) = -5-8 = -13 Delta y = P_ (2y) -P_ (1y) = - 3 + 8 = 5 Delta z = P_ (2z) -P_ (1z) = - 7-2 = -9 ”odległość między dwoma punkt jest określony przez: "s = (Delta x_x ^ 2 + Delta _y ^ 2 + Delta_z ^ 2) ^ (1/2) s = (169 + 25 + 81) ^ (1/2) s = (275) ^ (1/2) s = 16,585 prędkość = („odległość”) / („czas, który upłynął”) v = (16 585) / 2 v = 8 2925 Czytaj więcej »

„Prędkość obiektu wynosi:„ v = 5,68 ”jednostka„ / s ”Prędkość obiektu jest podana jako„ v = („odległość”) / („czas, który upłynął”) ”odległość między (-9,0,1) a (-1,4, -6) to: „Delta x = sqrt ((- 1 + 9) ^ 2 + (4-0) ^ 2 + (- 6-1) ^ 2) Delta x = sqrt (8 ^ 2 + 4 ^ 2 + (- 7) ^ 2) Delta x = sqrt (64 + 16 + 49) Delta x = sqrt (129) Delta x = 11,36 "jednostka" v = (11,36) / (2) v = 5,68 „jednostki” / s Czytaj więcej »

Cóż, nie mówi się, przez którą ścieżkę obiekt osiągnął punkt końcowy od początkowego punktu podróży. Odległość jest bezpośrednią długością ścieżki, którą musimy wiedzieć, aby obliczyć prędkość. Rozważmy, że tutaj obiekt poszedł w linii prostej, tak że przemieszczenie = odległość Ie sqrt ((7 - (- 9)) ^ 2 + (1-4) ^ 2 + (- 2 - (- 6)) ^ 2) = 16,75 m Tak, prędkość = odległość / czas = 16,75 / 3 = 5,57 ms ^ -1 Czytaj więcej »

5,09ms ^ (- 1) „Prędkość” = „Odległość” / „Czas” „Czas” = 3 s „Odległość” = sqrt ((Deltax) ^ 2 + (Deltay) ^ 2 + (Deltaz) ^ 2) Deltax = - 9 - (- 9) = - 9 + 9 = 0 Deltay = -9-4 = -13 Deltaz = 2 - (- 6) = 2 + 6 = 8 „Odległość” = sqrt (0 ^ 2 + (- 13) ^ 2 + 8 ^ 2) = sqrt (169 + 64) = sqrt (233) „Speed” = sqrt (233) /3~~5.09ms ^ (- 1) Czytaj więcej »

3,63 "jednostek / s" Odległość między 2 punktami znajdującymi się w 3 miejscach jest określona przez: d = sqrt ([9 - (- 1)] ^ 2 + [- 6 + 3] ^ 2 + [1 - (- 8 )] ^ 2): .d = sqrt (11 ^ 2 + 3 ^ 2 + 9 ^ 2) d = sqrt (211) = 14,52 "jednostki" v = d / t = 14,52 / 4 = 3,63 "jednostek / s" Czytaj więcej »

V = 2298 m / s "odległość między dwoma punktami:" Delta x = sqrt ((- 1-9) ^ 2 + (3 + 6) ^ 2 + (- 8-1) ^ 2) Delta x = sqrt (100 + 81 + 81) = sqrt 262 Delta x ~ = 16,19m v = (Delta x) / tv = (16,19) / 6 v = 2,298 m / s Czytaj więcej »

O. O. O. Mam to. Prędkość można znaleźć, sumując składniki, które można znaleźć, biorąc pierwszą pochodną funkcji x & y: dx / dt = -4sin (4t) dy / dt = cos (t) Więc twoja prędkość jest wektorem ze składnikami podanymi powyżej. Prędkość jest wielkością tego wektora, którą można znaleźć za pomocą twierdzenia Pitagorasa: s = sqrt ((- 4sin (4t)) ^ 2 + cos ^ 2 (t)) ... może istnieć jakiś sprytny sposób na uproszczenie to dalej, ale może to się uda. Czytaj więcej »

„Przyspieszenie części a” „a = -4 m / s ^ 2” Część b) całkowita przebyta odległość to „750 mv = v_0 + przy” Część a) W ciągu ostatnich 5 sekund mamy: „0 = 20 + 5 a = > a = -4 m / s ^ 2 "Część b)" "W pierwszych 10 sekundach mamy:" 20 = 0 + 10 a => a = 2 m / s ^ 2 x = v_0 t + w ^ 2 / 2 => x = 0 t + 2 * 10 ^ 2/2 = 100 m "W ciągu następnych 30 sekund mamy stałą prędkość:" x = vt => x = 20 * 30 = 600 m "W ciągu ostatnich 5 sekund będziemy mają: "x = 20 * 5 - 4 * 5 ^ 2/2 = 50 m =>" Odległość całkowita "x = 100 + 600 + 50 = 750 m" Uwaga: "" 20 m / s = Czytaj więcej »

Mogę spróbować ... Korzyści z wykorzystania energii jądrowej to między innymi: Bardzo wysoka wydajność energetyczna na jednostkę masy w porównaniu z np. Węglem i olejem. Brak emisji gazów cieplarnianych (dwutlenek węgla) Stałe uwalnianie energii - można stosunkowo łatwo kontrolować, aby sprostać wymaganiom rynku. Jeden reaktor jądrowy może zastąpić wiele elektrowni zasilanych paliwami kopalnymi. (W Szwecji, gdzie mieszkam, mamy 8 reaktorów jądrowych, które są odpowiedzialne za wytwarzanie około 40% energii elektrycznej w całym kraju!) Można argumentować, że jest to w pewnym stopniu bezpieczniejsze Czytaj więcej »

Trudno nam zrozumieć, że żyjemy w świecie z oporem powietrza. Gdybyśmy żyli w środowisku bez oporu powietrza, doświadczylibyśmy tego zjawiska. Ale nasza rzeczywistość jest taka, że upuszczamy piórko i kulę do gry w kręgle w tym samym czasie, a rakiety do kręgli spadają na ziemię, podczas gdy piórko powoli się unosi. Powód, dla którego piórko płynie powoli, a kula do kręgli nie jest spowodowana oporem powietrza. Najczęstsze równanie dotyczące odległości i czasu to: d = v_0t + 1 / 2at ^ 2 Zauważ, że masa nie jest częścią tego równania. Czytaj więcej »

Najpierw użyj twierdzenia Pitagorasa, a następnie użyj równania d = vt Obiekt A przesunął się c = sqrt (6 ^ 2 + 7 ^ 2 = 9,22 m Obiekt B został przesunięty c = sqrt ((- 1) ^ 2 + 3 ^ 2 = 3,16 m Prędkość obiektu A wynosi wtedy {9,22 m} / {4 s} = 2,31 m / s Prędkość obiektu B wynosi wtedy {3,16 m} / {4 s} = 79 m / s Ponieważ obiekty te poruszają się w przeciwnych kierunkach , prędkości te będą się zwiększać, więc będą się wydawać, że poruszają się w odległości 3.10 m / s od siebie. Czytaj więcej »

Fotony mają masę zerową, więc podróżują z prędkością światła obserwowaną przez dowolnego obserwatora, niezależnie od tego, jak szybko podróżują. Fotony mają masę zerową. Oznacza to, że zawsze podróżują z prędkością światła. Oznacza to również, że fotony nie doświadczają upływu czasu. Szczególna teoria względności wyjaśnia to równaniem opisującym prędkości relatywistyczne, gdy obiekt jest emitowany z prędkością u 'z ramy przemieszczającej się z prędkością v. U = (u' + v) / (1+ (u'v) / c ^ 2) Rozważmy więc foton emitowany z prędkością światła u '= x ze statku kosmicznego zmierzaj Czytaj więcej »

Całkowity dystans = 783.dot3m Prędkość uśredniania ok. 16,2 m / s W prowadzeniu pociągu uczestniczą trzy etapy. Zaczyna się od reszty ze stanowiska 1 i przyspiesza przez 10 sekund. Odległość s_1 pokonana w tych 10 sekundach. s_1 = ut + 1 / 2at ^ 2 Ponieważ zaczyna się od odpoczynku, więc u = 0:. s_1 = 1 / 2xx2xx10 ^ 2 s_1 = 100m Działa przez kolejne 30 s przy stałej prędkości. Przebieg odległości s_2 = czas xx ..... (1) Prędkość na końcu przyspieszenia v = u + przy v = 2xx10 = 20 m // s. Wstawiając wartość v w (1), otrzymujemy s_2 = 20xx30 = 600m Zwalnia, aż się zatrzyma, tj. Od prędkości 20 m / s do zera. Używając wyrażen Czytaj więcej »

Prędkość wozu policyjnego v_p = 80km "/" h = (80xx10 ^ 3) / 3600m "/" s = 200 / 9m "/" s Prędkość prędkościomierza v_s = 100km "/" h = (100xx10 ^ 3) / 3600m "/" s = 250 / 9m "/" s 1,0 s po tym, jak speeder minie radiowóz, później zaczyna przyspieszać @ 2m "/" s ^ 2. W ciągu tego 1,0 s ścigacz jedzie (250 / 9-200 / 9) m = 50 / 9m przed radiowozem. Niech samochód policyjny dotrze do prędkościomierza po t sek., Zacznie przyspieszać. Odległość pokonana przez radiowóz podczas t sek po przyspieszeniu @ a = 2m "/" s ^ 2 S_p = v_pxx Czytaj więcej »

Prędkość v (ms ^ -1) spełnia 3.16 <= v <= 3.78 ib) jest najlepszą odpowiedzią. Obliczanie górnej i dolnej granicy pomaga w tego typu problemach. Jeśli ciało przemierzy najdłuższą odległość (14,0 m) w najkrótszym czasie (3,7 s), prędkość zostanie zmaksymalizowana. Jest to górna granica prędkości v_max v_max = (14,0 (m)) / (3,7 (s)) = 3,78 (ms ^ -1). Podobnie, dolna granica prędkości v_min jest uzyskiwana jako v_min = (13,6 (m)) / (4,3 (s)) = 3,16 (ms ^ -1). Dlatego prędkość v wynosi od 3,16 (ms ^ -1) do 3,78 (ms ^ -1). Wybór b) pasuje do tego najlepiej. Czytaj więcej »

Odpowiedź zależy od tego, co musisz wiedzieć. Może to być poziom podłoża lub środek masy obiektów. W przypadku prostych obliczeń ruchu pocisku, interesujące będzie wiedzieć, jaka jest energia kinetyczna pocisku w punkcie, w którym ląduje. To sprawia, że część matematyki jest nieco łatwiejsza. Energia potencjalna na maksymalnej wysokości wynosi U = mgh, gdzie h to wysokość powyżej punktu lądowania. Następnie możesz użyć tego do obliczenia energii kinetycznej, gdy pocisk wyląduje na h = 0. Jeśli obliczasz ruchy orbitalne planet, księżyców i satelitów, znacznie lepiej jest użyć środka masy każdego obiektu Czytaj więcej »

5.670367 × 10 ^ -8 kg s ^ -3 K ^ -4 Stała Stefana Boltzmanna jest zwykle oznaczana przez sigma i jest stałą proporcjonalności w prawie Stefana Boltzmanna. W tym przypadku k jest stałą Boltzmanna, h jest stałą Plancka, a c jest prędkością światła w próżni. Mam nadzieję że to pomoże :) Czytaj więcej »

Jest to bardzo rozległa i bardzo skomplikowana teoria, której nie można wyjaśnić w jednej odpowiedzi. Chociaż postaram się wprowadzić koncepcję bytów podobnych do sznurka, aby wzbudzić twoje zainteresowanie szczegółowym poznaniem formuł teoretycznych. Atom całej materii składa się z gęstego dodatnio naładowanego jądra i elektronów poruszających się nieustannie wokół nich w różnych dyskretnych stanach kwantowych. Jądro składa się z protonów i neutronów, które są sklejone ze sobą specjalnym typem bozonu cechującego, który jest nośnikiem silnych oddziaływań i jest nazywany glu Czytaj więcej »

Silna siła jądrowa utrzymuje protony i neutrony razem w jądrze. Jądro atomu nie powinno się naprawdę trzymać razem, ponieważ protony i protony mają taki sam ładunek, więc odpychają się nawzajem. To tak, jakby połączyć dwa północne końce magnesu - to nie działa. Ale z powodu silnej siły tak się dzieje, ponieważ jest silny. Trzyma razem dwa podobne końce magnesu, dzięki czemu cały atom nie rozpada się. Bozon (cząstka siły) silnej siły nazywany jest gluonem, ponieważ jest to w zasadzie klej. Gdy jądro jest niezrównoważone, gdy ma zbyt wiele protonów lub zbyt wiele neutronów, mocna siła nie jest wystarczają Czytaj więcej »

L = 981 „cm” Okres oscylacji prostego wahadła uzyskuje się ze wzoru: T = 2 * pi * sqrt (l / g) A ponieważ T = 1 / f Możemy napisać 1 / f = 2 * pi * sqrt (l / g) => (1 / f) ^ 2 = (2 * pi * sqrt (l / g)) ^ 2 => (1 / f ^ 2) = 4 * pi ^ 2 * l / g = > l = (g / f ^ 2) / (4 * pi ^ 2) = ((981 "cm s" ^ - 2) / (1 "s" ^ - 1) ^ 2) / (4 * pi ^ 2 ) = kolor (niebieski) (24,851 „cm”) Czytaj więcej »

Kinezjologia Kinezjologia jest badaniem zarówno ruchu ludzkiego, jak i ruchu nieludzkiego. Istnieje wiele zastosowań tego tematu, takich jak poznanie zachowania psychologicznego, sportu, poprawa siły i kondycji. Wymaga to dużej wiedzy z zakresu anatomii, fizjologii i innych przedmiotów. Jednym z najbardziej podstawowych tematów kinezjologii jest badanie ćwiczeń aerobowych i beztlenowych. Źródło: http://en.wikipedia.org/wiki/Kinesiology Czytaj więcej »

Gałąź nauk fizycznych, zajmująca się ruchem ciał, sił, ich energii itp., Nazywana jest mechaniką. Jest on dalej podzielony na dynamikę, statykę i kinematykę. Pod kinematyką badamy ruch ciał bez wchodzenia w przyczynę (siłę) ruchu, badamy głównie prędkość i przyspieszenie. Pod wpływem dynamiki siły są brane pod uwagę i zgodnie z drugim prawem Newtona, wpływa on bezpośrednio na przyspieszenie, a co za tym idzie, na ruch ciał. W statykach badamy ciała w równowadze. Nie wiem, czy udało mi się odpowiedzieć na twoje pytanie. W rzeczywistości twoje pytanie jest dość trudne do zrozumienia. Czytaj więcej »

P_ „utrata” = 0,20 kolor (biały) (l) „kW” Zacznij od znalezienia energii straconej w okresie 200 kolorów (biały) (l) „sekund”: W_ „wejście” = P_ „wejście” * t = 1,0 * 200 = 200 kolorów (biały) (l) "kJ" Q_ "pochłonięty" = c * m * Delta * T = 4,0 * 0,50 * 80 = 160 kolorów (biały) (l) "kJ" Płyn wchłonie wszystkie praca wykonana jako energia cieplna, jeśli nie ma strat energii. Wzrost temperatury będzie równy (W_ „wejście”) / (c * m) = 100kolor (biały) (l) „K” Jednak ze względu na wymianę ciepła rzeczywiste wzmocnienie temperatury nie jest tak wysokie. Ciecz pochłonęła tylko cz Czytaj więcej »

Napięcie: 26,8 N Składnik pionowy: 46,6 N Składnik poziomy: 23,2 N Niech pionowe i poziome składowe siły wywieranej na pręt na osi obrotu wynoszą odpowiednio V i H. Aby pręt był w równowadze, siła netto i moment obrotowy netto na nim muszą wynosić zero. Moment obrotowy netto musi zniknąć w dowolnym punkcie. Dla wygody bierzemy moment sieciowy wokół osi obrotu, prowadząc do (tutaj wzięliśmy g = 10 "ms" ^ - 2) T razy 2,4 "m" razy sin75 ^ circ = 40 "N" razy 1,2 "m" razy sin45 ^ circ qquad qquad qquad +20 „N” razy „2 m” razy sin45 ^ circ oznacza kolor (czerwony) (T = 26,8 „N”) Czytaj więcej »

Jednym z kluczowych elementów mechaniki kwantowej jest stwierdzenie, że fale, które nie mają masy, są również cząstkami, a cząstki, które mają masę, są również falami. Równocześnie. I w sprzeczności ze sobą. Można zaobserwować charakterystykę fal (interferencję) w cząstkach i można zaobserwować charakterystyki cząstek (zderzenia) w falach. Kluczowym słowem tutaj jest „obserwuj”. Sprzeczne stany kwantowe istnieją równolegle, w pewnym sensie czekają na obserwację. Kot Shroedingera jest tego przykładem. Wewnątrz zakrytego pudełka, dla obserwatora nie będącego kwantem, kot jest albo żywy, alb Czytaj więcej »